Vasilije Lukić
| Vasilije Lukić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 12. januar 1796. |
| Mesto rođenja | Sremski Karlovci,  Habzburška monarhija |
| Datum smrti | 15. decembar 1853. (57 god.) |
| Mesto smrti | Sremski Karlovci, Austrijsko carstvo |
Vasilije Lukić (Sremski Karlovci, 12. januar 1796 — Sremski Karlovci, 15. decembar 1853) bio je srpski profesor.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Sremskim Karlovcima. Potom studira prirodno-matematičke nauke u Pešti.
Po završetku studija zaposlio se kao profesor u Karlovačkoj gimnaziji, i tu je radio od 1816. do kraja života. Predavao je algebru, antropologiju, aritmetiku, astronomiju, geometriju, latinsku gramatiku, logiku, psihologiju i fiziku. Poslednje dve godine karijere držao je samo matematiku (1851/52.) i matematiku i nemački (1852/53.). Sve predmete predavao je na latinskom jeziku.[1]Držao je đake na stanu i hrani.[2]
Na zasedanju Srpske pravoslavne opštine u Sremskim Karlovcima 1848. potpisao je „Zahteve” Srba u vezi sa uspostavljanjem političke i teritorijalne autonomije.
Sa nemačkog je preveo Deminя lюbovь i maйna dobromvornosmь (Letopis Matice srpske, 1827).
Bio je profesor Branka Radičevića.
Sahranjen je u Sremskim Karlovcima.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Jovanović, Milena (2011). Iz Hermesove palestre - prilog istoriji klasične filologije kod Srba (PDF). Beograd: Filološki fakultet Univerziteta u Beogradu. str. 101. Arhivirano iz originala (PDF) 23. 01. 2022. g. Pristupljeno 30. 11. 2019.
- ^ Petrović, Kosta (1991). Istorija Karlovačke gimnazije. Novi Sad: Matica srpska. str. 102.
- ^ Srpski biografski rečnik knjiga 5, Kv-Mao. Novi Sad: Matica srpska. 2011. str. 655.