Miško Jovanović
Miško Jovanović | |
|---|---|
 Miško Jovanović (oko 1910. godine) | |
| Datum rođenja | 15. jun 1878. |
| Mesto rođenja | Tuzla Austrougarska |
| Datum smrti | 3. februar 1915. (36 god.) |
| Mesto smrti | Sarajevo Austrougarska |
| Mesto ukopa | Kapela vidovdanskih heroja, Sarajevo |
Mihajlo Miško Jovanović (Tuzla, 15. jun 1878 — Sarajevo, 3. februar 1915) je bio trgovac, nacionalni radnik. Učestvovao je u organizovanju Sarajevskog atentata na austrijskog nadvojvodu Franca Ferdinanda 15/28. juna 1914. godine. Okružni sud Zemaljske vlade u Sarajevu ga je osudio zbog veleizdaje na smrtnu kaznu vešanjem.
Biografija[uredi | uredi izvor]
U rodnom mestu je završio osnovnu školu, dva razreda trgovačke škole i tri razreda privatne nemačke škole.[1]
Do 1913. godine je radio najpre u očevoj, koja je postala njegova trgovačka radnja, a zatim je otvorio bioskop.[1]
Bio je jedan od najviđenijih tuzlanskih Srba. Njegovo bogatstvo se cenilo na više od 100.000 kruna.[1]
Bio je jedan od osnivača i od 1907. do 1914. prvi starešina Srpskog sokola u Tuzli, a kasnije i nadzornik Posavsko-podrinjskog okruga Srpske sokolske župe Bosansko-hercegovačke. Na prvom svesrpskom sokolskom sastanku u Beogradu 1910. zastupao je celokupno bosansko-hercegovačko srpsko sokolstvo. S Veljkom Čubrilovićem je putovao od sela do sela i propovedao sokolske ideje. Nastojali su, po uzoru na „Sokole“ u Srbiji, da u svoje redove privuku što više školske omladine.[2]
Kao član Sokola je 1912. boravio više meseci u Nemačkoj i Srbiji, gde je preko Veljka Čubrilovića stupio u kontakt s članovima Naradne odbrane i postao odbornik Narodne odbrane za Tuzlu.[1]
Bio je član odbora Srpske banke, Srpske crkvene opštine i Eparhijskog saveta. U svojoj kući na spratu osnovao je Srpsku čitaonicu.[1]
Tokom Balkanskih ratova je sakupljao dobrovoljne priloge za Crveni krst Srbije.[1]
Maja 1914. se susreo sa Trifkom Grabežom i Gavrilom Principom, kada su se nalazili na putu od Srbije do Sarajeva i od njihovih pomagača primio oružje pripremljeno za atentat, 4 pištolja i 6 bombi. Kako nije smeo sam da ih prenese do Sarajeva, sa Danilom Ilićem se dogovorio da oružje odnese u Doboj kod krojača Vuka Jakšića.[1]
Zajedno sa Danilom Ilićem i Veljkom Čubrilovićem, obešen je 3. februara 1915. godine u Sarajevu.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e Veljkovski 2009, str. 583.
- ^ Milošević 2014.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Veljkovski, Jugoslav (2009). Popov, Čedomir, ur. Srpski biografski rečnik, knjiga 3, I-Ka. Novi Sad: Matica Srpska. ISBN 978-86-7946-037-0.
- Milošević, Borivoje (2014). Prvi svjetski rat - uzroci i posljedice - Austrougarska uprava i srpski sokolski pokret u Bosni i Hercegovini u Prvom svjetskom ratu. Banja Luka: Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. Arhivirano iz originala 25. 09. 2017. g. Pristupljeno 24. 9. 2017.
