Milan Stefanović
| Milan Stefanović | |
|---|---|
 Dr Milan Stefanović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 30. oktobar 1869. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 22. septembar 1912. (42 god.) |
| Mesto smrti | Niš,  Kraljevina Srbija, Kraljevina Srbija |
| Vojna karijera | |
| Služba | 1896 — 1912. |
| Čin | Kapetan I klase |
| Učešće u ratovima | Prvi balkanski rat |
Milan Stefanović (Beograd, 30. oktobar 1869 — Niš, 22. septembar 1912) bio je srpski lekar, učesnik Prvog balkanskog rata.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Milan Stefanović rođen je u Beogradu 30. oktobra 1869. godine.[1] Osnovnu i srednju školu završio u Beogradu. Po završetku srednje škole odlazi u Beč gde upisuje i završava Medicinski fakultet aprila 1896. godine. Posle završenog fakulteta u Beču vraća se u Srbiju. Sredinom oktobra 1896. godine proizveden je u čin aktivnog sanitetskog poručnika.[1] Za lekara sreza Ražanskog postavljen je 9. februara 1897. godine. Nakon toga postavljen je za lekara sreza Kosmajskog 22. februara 1898. godine.[1] Nakon godinu dana rada vraća se u Beč gde upisuje i završava specijalističke studije iz oblasti otorinolaringologije i kožnih bolesti. Nakon povratka u zemlju, Kralj Aleksandar I Obrenović, a na predlog Ministra unutrašnjih dela, 13. oktobra 1901. godine postavlja dr Milana Stefanovića za lekara sreza Podunavskog, okruga Požarevačkog.[2] Za lekara sreza Masuričkog, okruga Vranjskog postavljen je 14. novembra 1902. godine.[3] Potom je 29. oktobra 1903. godine postavljen za lekara sreza Dobričkog, okruga Topličkog.[4] Za sekundarnog lekara Opšte državne bolnice u Beogradu na Odeljenju za sifilis, venerične i kožne bolesti, a ujedno i za vršioca dužnosti šefa Odeljenja za bolesti grla, nosa i ušiju postavljen je 8. aprila 1905. godine.[5] Dr Milan Stefanović postavljen je za šefa Odeljenja za bolesti grla, nosa i ušiju pri Opštoj državnoj bolnici u Beogradu 9. jula 1907. godine.[6] Na mestu šefa odeljenja ostaje sve do svoje smrti.
Prvi balkanski rat[uredi | uredi izvor]
Kao kapetan I klase prilikom mobilizacije 1912. godine postavljen je za komandira sanitetskog voza broj 1. Na toj dužnosti umro je 22. septembra 1912. godine u Nišu.[1] Sahranjen je u Beogradu u porodičnoj grobnici.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g Subotić, Vojislav M. Pomenik poginulih i pomrlih lekara i medicinara u ratovima 1912-1918 redovnih, dopisnih i počasnih članova, osnivača, dobrotvora i zadužbinara 1872-1922. Beograd : Srpsko lekarsko društvo, 1922 (Beograd : Vreme). str. 102—103.
- ^ Policijski glasnik, Beograd, godina 5, broj 41, 21. 10. 1901. godine. str. 317.
- ^ Policijski glasnik, Beograd, godina 6, broj 46, 22. 11. 1902. godine. str. 357.
- ^ Policijski glasnik, Beograd, godina 7, broj 44, 01. 11. 1903. godine. str. 338.
- ^ Policijski glasnik, Beograd, godina 1, broj 15, 17. 04. 1905. godine. str. 122.
- ^ Policijski glasnik, Beograd, godina 3, broj 29, 15. 07. 1907. godine. str. 233.