Budimir Hristodulo
| Budimir Hristodulo | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1892. |
| Mesto rođenja | Aleksinac, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 1965. |
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ |
| Umetnički rad | |
| Polje | Arhitektura |
| Pravac | Srpski nacionalni stil |
| Najvažnija dela | |
Budimir Hristodulo (Aleksinac, 1892 — Beograd, 1965) bio je poznati srpski arhitekta i glavni neimar prilikom podizanja groblja i mauzoleja na Zejtinliku.
Rođen je u Aleksincu 1892. godine gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Po završenoj gimnaziji odlazi u Berlin na tehničke studije. Kad je počeo Prvi svetski rat vraća se u Srbiju i odmah po dolasku biva regrutovan. Pripadao je jedinici 1300 kaplara i sa njom je učestvovao u svim poznatim borbama. Posle završetka rata išao je na post-diplomske studije u Torino. Odmah po završetku studija dobija službu u Ministarstvu građevina.[1]
Od 1933. do 1936. neumorno je radio kao glavni neimar na izgradnji Srpskog vojničkog groblja u Solunu. Njegovom inicijativom i ličnim zauzimanjem dopremljene su, direktno iz Hilandara, sadnice čempresa na Zejtinlik i tu planski zasađene. Za izvanredne zasluge na podizanju Srpskog vojničkog groblja na tlu Grčke, kao potvrdu prijateljstva između dve savezničke zemlje, grčka vlada ga je odlikovala.[1]
Od 1936. do 1938. bio je i neimar mauzoleja-kosturnice na ostrvu Vido.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Đorđević 1976, str. 36.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Đorđević, Vojin M. (1976). Srpsko vojničko groblje na Zejtinliku u Solunu - Spomen album. Beograd: Autorsko izdanje.
