Vladimir Belić (general)
| Vladimir Belić | |
|---|---|
 Vladimir Belić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 2. avgust 1877. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 21. februar 1943. (65 god.) |
| Mesto smrti | Treći rajh, Treći rajh |
| Vojna karijera | |
| Služba | 1898 — 1936 1941 |
| Čin |   Divizijski general |
| Učešće u ratovima | Prvi balkanski rat Drugi balkanski rat Prvi svetski rat |
| Odlikovanja | Orden Karađorđeve Zvezde sa mačevima Orden Belog orla sa mačevima |
Vladimir Belić (Beograd, 2. avgust 1877 — 21. februar 1943) bio je srpski oficir i jugoslovenski divizijski general i profesor.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Završio je gimnaziju i Vojnu akademiju 1885. godinu. U periodu 1902—1905 bio je u Generalštabnoj akademiji u Petrogradu. Belić je unapređen u čin pešadijskog potporučnika 1898, divizijski general postao je 1928.[1]
Učestvovao je u svim ratovima Srbije od 1912. do 1918. Belić je tokom Prvog svetskog rata bio komandant pešadijskog puka u takozvanoj Užičkoj vojsci, načelnik štaba Braničevskog odreda, pomoćnik načelnika štaba Dobrovoljačkog korpusa u Rusiji, načelnik štaba prve i druge dobrovoljačke divizije.[1]
Po završetku Prvog svetskog rata bio je komandant pešadijske podoficirske škole od 1918. do 1922. godine, do 1924. godine radi u pešadijskoj inspekciji, a od 1923. bio je upravnika Vojne akademije i profesor na Vojnoj akademiji. Belić je predavao istoriju ratnih veština svetskog rata. Od 1928. godine je komandant Drinske divizijske oblasti u Valjevu, a od 1931. pomoćnik komandanta Dunavske armijske oblasti u Novom Sadu.[1]
Njegovim zalaganjem podignut je Dom vojske u Valjevu.[2]
Bio je saradnik časopisa „Ratnik“. On je autor u ediciji „Biografije znamenitih ljudi“, knjige „Stepa Stepanović“.[1]
Penzionisan je po sopstvenom zahtevu 1936. godine.[1]
Vraćen je u službi 1941. godine kao komandant pozadine Četvrte armijske oblasti u Zagrebu.[1]
Zarobljen je od strane okupatora 1941. godine. Preminuo je u zarobljeništvu.[1]
Privatni život[uredi | uredi izvor]
Njegov brat je akademik Aleksandar Belić, brat blizanac general Emilo Belić, bratanac akademik Jovan Belić.[3]
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
- Orden Karađorđeve zvezde sa mačevima IV reda (1922)[1]
- Orden Karađorđeve zvezde III reda[1]
- Orden Belog orla I reda[1]
- Orden Belog orla II reda[1]
- Orden Belog orla III reda[1]
- Orden Belog orla IV reda[1]
- Orden Belog orla V reda[1]
- Orden Svetog Save, I reda[1]
- Orden Svetog Save, III reda (1936)[1]
- Orden Jugoslovenske krune III reda[1]
- Albanska spomenica[1]
- Ruska, poljska, rumunska odlikovanja[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj m n nj o p Bojan (2020-05-13). „Belić Vladimir”. Prvi svetski rat (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-04-10.
- ^ „Rat za Oficirski dom”. revija.kolubara.info. Pristupljeno 2022-04-10.
- ^ inbox-online.com. „Iz Bizerte se jasno vidi Srbija”. Novi Polis (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-04-10.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
