Evioniti
Evioniti ili ebioniti (grč. Ἐβιωναῖοι, hebr. םינויב א) su prva hrišćanska sekta. Kako je Hrišćanska crkva nastala u centru judejstva najpre je došla u dodir sa samim Jevrejima. To je za posledicu imalo rešavanje odnosa hrišćanstva prema judaizmu i do ukidanja starozavetnog obrednog zakona 51. godine. Ovo nisu podržali neki hrišćani koju su želeli da ostanu verni Mojsijevom obrednom zakonu i osnovali su svoju grupu ″judejstvujućih hrišćana″ odnosno evionita.
Ebioniti su insistirali na univerzalnoj potrebi da se slede judejski religiozni obredi i judejski zakon, koji je Isus objasnio i rasvetlio.[1] Za njih je Isus Hristos, kao smrtan čovek, bio mesija i prorok no ne i bogočovek.[2] Poštovali su Jakova Pravednog, Isusovog brata, episkopa Jerusalimske crkve, a odbacivali apostola Pavla smatrajući ga „odstupnikom od Zakona“. Evioniti su vremenom „odbačeni delom kao otpadnici, a delom kao jeretici".[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Kaufmann Kohler, "Ebionites", in: Isidore Singer & Cyrus Alder (ed.), Jewish Encyclopedia, 1901-1906.
- ^ Encyclopedia Britannica: Ebionites
- ^ Gibbon: Decline & Fall of the Roman Empire, v.1, pp. 416
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zoran D. Luković: Verske sekte, Treće izmenjeno i dopunjeno izdanje, izdavačka kuća „Draganić“, Pravoslavna misionarska škola
