Vili Štof

Vili Štof
Lični podaci
Datum rođenja	(1914-07-09)9. jul 1914.
Mesto rođenja	Berlin, Nemačko carstvo
Datum smrti	13. april 1999.(1999-04-13) (84 god.)
Mesto smrti	Berlin, Nemačka
Profesija	političar
Politička karijera
Politička stranka	Komunistička partija Nemačke (do 1946), Jedinstvena socijalistička partija Nemačke (od 1946)
Mandati 2. i 4. predsednik Veća ministara NDR 21. septembar 1964 — 3. oktobar 1973. Prethodnik Oto Grotevol Naslednik Horst Zinderman 3. predsednik Državnog saveta NDR 3. oktobar 1973 — 29. oktobar 1976. Prethodnik Valter Ulbriht Naslednik Erih Honeker

Vili Štof (nem. Willi Stoph; Berlin, 9. jul 1914 — Berlin, 13. april 1999) bio je istočnonemački političar, predsednik (1973—1976) i premijer Istočne Nemačke (1964—1973 i 1976—1989).

Biografija

Rođen je 1914. godine u Berlinu. Otac mu je poginuo u Prvom svetskom ratu naredne godine. Štof se 1928. pridružio Komunističkom omladinskom savezu Nemačke, a 1931. je postao član Komunističke partije Nemačke. Prema direktivi KP Nemačke, služio je u Vermahtu 1935-1937. i ponovo 1940-1945. godine. Za svoju službu je bio odlikovan Gvozdenim krstom 2. reda.

Nakon formiranja Nemačke Demokratske Repubčike 1949, Štof je postao član Centralnog komiteta Jedinstvene socijalističke partije Nemačke i član Narodne skupštine od 1950. godine.

Bio je ministar unutrašnjih poslova od 9. maja 1952. do 1. jula 1955. i ministar odbrane od 18. januara 1956. do 14. jula 1960. godine. Kao prvom ministru odbrane Istočne Nemačke bio mu je dodeljen čin generala armije.

Bio je predsednik Veća ministara NDR (ekvivalent premijeru) od 1964. do 1973. godine. Nakon smrti Valtera Ulbrihta 1973, Štof ga je nasledio na mestu predsednika Državnog saveta NDR (ekvivalent predsedniku). Nakon izbora i reorganizacije vlade 1976. Štof je ponovo postao predsednik Veća ministara NDR.

Kao premijer, Vili Štof je 1970. godine započeo seriju pregovora sa zapadnonemačkim kancelarom Vilijem Brantom (Ostpolitik). Ovo je bio prvi susret uopšte između vođa Zapadne i Istočne Nemačke.

Nakon pada Eriha Honekera u oktobru 1989. godine, Štof i ostala 44 člana njegovog kabineta dali su ostavku 7. novembra pod sve većim pritiskom javnosti. Narednog dana, Centralni komitet SED postavio je Hansa Morova za novog premijera Istočne Nemačke. Štof je naposletku bio uhapšen u decembru 1989. zbog optužbi za korupciju. Ipak je bio pošteđen služenja robije iz zdravstvenih razloga.

Umro je 1999. godine u Berlinu u 84. godini života. Sahranjen je na groblju Vildau.