Korisnik:Jovana Obrenovic/pesak
Ted Arnbjern Jernstad | |
|---|---|
| Datum rođenja | 18. februar 1956. |
| Mesto rođenja | Solentuna, Švedska |
| Datum smrti | 22. jun 1997. |
| Mesto smrti | Solentuna, Švedska |
| Zanimanje | Pevač, glumac, tekstopisac |
| Aktivni period | 1966 - 1981, 1991-1997 |
Ted Arbjern Jernstad (Švedski izgovor: [ˈtɛdː ˈjæ̂ːɖɛˌstɑːd]; Solentuna, 18. februara 1956 - 22. juna 1997) bio je švedski pevač, tekstopisac, i glumac. Ted je započeo svoju glumačku karijeru 1966. godine, a muzičku karijeru započinje 1971. kada sklapa ugovor sa izdavačkom kućom Polar[1]. U saradnji sa Benijem Andersonom i Bjernom Ulveusom Ted objavljuje svoj prvi singl „Oko celog sveta“. Grupa ABBA mu pomaže da izda svoj prvi album 1972. pod nazivom Čudesa. Kao najpopularniji solo muzičar, nastavlja saradnju sa grupom i u narednih nekoliko godina izdaje još tri albuma Ted (1973), Budalaštine (1974) i Francuska karta (1976). 1978. Ted objavljuje svoj prvi album na engleskom jeziku koji nije bo popularan izvan granica Švedske.
Ted i njegov brat Kenet Jernstad se 1979. prijavljuju da učestvuju na Melodifestivalenu, takmičenju na kome se bira predstavnik za Evroviziju, sa pesmom Satelit. Pobedom na takmičenju postali su predstavnici Švedske na takmičenju za pesmu Evrovizije u Jerusalimu. Nakon ovoga još jednom se prijavio da učestvuje u Melodifestivalenu gde ne biva izabran i ubrzo zatim napušta muziku i okreće se glumi.
U periodu od 1994. pa sve do njegove smrti 1997. Ted intenzivno putuje po svetu i provodi neko vreme u Indiji.
Rani život[uredi | uredi izvor]
Ted Arnbjern Jernstad je rođen 18. februara 1956. u Solentuni, nedaleko od Stokholma. Bio je najmlađi od troje dece koje su Arne (1923 - 2016) i Margit (1921 - 2008) imali.
Karijera[uredi | uredi izvor]
1962-1974[uredi | uredi izvor]
Ted Jernstad započinje svoju muzičku karijeru 1962. svirajući hramoniku na Švedskoj televiziji na kojoj je dobio i par glumačkih uloga. 1970. dobija manju ulogu u američkom filmu Priča o ženi[2], zajedno sa Bibi Anderson i Džejmsom Ferentinom. Ted je takođe bio i veoma dobar teniser. Sa četrnaest godina bio je drugi najbolji igrač nakon Bjerna Borga, u svojoj ligi. U tom periodu je razmišljao o ozbiljnoj teniserskoj karijeri koju kasnije ostavlja zbog muzike. Sa petnaest godina Ted i njegov stariji brat Kenet potpisuju ugovor sa Stigom Andersonom, koji kasnije postaje menadžer grupe ABBA, i Polar muzikom[1]. Ted je bio kompozitor i pevač, dok je Kenet pisao tekstove za melodiju.[3]
1975-1979[uredi | uredi izvor]
Do 1975. Ted je već postao poznata ličnost u Švedskoj. Pojavljivao se na naslovnim stranama mnogih tinejdž časopisao, kao što su: Starlet i Poster. U ovom periodu nastaje i prvi klub fanova posvećen Tedu. Njegov ljubavni život postao je tema svih tabloida širom Skandinavije i svi njegovi albumi so dobili zlatna izdanja. Njegov menadžer je imao plan da ga učini internacionalnom zvezdom, te je Ted snimao po dve verzije svojih pesama, jednu na švedskom a drugu na engleskom. Nažalost nijedna od pesama nije postala internacionalni hit, iako je australijski pop muzičar Mark Holden doživeo ogroman uspeh preradom jedne Tedove pesme.
1979. Ted i Kenet su doživeli ogroman uspeh na Melodifestivalenu sa pesmom Satelit, kojom kasnije i predstavljaju Švedsku na Evroviziji u Jerusalimu na kojoj Ted osvaja 17. mesto.
Kasniji rad[uredi | uredi izvor]
Nakon što je napustio svoju muzičku karijeru, Ted pokušava da se vrati glumi gde doživljava još jedan neuspeh. Vremenom počinje da se bavi meditacijom i da istražuje o istočnjačkim religijama. Postao je član sekte koju je vodio Osho i promenio svoje ime. Kao i svi članovi ove sekte i on je poče da nosi samo narandžastu odeću. Ova promena je dosta uticala na njegov život, odvajajući ga od porodice i prijatelja. U junu 1983. mesec dana pre rođenja njegovog drugog deteta sa glumicom Anom Zakarijas, Ted iznenada napušta svoju porodicu i seli se u Oregon, gde se nalazilo sedište sekte. Tri godine kasnije, nakon Oshove deportacije zbog problema sa zakonom, Ted se vraća u Švedsku. Njegovo mentalno zdravlje je u velikoj meri bilo narušeno.
Nedugo nakon njegovog povratka u Švedsku 1986. izvršen je atentat na švedskog premijera Ulofa Palmea za šta su neki mediji okrivili Teda, koji je u tom trenutku bio na odmoru u Grčkoj. Policija nikada nije privela niti smatrala Teda osumljičenim, iako su mediji narednih nekoliko godina tvrdili da je on krivac.
Privatni život[uredi | uredi izvor]
1994. Ted objavljuje sedmi album Äntligen på väg (Konačno na putu) koji je opisan kao album sa dosta pozitivnim i blagim pesmama koje su odisale nadom. Nekoliko puta je gostova u emisijama kako bi promovisao svoj album, i dao je manji broj intervjua,
U svojoj četrdeset i prvoj godini 22. juna 1997. Ted je izvršio samoubistvo bacivši se pod voz u svom rodnom gradu. Na njegovoj sahrani se pored porodice i najbližih prijatelja pojavilo svega nekoliko kolega.
2018. je objavljen biografski film o Tedovom životu pod nazivom: Ted: För kärlekens skull.[4] ( Ted: Pokaži mi ljubav).
Nakon Tedove smrti njegov brat Kenet je dosta govorio o Tedovim zdravstvenim problemima. U biografiji, koja je objavljena osam godina nakon njegove smrti, [3]Jag vill ha en egen måne[3] ( Želim da imam svoj mesec), Kenet govori da je Ted patio od anksioznosti od detinjstva i da je to došlo do izražaja u adolescenciji kada je dobio dijagnozu paranoidne šizofrenije koja se samo pogoršala nakon njegovog pristupanja sekti. Ted nikada nije pristao na lečenje svog oboljenja što je u velikoj meri sve više uticalo na njega i njegovu porodicu. Kenet smatra da su lekovi mogli da spreče Tedovo samoubistvo i oseća grižu savesti što nije uspeo da nagovori brata da ih uzima.[3]
Diskografija[uredi | uredi izvor]
Studijski albumi[uredi | uredi izvor]
- Undringar, Polar Music POLS 234, 1972[5]
- Ted, Polar Music POLS 241, 1973[5]
- Upptåg, Polar Music POLS 253, 1974[5]
- Franska Kort, Polar Music POLS 259, 1976[5]
- Blue Virgin Isles, Polar Music POLS 284, Epic Records 383 653 (UK), 1978[5]
- Blue Virgin Isles (re-release with "Satellite" & "Satellit" included), Polar Music POLS 30[5]
- Blue Virgin Isles (re-release with "Satellite" included), Epic Records (UK), Polydor Records (West Germany, The Netherlands & Portugal), Carnaby (Spain), RCA Records (Australia), Discomate (Japan), 1979[5]
- I'd Rather Write a Symphony, Polydor Records 2344 164, (West Germany & The Netherlands), 1980[5]
- Stormvarning, Polar Music POLS 310, 1981[5]
- Caramba, Trash Records TRASLP 1, 1981[5]
- Äntligen På Väg, Polar Music/PolyGram 523 835-2, 1994[5]
Filmovi[uredi | uredi izvor]
1966 - En småstad vid seklets början ( Prevedeno: Mali grad na prekretnici veka)
1970 - Story of a Woman ( Prevedeno: Priča o ženi)[2]
1973 - Stenansiktet ( Prevedeno: Kameno lice)