Lomigora
Lomigora je srpsko prezime poreklom sa planine Rogozne u Raškoj oblasti. Napustili su Rašku u seobama Srba između 1690. i 1739. godine. U selu Brđani i danas postoji Lomigorsko groblje.[1] Krsna slava Lomigora je Savindan.
U 19. veku ovo prezime ima sledeće hronološke potvrde: zabeleženo je u Sremskoj Mitrovici 1811, u Mačvi 1815, u Beogradu 1830. i 1912, u Kragujevcu 1839, 1873. i 1895, i u Majdanpeku 1858. godine.[2] Prema porodičnim izvorima, Arsovići u Raškoj (slave Nikoljdan) poreklom su od Lomigora.[3]
Po rodovskom predanju, od Lomigora je bio Arsenije Lomo, poznati narodni vojvoda iz Prvog i Drugog srpskog ustanka. Rođen je u Gojnoj Gori kod Užičke Požege, a u kačersko selo Dragolj naselio se posle nemačkog rata 1788.[4]
Za vreme Drugog srpskog ustanka, u Mačvi se pominje Luka Lomigora kao jedan od sedam kapetana kneza Miloša, čija je četa od 170 golih sinova tri meseca branila tamošnje srpsko stanovništvo od Turaka.[5]
U razdoblju vladavine kneza Miloša Obrenovića, delovao je u Beogradu knez Miloš Lomigora. Bio je jedan od članova Narodnog suda.[6]
Prezime Lomigora se pominje i u istoriji srpske vojne medicine. U Kragujevcu je posle Prvog srpsko-turskog rata podignuta Vojna bolnica. Od 1868. do 1874. godine pomoćnik upravnika bio je kragujevački lekar Dimitrije Lomigora.[7]
U opštini Bijeljina (Republika Srpska) postoji potes Lomigora Mahala. Dobio je naziv po braći Lomigorama iz Starog Vlaha, koji su se tu naselili u prvim decenijama 19. veka.[8]
Danas, nosioci ovog prezimena žive u Kragujevcu i Beogradu.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Petrović, Petar Ž; Vlahović, Petar (1984). Raška: antropogeografska proučavanja (na jeziku: srpski). Etnografski institut Srpske akademije nauka i umetnosti.
- ^ „Velimir Mihajlovic - Srpski prezimenik.pdf”. Scribd (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-04-13.
- ^ Petrović, Petar Ž; Vlahović, Petar (1984). Raška: antropogeografska proučavanja (na jeziku: srpski). Etnografski institut Srpske akademije nauka i umetnosti.
- ^ Petrović, Petar Ž; Vlahović, Petar (1984). Raška: antropogeografska proučavanja (na jeziku: srpski). Etnografski institut Srpske akademije nauka i umetnosti.
- ^ Obradović, Stojan (1873). Život i radnja zaslužnih Srba iz okružija šabačkog i podrinskog u knjažestvu Srbiji u ustancima protivu nasilja turskog od 1804. i 1815. godine: u dva odeljka (na jeziku: srpski). štamparija N. Stefanovića i Družine.
- ^ Državna arhiva u Kragujevcu, fascikla Knežev konak br. 1 od 13. jula 1830.
- ^ „ZDRAVSTVENA KULTURA U KRAGUJEVCU I ŠUMADIJI U VREME VELIKIH EPIDEMIJA U 19. I 20. VEKU”. Glas Šumadije (na jeziku: srpski). 2020-04-26. Pristupljeno 2021-04-13.
- ^ Ristić, Milovan (1963). Stari Vlah (na jeziku: engleski). Turistička štampa.