Dragomir Tadić
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Dragomir Tadić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1893. |
| Datum smrti | 1976. (82/83 god.) |
| Naučni rad | |
| Polje | Arhitektura |
Dragomir Tadić(1893 — 1976) bio je srpski arhitekta i univezitetski profesor.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1893. godine. Studije arhitekture je započeo u Drezdenu. Početkom Prvog svetskog rata napustio je studije i kao jedan od 1300 kaplara prošao golgotu srpske vojske.
Po završetku rata Tadić odlazi u Torino, pa je tu u Italiji okončao studije, a nedugo zatim i doktorirao. Po povratku u otadžbinu bio je profesor Arhitektonske škole od njenog osnivanja 1924. godine. Projektovao je 151 crkvu, uključujući i obnovu Voždovačke crkve u Beogradu. Izradio je mnogo zvonika i crkvenih portala, a prema njegovoj ideji izgrađen je i ulaz u Botaničku baštu „Jevremovac” u Beogradu.
Posle okončanja Drugog svetskog rata potpuno se posvetio restauraciji manastira. Tadić je odbio da uđe u Komunističku partiju Jugoslavije.
Tokom svog radnog veka, ovaj arhitekta je projektovao i kraljev letnjikovac u Miločeru, ali i srpsku pravoslavnu crkvu Svetog cara Lazara u Engleskoj, u Birmingemu, gde se nalazio kao bolesnik ratne 1942. godine. Tadić je prvo bio nemački zarobljenik Vojske Kraljevine Jugoslavije, jer je rat dočekao u uniformi, da bi se kasnije obreo u Velikoj Britaniji.
Dragomir Tadić je umro 1976. godine, a u znak priznanja od strane Srpske pravoslavne crkve za projektovanje i restauraciju brojnih manastira, sahranjen je u porti manastira Rakovica.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Nikolić, Zoran Lj., Masonski simboli u Beogradu, Službeni glasnik, Beograd 2011.
