Milet (Osmansko carstvo)
Milet je naziv za sistem verske autonomije u Osmanskom carstvu.
Pod Osmanskom vlašću, priznatim verskim grupama je bilo dozvoljeno da uspostave svoje samostalne zajednice zvane mileti, u kojima su zadržavale svoje sopstvene verski zakone, tradicije i jezik, pod zaštitom sultana. Miletima su upravljali verski poglavari. Pravoslavnim miletom je upravljao grčki patrijarh.
Osmanski sistem mileta se smatra za rani primer pre-modernog religijskog pluralizma.[1]
Osmansko carstvo je kao teokratska država dozvoljavalo institucionalizovano okupljanje svojih podanika samo u okvirima verskih zajednica. Verskim zajednicama–miletima u Osmanskom carstvu je bilo prepušteno kananonsko sudstvo i organizacija crkveno–školskih opština. U kolektivnom posedu mileta nalazile su se crkve, manastiri i zadužbine verske grupe, pa je miletima bilo dozvoljeno formiranje crkveno–školskih opština preko kojih je upravljano crkvama, školama, manastirima i zadužbinama. Budući da je poglavar verske zajednice–milet baša bio osmanski činovnik sa zvanjem izjednačenim sa zvanjem vezira, milet je bio priznata državna institucija koja je davala predstavnike u pokrajinske i oblasne skupštine–medžlise. U carstvu su postojali muslimanski milet, dva jermenska mileta, rum milet, odnosno Vaseljenska patrijaršija, jevrejski, katolički i protestantski milet a od 1870. i egzarhijski, odnosno Bulgar milet.[2]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Sachedina, Abdulaziz Abdulhussein (2001), The Islamic Roots of Democratic Pluralism, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-513991-4
- ^ „Uroš Šešum: Društvo protiv Srba 1897–1902. Metodi i mere bugarske diplomatije, egzarhije i Bugarsko-makedonsko odrinske revolucionarne organizacije protiv širenja srpskog uticaja u južnoj Staroj Srbiji i Makedoniji 1897–1902.” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 23. 11. 2015. g. Pristupljeno 08. 08. 2017.
U Kuranu, termin Milet označavaju paganizam, judaizam i hrišćanstvo.
