Enos (planina)
| Enos | |
|---|---|
| Αινος | |
 Planina Enos | |
| Geografske karakteristike | |
| Najviša tačka | 1.628 |
| Koordinate | 38° 15′ 25″ S; 20° 33′ 04″ I / 38.256945° S; 20.551169° I |
| Dimenzije | |
| Dužina | 11 km |
| Geografija | |
  Enos | |
| Države | Grčka |
| Regije | Kefalonija |
| Geologija | |
| Starost stena | Paleogen, Kreda |
| Vrsta stena | Dolomit, Krečnjak i Kras |
Planina Enos (starogrčki: Αιρος Αινος; savremeni grčki: Αρος Αινος) se nalazi na ostrvu Kefalonija koje je jedno od Grčkih ostrva Jonskom moru. Od 1962. Planine Enos je uključena u Nacionalni park Enos.
Lokacija i opis[uredi | uredi izvor]
Planina Aenos je najviša planina na ostrvu Kefalonija koje je jedno od ostrva u Jonskom moru. To je kratki planinski lanac koji je glavna kopnena masa ostrva Kefalonija. Smešten je na jugoistočnom dielu ostrva u smeru sjeverozapad-jugoistok, čija visina prelazi 1000 m. a dužina mu je 11 km. sa najvišim vrhom Megas Soros (Μεγας Σωρος) sa nadmorskom visinom od 1628 m, a zatim slede: Stavros (1532 m.), Kroukoubias (1508 m.), Vounos (1312 m.), Vigla (1050 m.) I Kefali Petri (1025 m.).
Na ovoj planini nema skijališta. Autoput prolazi preko planinskog lanca i povezuje jugozapadni i istočni deo ostrva. Oko 3.000 do 4.000 ljudi živi na padinama Enosa. Na vrhu planine se nalazi više releja za televiziju i mobilnu telefoniju.
Topografija[uredi | uredi izvor]
Planina Enos je duga oko 11 km i formira kičmu ostrva u pravcu jugoistok/severozapad. Planina Roudi je produžetak Enosa na severozapadu, čiji je vrh Ioutari visok je 1125 m. 4 Južne i jugozapadne padine planine su strme dok su ostale padine su manje strme.
Geologija[uredi | uredi izvor]
Planina Enos i zapadni deo ostrva deo su tektonske zone Pakos, istočnog produžetka Jadranske ploče, a istočna obala ostrva pripada Egejskoj tektonskoj ploči[1]. Cela Kefalonija i njene planine nalaze se na složenoj mreži raseda[2].
Stene od kojih je sastavljena planina su krečnjak i dolomit, i njihovo poreklo se proteže od krede do paleogena[3]. Gornji krečnjači slojevi su posebno podložni krasu, a spojevi njihovih dobro definisanih slojeva često stvaraju podzemne kraske šupljine. Na površini je puno škarpi. Kombinacijom škarpi i podzemnih šupljina formiralo se kraško polje u podnožju istočne strane Enosa na 390 metara nadmorske visine a česte su i pećine u tom području. Neravnomerna strmina južnih i jugozapadnih padina koje su strmije od ostalih padina posljedica je uglavnom istočne orijentacije krednih slojeva kalcita. To znači da većina padavina na planinu teku ka istočnoj obali, uglavnom preko bunara i drugih podzemnih šupljina.
Flora i fauna[uredi | uredi izvor]
Većina planinskog lanca prekrivena je grčkom jelom (Abies cephalonica) i crnim borom (Pinus nigra) . Borove šume rastu na visini od 700 do 1200 m.
Na planini u borovoj šumi žive polu divlji poni.
Klima[uredi | uredi izvor]
Klima je mediteranska: vlažne zime, suva leta sa malo kiše i sa temperaturama koje se razlikuju u zavisnosti od nadmorske visine, čiji prosek u toploj sezoni ostaje ispod 22 °C. Od januara do februara temperatura pada na oko 1 °C, a u julu dostiže 26,5 °C. Obično pada sneg od decembra do marta.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Salt water encroachment in the low altitude karst water horizons of the island of Kephallinia, Ionian Islands”. unesdoc.unesco.org. UNESCODOC. Pristupljeno 4. 4. 2020.
- ^ Robert Bittlestone, Odysseus Unbound: The Search for Homer’s Ithaca, (2005) ISBN 978-05-218-5357-6
- ^ „THE GEOLOGY OF AINOS”. Ionion. Pristupljeno 4. 4. 2020.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
.svg){kind=small}
| Normativna kontrola: Geografske |
|---|
