Milan Petrović (major)
| milan petrović | |
|---|---|
 Milan Petrović u uniformi | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1912. |
| Mesto rođenja | Vrtoče, kod Petrovca, Austrougarska |
| Datum smrti | =Austrougarska |
| Profesija | vojno lice |
| Delovanje | |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Teritorijalna odbrana |
| Čin | major |
| Odlikovanja |  |
Milan Petrović (Vrtoče, kod Petrovca, 1912 — Beograd) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, major TO i nosilac Partizanske spomenice.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Milan Milandža Petrović je rođen 1912. godine u Vrtoču (zaselak Glavica),[1][2] kod Petrovca, od oca Dane i majke Joke Reljić.[1][3] Otac Dane je kao austrougarski vojnik ranjen na Istočnom frontu. Milan potiče iz zemljoradničke porodice. Odrastao je u višečlanoj porodici, sa ocem, majkom, četiri brata i jednom sestrom. Brat od strica Petar, takođe je bio prvoborac.[1][3] Milan se ženio dva puta. Sa prvom suprugom Anđom rodio je ćerku Radmilu i sinove Milanka i Slobodana. Milanko je stradao u zbjegu 1943. Anđa je umrla 1946. godine, pa je Milan oženio Maru Puvača iz Lipe i sa njom dobio sinove Danka i Željka.[1]
Po okupaciji Jugoslavije, uključio se u pripreme oružanog ustanka 27. jula 1941. Učestvovao je u ustaničkim i gerilskim akcijama, sa puškomitraljezom kojeg je goloruk oteo ustaši. Bio je snažan momak, a važio je i za veoma duhovitog čovjeka.[3] Rat je proveo kao pripadnik Prve krajiške brigade.[4]
U ratu je obavljao više dužnosti. Početkom rata bio je borac vrtočke čete,[3] kasnije 2. čete 1. bataljona Treće krajiške brigade. Potom je prešao u sastav Prve krajiške brigade, gdje je obavljao dužnost komandira voda u 1. četi 3. (petrovačko-drvarskog) bataljona Prve krajiške brigade.[4] U ratu je i ranjavan tri puta i ostao je teški invalid. Ranjen je prilikom napada na Novi, u julu 1942. godine, a potom i u junu 1943. godine, prilikom borbi u okolini Travnika.[3][4]
Nakon rata služio je kao oficir u vojno-teritorijalnim organima. Penzionisan je u činu majora.[3]
Više puta je odlikovan. Nosilac je Partizanske spomenice 1941.[3]
Sa porodicom je živio u Beogradu. U Beogradu je i umro.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g Pilipović - Dajanović, Nikica (1989). Sabor u Vrtoču. Mjesna zajednica Vrtoče. str. 142—143.
- ^ Pilipović - Dajanović, Nikica (2011). Sabor u Vrtoču (2. dopunjeno izd.). Vrtoče: Grafomark Laktaši. str. 295. ISBN 978-99955-57-36-2.
- ^ a b v g d đ e ž „CIP - Katalogizacija u publikaciji - Narodna biblioteka Srbije, Beograd 94(497.11)"1939/1945"(047.53) KAKO se stvara(la) istorija... : lične priče uče - PDF Besplatno skidanje”. docplayer.rs. Pristupljeno 2022-03-09.
- ^ a b v Gončin, Milorad; Rauš, Stevo (1981). Prva krajiška udarna proleterska brigada. Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 31—32, 139.
