Ekaterina Gabašvili
 | Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. Problem: Nedostaju kategorije ili unutrašnje veze, prisutne su pravopisne i gramatičke greške, tekst nije razlomljen na odeljke i slično. |
| Ekaterina Gabašvili | |
|---|---|
 pre 1890. | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Ekaterina Gabašvili |
| Datum rođenja | 16. jun 1851. |
| Mesto rođenja | Gori, Ruska Imperija |
| Datum smrti | 7. avgust 1938. (87 god.) |
| Nacionalnost | Gruzija |
| Obrazovanje | privatni internat |
| Zanimanje | pisac, borac za ženska prava |
| Porodica | |
| Supružnik | Aleksandar Gabašvili |
| Deca | 11 |
| Roditelji | Revaz Tarhnišvili Sopio Bagraton-Davitašvili |
Ekaterina Gabašvili (gruz. ეკატერინე გაბაშვილი ) rođena Tarhnišvili (თარხნიშვილი) (16. juni 1851 - 7. avgusta 1938) je bila gruzijski pisac, feministkinja i javna ličnost koja je zahtevala socijalne reforme u korist ženske emancipacije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Ekaterina Tarhnišvili je rođena 16. juna 1851. godine u aristokratskoj porodici u Gori, tada delu carske Rusije. Bila je ćerka Revaza Tarhnišvilija i Sopio Bagraton-Davitašvili. Njen otac je bio dvorski sekretar, a zatim advokat odbrane. Pripadao je liberalnom plemstvu. Nakon završetka osnovnog obrazovanja, nemačke škole u Tbilisiju, pohađala je najbolju gradsku školu, privatni internat koji je vodila Madam Favr. Sa 17 godina (1868) vratila se u Gori i otvorila je privatnu školu posvećenu obrazovanju seljačke dece, zabrinuta zbog uslova života seljaka. Udala se za Aleksandra Gabašvilija kad joj je bilo 19 godina, preselila se u Tbilisi i odgojila je 11 dece.[1]
Na njeno pisanje uticala su dva dela o emancipaciji žena koja su objavljena na gruzijskom jeziku: Harijet Tejlor Mil - "Oslobođenje žena" i Fani Levald - "Za i protiv žena" . Kao rezultat toga, ona je prionula na mobilizaciju gruzijskih žena u kružoke u Tbilisiju, Kutaisi, Gori i Honi, fokusirane na objavljivanje i prevođenje relevantne ženske književnosti. 1897. osnovala je žensku profesionalnu školu koja je dovela do otvaranja škola za devojčice širom zemlje.[1]
Gabašvili je bila aktivni član Društva za širenje pismenosti među Gruzijcima, pomagala je siromašnim studentkinjama u sticanju višeg obrazovanja. 1890. zajedno sa Anastasijom Tumanišvili-Tsereteli je osnovala Jejili, časopis koji je objavljivio dečju literaturu, podstičući interesovanje za taj žanr u Gruziji.[2]
U svom obraćanju ženama Gruzije, u časopisu „Iveria“, bro. 100 od 15. maja 1898, navodi potrebe za osnivanje ženskog društva plemstva za pomoć studentima, za osnivanje ženskog udruženja pri Društvu za širenje pismenosti među Gruzijcima, za zapošljavanje žena u pojedinim radionicama, za osnovanje dramskog društva. Ona kaže: „Svaka nacija, svaki obrazovan, srećan i slobodan narod ima armije žena koje se bave dobrotvornim aktivnostima, koje pomažu slabovidima, pokazuju put dezorijentisanima, pružaju znanje neukima, otvaraju oči slepima, a ako ne i potpuno, bar malo, prenose učenje najvećeg filantropa – Hrista. Dakle, žene! Udružimo se u nastojanju ka zajedničkom cilju; nekoliko dana godišnje obavezno nameniti za vršenje javnih usluga, vodeći računa o dobru i zlu, postepeno, korak po korak, ali odlučno i uporno se borite protiv siromaštva i oblikujte same svoju sudbinu.“[3]
Publikacije[uredi | uredi izvor]
Napisala je nekoliko sentimentalnih romana i priča o mukama seoskih školaraca i o seljačkom životu. Njeni romani "Ljubav u Velikoj Kevi" i "Dok sortiraju kukuruz" uznemirili su društvene norme, pozivajući na ličnu slobodu i romantičnu ljubav.[1]
1900-tih napisala je autobiografiju. Gabašvili je poznata i kao jedna od prvih gruzijskih feministkinja i aktivistkinja za ženska prava. 1958, film "Magdanas lurja" , na osnovu jednog od njenih romana i u režiji Tengiz Abuladze i Revaz Čheidze, osvojila je nagrade na međunarodnim filmskim festivalima u Kanu i Edinburgu.[2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Barkaia, Maia; Waterston, Alisse (2017). Gender in Georgia: Feminist Perspectives on Culture, Nation, and History in the South Caucasus. Berghahn Books. str. 21—. ISBN 978-1-78533-676-8.
- ^ a b Mikaberidze, Alexander. „Gabashvili, Catherine. Dictionary of Georgian National Biography”. Arhivirano iz originala 2008-04-19. g. Pristupljeno 2007-03-28.
- ^ „Ekaterine Tarkhnishvili – Gabashvili - Writer, public figure”. gendermediator.ge. Arhivirano iz originala 06. 08. 2020. g. Pristupljeno 21. 4. 2020.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
