Ilija Pop Tone Ilić
| Ilija Pop Tone Ilić | |
|---|---|
 Ilija Pop Tone Ilić | |
| Lični podaci | |
| Nadimak | „Drugi Obilić” |
| Datum rođenja | 10. januar 1893. |
| Mesto rođenja | Borovac, Sijarinska Banja, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 1938. (44/45 god.) |
| Mesto smrti | Priština, Kraljevina Jugoslavija |
| Vojna karijera | |
| Služba | 1912.—1918. |
| Vojska | Vojska Kraljevine Srbije |
| Rod | pešadija |
| Čin | podnarednik |
| Jedinica | 16. pešadijski puk |
| Odlikovanja | dva Ordena Karađorđeve zvezde sa mačevima tri Zlatne Obilićeve zvezde Orden Legije časti ruski Krst Svetog Đorđa italijanska Zlatna medalja[1] |
Ilija Pop Tone Ilić, poznat i kao Drugi Obilić (Borovac, 1893—Priština, 1938) bio je podoficir vojske Kraljevine Srbije i proslavljeni heroj iz Prvog svetskog rata i Solunskog fronta.[2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Ilija Pop Tone Ilić rođen je 10. januara 1893. godine u Borovcu kod Sijarinske Banje, od oca Tona i majke Vučice, rođene Mazić. Njegova porodica vodi poreklo iz sela Čobića sa Kosova. Otac pop Tone Ilić bio je srpski komita i borio se protiv arbanaškog i turskog ropstva. Pošto je otkriven, sa ženom Vučicom beži u Srbiju, u selo Borovac. Ilija se oženio Divnom, rođenom Spalević, sa kojom je izrodio devetoro dece: Milovana, Radovana, Miloja, Miloša, Milana, Darinku, Petru, Leposavu i Radojku.
Ratovi 1912—1918.[uredi | uredi izvor]
U ratovima od 1912. do 1918. godine učestvovao je kao dobrovoljac. Na Solunskom frontu podnarednik Ilija Ilić bio je najhrabriji borac 16. pešadijskog puka. Dugo vojevanje završio je 1918. godine sa osam rana i desetak krstova, ordena i medalja.[3]
Posleratni period[uredi | uredi izvor]
Posle rata kada je demobilisan, vratio se u rodno selo i do kraja života živeo je u krajnjem siromaštvu. Razboleo se, 1938. godine, od stomačnih bolesti, pa su ga sinovi volovskim kolima odvezli u prištinsku bolnicu, gde je umro.
Uz vojničke počasti sahranjen je na groblju u Sijarinskoj Banji.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Album sećanja na naše pretke iz Prvog svetskog rata”. Slavnim precima. Pristupljeno 23. 10. 2017.
- ^ „Kako je drugi Obilić uhvatio bugarskog oficira”. Politika.
- ^ „Kako je drugi Obilić uhvatio bugarskog oficira”. Vaseljenska. Pristupljeno 23. 10. 2017.[mrtva veza]
