Luck
| Luck ukr. Луцьк | |
|---|---|
_%D0%B1%D0%B0%D1%88%D1%82%D0%B0_%D0%B7%D0%B0%D0%BC%D0%BA%D1%83_%D0%9B%D1%83%D1%86%D1%8C%D0%BA.jpg)    _-_%D0%9F%D1%96%D0%B4%D0%B7%D0%B5%D0%BC%D0%B5%D0%BB%D0%BB%D1%8F_-_%D0%9A%D1%80%D0%B8%D0%BF%D1%82%D0%B0_%D0%9C%D0%B0%D0%B3%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D0%B8.jpg)  | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Ukrajina |
| Oblast | Volinjska oblast |
| Osnovan | 1085. |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2012. | 213.063 (procena) |
| — gustina | 4 830 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 50° 44′ 48″ S; 25° 19′ 13″ I / 50.74662° S; 25.32040° I |
| Vremenska zona | UTC+2 (EET), leti UTC+3 (EEST) |
| Aps. visina | 174 m |
| Površina | 42 km2 |
  Luck Luck na karti Ukrajine | |
| Registarska oznaka | KC |
| Veb-sajt | |
| lutsk.ua | |
Luck (ukr. Луцьк, rus. Луцк, polj. Łuck) grad je u zapadnoj Ukrajini i administrativni je centar Volinjske oblasti. Nalazi se na obali reke Stir. Prema proceni iz 2012. u gradu je živelo 213.063 stanovnika.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Luck je jedan od najstarijih gradova u Ukrajini. Naziv mesta se prvi put javlja 1085. godine u Ipatijevskoj hronici, kada se grad našao unutar značajne borbe između naslednika Jaroslava Mudrog. Međutim, arheološka istraživanja su postavila osnov po kome se može verovati da je naselje osnovano oko hiljadite godine nove ere.
U vreme Kijevske Rusije, Luck je bio prestonica lokalnog (prinčevog) poseda koji je bio deo Volinjske regije a kasnije Galičko-Volinjske zemlje.
U 12. veku Luck je imao drvenu tvrđavu kao vid zaštite. Ta zaštita je bila veoma korisna, jer je stanovnicima bila data mogućnost da izdrže šestonedeljnu opsadu u proleće 1150. godine koju je pokušao da izvede puk Jurija Dolhorukija, osnivača Moskve. Tokom ove opsade, njegov sin, mladi princ Andrij, umalo nije izgubio život tokom borbi.
Stanovnici Lucka su bili svedoci Tatarsko-Mongolske invazije. U dokumentima se navodi da je 1259. godine grad izdržao opsadu od strane kana Kuremse. U 1267. godini knez Vasilko je na zahtev kanovog komandanta Burondaja uništio utvrđenja.
Uloga Lucka kao prestonice Volinjske zemlje je usko povezana sa vladavinom Dimitrija Ljubartskog u drugoj polovini 14. veka. On je zaslužan za promenu spoljašnjeg izgleda tvrđave, pa tvrđava više nije bila drvena, već je bila izgrađena od cigli.
Ljubart je bio oženjen sa lokalnom princezom i postao je pravi zaštitnik Volinjske regije.
Pri kraju 16. veka, zamak u Lucku je izgubio svoj značaj kao odbrambeno uporište ali je grad ostao svetska i duhovna prestonica zemlje. Takođe, zbog velikog broja sakralnih objekata savremenici grad često karakterišu kao "Volinjski Rim".
Nakon stvaranja Lublinske unije 1569. godine, Volinjski region se integrisao u Kraljevinu Poljsku. Tom prilikom, Luck je postao glavni grad novoformiranog vojvodstva. Grad je sve više dobijao Poljski karakter i gubio je značaj u pogledu Ukrajinskog kulturnog i religioznog života.
1795. godine , nakon treće podele Poljske, čitava oblast i glavni grad su pripojeni teritoriji Ruske imperije. Glavni grad postaje Žitomir, dok je Luck ostao centar povjata.
19. vek nije doneo značajan napredak gradu u pogledu ekonomskog i društvenog života. Izuzetak jesu 90-e godine 19. veka kada je nakon izgradnje jugoistočnog železničkog koridora počeo privredni uspon. 1895. godine, Luck je imao 15125 stanovnika.
Tokom prvog svetskog rata grad je postao poprište žestokih borbi. U leto 1915. godine Brusilovski proboj dogodio se u predgrađu Lucka i time je ušao u istoriju Prvog svetskog rata.
Nakon Februarske revolucije 1917. godine , plavo-žuta zastava se prvi put pojavila vidno istaknuta iznad grada. U aprilu iste godine se pojavilo prvo ukrajinsko društveno-političko društvo "Ukrajinska zajednica". Međtuim, dve godine kasnije, Luck je zauzela poljska vojska. U martu 1921. godine grad postaje prestonica novog Volinjskog vojvodstva.
U jesen 1939. grad postaje deo Sovjetskog Saveza i postaje centar Volinjske oblasti koja se sastojala od bivšeg Volinjskog vojvodstva.
U junu 1941. godine Luck je bio zahvaćen Drugim svetskim ratom. Grad je bio okupiran od strane nemačkih trupa.
U posleratnom periodu grad je postepeno obnavljan. Najveći i najznačajniji razvoj pripisuje se 60-im i 70-im godinama prošlog veka.
Nakon proglašenja nezavisnosti Ukrajine, grad je zadržao izuzetnu važnost u pogledu političkog, ekonomskog, kulturnog i verskog života. Položaj grada (u blizini granice sa Poljskom) grad čini važnim centrom međunarodnog tranzita i trgovine.[1]
Tokom invazije Rusije na Ukrajinu koja je počela 2022. godine , grad je postao jedan od važnih centara za transport i distribuciju međunarodne pomoći.
Saobraćaj[uredi | uredi izvor]
Gradska infrastruktura je slična ostalim gradovima u Ukrajini. Najviše je razvijena za vreme Sovjetskog Saveza.
Gradski prevoz čine autobusi i trolejbusi. Od 59 trolejbusa, njih 49 je u svakodnevnoj upotrebi.[2]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Prema proceni, u gradu je 2012. živelo 213.063 stanovnika.
| 1979. | 1989. | 2001. | 2012. |
|---|---|---|---|
| 137.344[3] | 197.724[3] | 208.816[3] | 213.063[3] |
Partnerski gradovi[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Historical reference about Lutsk”.
- ^ „Luck, Trolleйbus — Statistika podvižnogo sostava”. transphoto.org (na jeziku: ruski). Pristupljeno 2023-04-18.
- ^ a b v g „UKRAINE: Major Cities”. City Population. Pristupljeno 10. 11. 2012.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Geografske | |
| Ostale | |
