Katarina Stojanović (glumica)
| Katarina Stojanović | |
|---|---|
 Katarina Stojanović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1980. |
| Mesto rođenja | Kosovska Mitrovica, SFRJ |
| Zanimanje | glumica |
| Rad | |
| Bitna uloga | Lela, (Deca pakla) Vanja (Draga Jelena Sergejevna) Jana (Razbojnici Banata) monahinja Teodora (Proročanstvo Nemanjine žene) |
Katarina Stojanović (Kosovska Mitrovica, 1980) je srpska glumica Centra za kulturu i obrazovanje Rakovica u Beogradu.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Diplomirala je na Fakultetu umetnosti u Prištini na dramskom odseku, za pozorište, film, radio i televiziju. Godine 1997. učestvovala je na velikoj sceni Narodnog pozorišta Priština, u predstavama pozorišnog i filmskog režisera Juga Radivojevića. Zbog ratnih dešavanja na Kosovu i Metohiji i bombardovanja SFRJ, preselila se u Beograd gde je nastavila sa umetničkim radom.
Profesionalni rad[uredi | uredi izvor]
Prvi njen projekat je monodrama „Lilika” po tekstu Dragoslava Mihajlovića realizovana 2001. godine, sa zapaženim pozitivnim ocenama od strane pozorišnih umetnika i kritičara. Od strane Udruženja dramskih umetnika Srbije i Sekretarijata za kulturu Srbije dodeljen joj je status samostalnog dramskog umetnika u okviru kojeg nastavlja dalji rad. Na poziv Milorada Mandića Mande i Saše Pantića, igrala je u velikom novogodišnjem spektaklu u Domu Sindikata u Beogradu, sa kolegama Brankom Babovićem, Milicom Blagojević, Borom Nenićem, Anjom Radojković i mnogim drugima. Serija istih predstava je takođe realizovana u okviru Grand produkcije Saše Popovića. Sa njima je stekla publiku u Beogradu, širom Srbije, Crne Gore i Bosne i Hercegovine.
Po komadu „Čarobna frula” Volfanga Amadeusa Mocarta, u jedinoj lutkarskoj operi u svetu i u Srbiji, Katarina je tumačila glavni lik princeze Pamine. Za doprinos na istoj predstavi, nagrađena je mnogim zahvalnicama i priznanjima. Karijeru nastavlja 2004. godine na sceni Centra za kulturu Rakovica u Beogradu, glavnom ulogom u predstavi „Crvenkapa i zbunjeni vuk” po tekstu Radeta Pavelkića u režiji dramskog umetnika Igora Damnjanovića. Slede nastupi i glavne uloge kako na dečijoj, tako i na večernjoj sceni: „Grafit za moju Anu” Mome Kapora, „Kako su se volele dve žabe”, „Uspavana lepotica”, „Petar Pan”, „Gusarsko blago”, „Pepeljuga”[1], a posebno se istakla u večernjim predstavama „Deca pakla” po tekstu Jovana Bukelića u dramatizaciji Radomira Putnika, u režiji Miomira Mikija Stamenkovića, kao i u predstavama „Da li je to bila ševa” Milana Kundakovića i „Draga Jelena Sergejevna” po tekstu Ljudmile Razumovske u režiji Slobodana Ž. Jovanovića. Izvodeći uloge u tim predstavama uspešno je nastupala na kulturnim manifestacijama, od „Leta na Gardošu”, mnogo puta pod pokroviteljstvom opštine Zemun i Grada Beograda do „Barskih ljetopisa” u Baru.
Uporedo sa kulturnom karijerom, dobija glavnu žensku ulogu u prvom delu dokumentarnog filma „Razbojnici Banata” u režiji Ivana Rakidžića, u kojem igra sa kolegama: Vlastom Velisavljevićem, Milenkom Pavlovim, Milanom Cacijem Mihailovićem i drugima. Radnja filma koji nije predstavljen javnosti smeštena je u Vojvodini u periodu od 18. do 19. veka.[2]
U okviru multimedijalne predstave književnika Dragana Damjanovića „Proročanstvo Nemanjine žene” Katarina je dala svoj doprinos u obnovi manastira Sv. Anastasije kod Kuršumlije. U predstavi je igrala sa pevačicom Majom Nikolić i koleginicom Anom Sakić.[3] Nakon uspešne i odlično medijski ispraćene premijere istoimene predstave, Katarina je nastavila turneju tumačeći lik monahinje Teodore. Na svečanoj koncertnoj, gradskoj manifestaciji „Vidovdanske svečanosti” 2017. godine, pod pokroviteljstvom Pokreta za Kosovo i Metohiju, Vladine kancelarije za Kosovo i Metohiju i Ministarstva za kulturu Srbije, vodila je kulturni program o Kosovu i Metohiji.
Osim što je imala premijeru predstave Princeza na zrnu graška u kojoj je tumačila glavnu ulogu, Katarina je igrala u neobjavljenom filmu - melodrami sa elementima trilera Sam rediteljke Milene Grujić sa kolegama Anjom Mandić, Sašom Torlakovićem i drugima.
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
Pored mnogobrojnih zahvalnica i priznanja, 2017. godine, odlukom Srpske Kraljevske Akademije naučnika i umetnika, nagrađena je značajnim i prestižnim priznanjem za doprinos kulturi i očuvanju nematerijalne kulturne baštine države Srbije.
Priznanjem, Dama 2017. organizatori su krunisali glumičin jubilarni 15. godišnji rad.[4]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Pepeljuga – nova predstava u pozorištu „Cvrle“, subota 12. novembar!”. Centar za kulturu Rakovica. Arhivirano iz originala 01. 08. 2017. g. Pristupljeno 1. 8. 2017.
- ^ „Razbojnici Banata – novi dokumentarno-igrani film”. Logično. Pristupljeno 1. 8. 2017.
- ^ „Jutro Online – Katarina Stojanovic – (TV KCN 20.04.2017)”. TV KCN. Arhivirano iz originala 02. 08. 2017. g. Pristupljeno 1. 8. 2017.
- ^ „Katarini Stojanović uručeno prestižno priznanje ,,Dama 2017. godine”. Glossy. Arhivirano iz originala 16. 02. 2018. g. Pristupljeno 15. 2. 2018.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- „Proročanstvo Nemanjine žene – Sveta Anastasija”. Južna Srbija info. Pristupljeno 1. 8. 2017.
- „Intervju:Katarina Stojanović: Radujem se što će publika imati priliku da me vidi u ulozi princeze”. Glossy. Arhivirano iz originala 16. 02. 2018. g. Pristupljeno 15. 2. 2018.
- „Katarina Stojanović, glumica: Tehnologija neće “progutati” pozorište”. Bašta Balkana. Pristupljeno 3. 12. 2023.
