Persida Pavlović
| Persa Pavlović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Puno ime | Persida Pavlović |
| Nadimci | Persa |
| Datum rođenja | 15. januar 1865. |
| Mesto rođenja | Novi Sad, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 25. novembar 1944. (79 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Nedićeva Srbija |
| Zanimanje | glumica |
| Porodica | |
| Supružnik | Raja Pavlović |
| Rad | |
| Aktivni period | 1880—1945 |
| Veza do IMDb-a | |
Persida ili Persa Pavlović (Novi Sad, 14. januar 1865 — Beograd, 25. novembar 1944) bila je srpska pozorišna i filmska glumica.
Biografija i karijera[uredi | uredi izvor]
Rođena je u Novom Sadu, a potiče iz zanatlijske porodice. Otac joj se zvao Teodor Nikolić, a majka Hristina. Pošto joj je otac prešao sa porodicom u Beograd, tamo je završila osnovnu i dva razreda Više ženske škole.[1]
Prvi put je nastupila na sceni pozorišnoj sceni u aprilu 1880. godine kao statistkinja u predstavi Đavolovih zapisnika E. Aragoa i P. Vermona, u Naronom pozorištu u Beogradu, a prva samostalnu uloga joj je bio monolog Mila K. A. Gernera, u preradi K. Trifkovića. Od aprila 1880. bila je honorarni član Narodnog pozorišta u Beogradu, ali je zbog bolesti očiju početkom 1882. godine prekinula rad.[1][2]
Pošto se oporavila, 1882. godine je stupila u putujuću pozorišnu družinu Fotija Iličića, odakle je prešla u trupu Mihaila Lazića-Strica, a zatim je nastupala u družini Đorđa Protića. Od 1886. godine ponovo je igrala u Narodnom pozorištu u Beogradu, ali je privremena članica postala tek 9. novembra 1890. godine. Od 1912. godine je bila stalni član Narodnog pozorišta.[1] Za vreme Prvog svetskog rata, 1915. godine, kraće vreme je igrala u Narodnom pozorištu u Skolju, a od kraja 1917. učestvovala je u radu pozorišta M. Ogrizovića i M. Čekića u Beogradu. Penzionisana je 1932, ali je i dalje, do 1940. godine nastupala na sceni u honorarnom svojstvu. Bila je udata za glumca i pevača Radovana Raju Pavlovića.[1][2]
U početku svoje glumačke karijere tumačila je uglavnom manje uloge s pevanjem u komadima iz narodnog života, vodviljima i operetama, a kasnije karakterne i komične role. U zrelijem glumačkom dobu vrlo je upečatljivo, realistički, „oživljavala na sceni čitav svet srpskih patrijarhalnih, prostih, prostodušnih ili lukavih likova iz komedija Sterije, Trifkovića i Nušića” (B. S. Stojković) i njima se svrstala među najbolje karakterne glumice i komičarke srpskog pozorišta. Najuspelije njene uloge su Pela (Zla žena), Fema (Pokondirena tikva), Stanija (Beograd nekad i sad), Stana (Svet), Anđa (Sumnjivo lice), Saveta (Protekcija), Sika (Ivkova slava), Augusta (Čast), Ana Andrejevna (Revizor), G-đa Dulska (Moral gospođe Dulske) i dr. Sa trupom beogradskog Narodnog pozorišta u više mahova je gostovala u Novom Sadu, ali član Srpskog narodnog pozorišta nikada nije bila.[1][2]
Imala je ulogu žene iz naroda u filmu Život i dela besmrtnog vožda Karađorđa, a glumila i u filmu Grešnica bez greha.[3]
Odlikovana je Ordenom Svetog Save III stepena.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ „Pavlović Persida”. Srpsko narodno pozorište. Pristupljeno 7. 3. 2023.
- ^ a b v „Persa Pavlović”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 7. 3. 2023.
- ^ „Persa Pavlović”. IMDb. Pristupljeno 7. 3. 2023.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Persida Pavlović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
