Pređi na sadržaj

Višenamenski borbeni avion

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
RAF Tornado - primer višenamenskog borbenog aviona
Varijanta F-35C

Višenamenski borbeni avion je sposoban za više borbenih uloga, a to su borba vazduh-vazduh, vazduh-tlo i izviđanje u i iz vazdušnog prostora. Starije generacije višenamenskih borbenih aviona ispunjavale su te uslove sa istom osnovom zmaja aviona, a sa različitim opremanjem i naoružavanjem. Ograničeno je pilot mogao menjati odluku da u toku jednog leta pređe sa jedne vrste zadatka na drugu.

Kod savremenih višenamenskih aviona ta granica je pomerena. Ovi borbeni avioni raspolažu sa napadačko-navigacijskim sistemom u digitalnoj tehnologiji i moćnim softverom, koji pilotu omogućavava da u toku leta, prema potrebi, promeni odluku i da pređe sa jednog tipa zadatka na drugi. Pilot u tome slučaju može da jednostavno i brzo izvrši softversku rekonfiguraciju sistema, za promenu zadatka i da pređe na realizaciju novog, u okviru mogućnosti trenutno nošenih sredstava naoružanja i opreme u avionu i u njegovim kontejnerima.

Sa višenamenskim avionima, sa istim brojem primeraka, povećava se efikasnost upotrebe, organizacije, komandovanja i sadejstva. Racionalnija je eksploatacija i postiže se viši stepen standardizacije i tipizacije u sistemu odbrane. Konačno, povoljniji su i ekonomski efekti za isti nivo operativnih zadataka.[1]

Istorija termina

[uredi | uredi izvor]

Višenamenski borbeni abion je bio naslov evropskog međunarodnog projekta u 1968. godini na izradi aviona Tornado. Projekat se skraćeno nazivao Višenamenski avion (MRA - engl. Multi-Role Aircraft).

Karakteristike projekta višenamenskog borbenog aviona

[uredi | uredi izvor]

Da bi savremeni borbeni avion ispunio višenamenske uslove, mora za to biti njegov projekat posebno optimiziran u nekoliko segmenata.

  • Aerodinamika, prvenstveno krila, mora biti kompromisno rešena za dobre performanse u celoj anvelopi leta.
  • Pogon sa dvoprotočnim turbomlaznim motorom sa srednjim stepenom dvoprotočnosti vazduha od oko 0,5.
  • Napadno-navigacijski sistem sa naprednim senzorima (među kojima je najvažniji višenamenski radar) i sa moćnim računarom i ugrađenim softverom.
  • Raznovrstan asortiman i dovoljna količina naoružanja.
  • Izvršena integracija izviđačke i opreme za protiv elektronske mere, prvenstveno u konturi aviona, što nije moguće sa alternatvnim podvešavanjem u kontejnerima.

Primeri

[uredi | uredi izvor]

SFRJ je razvijala Novi avion koji bi po svojim karakteristikama i mogućnosti upotrebe u potpunosti odgovarao standardima jednog višenamenskog borbenog aviona.

Region Država Avion Primedba
Evropa  Velika Britanija,
 Nemačka i
 Italija
Panavija tornado Originalni naziv je "Višenamenski borbeni avion".
 Velika Britanija,
 Nemačka,
 Italija i
 Španija.
Jurofajter tajfun Opisan kao veoma dobar lovac za vazdušnu premoć i napad ciljeva na zemlji.[2][3]
 Francuska Daso Miraž 2000
Daso Rafal Alternativni naziv proizvođača je „lovac/lovac-bombarder“
 Švedska SAB JAS 39 Gripen
 Rusija Suhoj PAK FA
Suhoj Su-35
Suhoj Su-30
Suhoj Su-27M
Mikojan MiG-35
Mikojan MiG-29M
Severna Amerika   Sjedinjene Države  F-4 Fantom
F-16 fajting falkon
F/A-18 Hornet i F/A-18E/F Super Hornet 'A' u "F/A“ govore o Jurišniku, a F o lovcu
F-35 lajtning II
Azija  Kina  Čengdu J-10
 Kina  Šenjang J-11
 Kina  Čengdu J-20
 Kina  Šenjang J-31
 Kina  and  Pakistan JF-17 Tander
 Indija HAL Tejas

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „F-35 Joint Strike Fighter (JSF) Lightning II” (na jeziku: (jezik: engleski)). GLOBES. 18. 3. 2012. Pristupljeno 23. 4. 2012. „Razvoj lajtninga II 
  2. ^ „Eurofighter Typhoon is a highly agile Air Superiority and Air-to-Surface, multi-role/swing-role weapon system”. Arhivirano iz originala 05. 10. 2009. g. Pristupljeno 15. 10. 2009. 
  3. ^ „RAF: F2 standard will be deployed primarily as air-superiority fighters”. Arhivirano iz originala 10. 08. 2012. g. Pristupljeno 15. 10. 2009.