Vladimir Stojiljković
| Vladimir Stojiljković | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1965. |
| Mesto rođenja | SFR Jugoslavija |
| Datum smrti | 12. mart 2004. (38/39 god.) |
| Mesto smrti | Novi Beograd, Srbija i Crna Gora |
| Univerzitet | Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu |
| Profesija | pravnik |
| Porodica | |
| Deca | Jovana Stojiljković |
| Politička karijera | |
| Politička stranka | Jugoslovenska levica |
Vladimir Stojiljković (1965 — Novi Beograd, 12. mart 2004) bio je srpski pravnik, doktor pravnih nauka, vanredni profesor Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu i jedan od osnivača Jugoslovenske levice.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Obrazovanje i karijera[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1965. godine kao sin Vlajka Stojiljkovića i majke Jelisavete. Studije na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu je upisao 1984. godine, a diplomirao je 21. novembra 1989. godine. U zvanje asistenta pripravnika Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu, primljen je 1991. godine. Magistrirao je 1993. godine sa tezom "Osiguranje izvoznih kredita od nekomercijalnih rizika", a doktorsku disertaciju "Ugovor o konzorcijumu" je odbranio 1996. godine.[1]
Ubrzo je izabran u zvanje docenta, potom i vanrednog profesora Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu.
Bio je jedan od osnivača Jugoslovenske levice, zajedno sa svojim kolegom Slobodanom Panovom, takođe profesorom Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu.
Njegov otac Vlajko Stojiljković je obavljao dužnost ministra unutrašnjih poslova Republike Srbije od 15. aprila 1997. do 9. oktobra 2000. godine. Na dan kada je usvojen zakon o saradnji sa Haškim tribunalom, 11. aprila 2002. godine, Stojiljković je na stepeništu Doma Narodne skupštine Republike Srbije izvršio pokušaj samoubistva, budući da je pred ovim sudom već postojala optužnica protiv njega i preminuo je dva dana kasnije.
Samoubistvo[uredi | uredi izvor]
Dana 12. marta 2004. godine, Stojiljković je izvršio samoubistvo u svom porodičnom stanu na Novom Beogradu.[2] Sahranjen je na Starom groblju u Požarevcu.
Njegov kolega i prijatelj Slobodan Panov, Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu, ovako je prokomentarisao vest o samoubistvu Stojiljkovića[3]:
Vlada je bio odličan prijatelj. Požrtvovan i veliki entuzijasta. Postigao je sve što je u našoj struci najvrednije. Za tragediju sam saznao u vestima. Imao je dobru i tananu dušu, koja nije izdržala...
Porodica[uredi | uredi izvor]
Vladimir Stojiljković je imao dva braka. Njegova kćerka iz prvog braka je glumica Jovana Stojiljković. Iz drugog braka sa Natašom Delić, profesorkom Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu, imao je dva sina - Vlajka i Božidara.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Samoubistvo sina Vlajka Stojiljkovića”. Glas javnosti.
- ^ „Sin Vlajka Stojiljkovića izvršio samoubistvo”. B92. 12. mart 2004.
- ^ „Patnja zatvorila krug”. Večernje novosti. 13. 03. 2004.
