Orkestar kraljeve garde

Orkestar kraljeve garde bio je srpski i kasnije jugoslovenski vojni orkestar.

Njegova aktivnost je trajala do Drugog svetskog rata.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Formirao se 1904. godine iz Beogradskog vojnog orkestra, prvog simfonijskog orkestra u Beogradu osnovanog 1899. godine. U početku je imao samo duvačke instrumente. Kasnije dobija i gudačke instrumente, te razvija značajnu aktivnost, pod dirigovanjem Stanislava Biničkog, izvodeći prve simfonijske koncerte u Beogradu.

Premda je za vreme Prvoga svetskog rata, pri prelasku preko Albanije, orkestar izgubio muzičku arhivu i instrumente, obnavlja se i daje, pod upravljanjem Stanislava Biničkog, koncerte na Krfu, u Solunu i okolini, a potom i po Francuskoj (1916. godine). Program je obuhvatao popularne kompozicije, odlomke iz opera, potpurije i fantazije. Posle Prvog svetskog rata, i dalje sa Stanislavom Biničkim na čelu, orkestar obilazi oslobođene krajeve i priređuje koncerte.

Kasnije, pod vođstvom Dragutina Pokornog, orkestar je izvodio simfonijsku muziku. Ti su koncerti bili na znatnoj umetničkoj visini, a posebnu im važnost daje činjenica da je Orkestar kraljeve garde bio tada jedini simfonijski orkestar u Beogradu. Učestvovao je, zajedno sa raznim muzičkim društvima, u izvođenju opera i oratorija.^[1]

Nastupi[uredi | uredi izvor]

Sa horom Stanković izvodi i prva vokalno instrumentalna dela. Neka od njih su:

Sedam reči Hristovih 1907. godine
Stvaranje sveta Jozefa Hajdna 1908. godine
Devetu simfoniju Ludviga van Beetovena 1910. godine
Vaskrsenije Stevana Hristića 1912. godine
Koncerte izvode u Skoplju 1906, Novom Sadu 1907, Odesi 1911. (sa horom Stanković).
Učestvuju i u pozorištu, u komadima s pevanjem i u operama.