Портал:Bosna i Hercegovina/Izabrana biografija 29
Jezdimir — Jezda Dangić (rođen 4. maja 1897. Bratunac — streljan 1947. Sarajevo, NR BiH, FNR Jugoslavija) je bio pravnik, žandarmerijski oficir, komandant u činu majora jedinice Dvorske žandarmerije, koja je bila zadužena za obezbeđenje kraljevske porodice, njihovih objekata kao i vladinih ministara i zdanja u Kraljevini Jugoslaviji.
Major Dangić je u Drugom svetskom ratu bio načelnik Komande Istočne Bosne i Hercegovine Jugoslovenske vojske u Otadžbini i vođa Srpskog ustanka od avgusta 1941. do aprila 1942. godine u Istočnoj Bosni koja se tada nalazila u sastavu NDH. Protiv majora Dangića i srpskih ustanika nemačko-hrvatske okupacione snage su preduzele više neprijateljskih ofanziva, tokom jedne, janauara 1942. njegove snage su pretrpele značajne gubitke u ljudstvu i teritoriji, ali ga nisu uništile. Tada mu Nemačka vojna komanda okupirane Srbije na čelu sa generalom Paulom Baderom, čije su snage bile zadužene za ovaj prostor NDH, nude pregovore o statusu istočne Bosne, koje je u dogovoru sa ostalim srpskim vođama ustanika prihvatio.
Početkom februara 1942. u Beogradu su održani pregovori između vođe srpskih ustanika majora Jezdimira Dangića sa jedne strane i nemačkih vojni vlasti u Srbiji i predstavnika vlasti NDH sa druge strane, dok je posrednik bila vlada Milana Nedića. Ovi pregovori su ubrzo propali jer je zvaničan Zagreb uputio protestnu notu u Berlinu uz obrazloženje da se deo teritorija NDH kao međunarodno priznate države ne može odvajati od njene celine, posle čega je i nemačka komanda u Srbije obaveštena da prekine pregovore svake vrste sa pobunjenicima.
Nakon ovog hrvatske-nemačke snage preduzimaju najveću do tada ofanzivu na srpske ustanike na čelu sa majorom Dangićem aprila 1942. pod šifrovanim nazivom Operacija Trio čiju je glavnu udurnu snagu predstavljala hrvatska Crna legija pod komandom Jure Francetića koja je izvršila masovne zločine nad srpskim civilima i zarobljenim četnicima u selu Stari Brod na reci Drini. Tokom ove ofanzive nemačke snage zarobljavaju majora Dangića i odvode u zarobljeništvo u logor Strij u Poljskoj. Avusta 1944. major Dangić uspeva da pobegne iz zarobljeništva i pridružuje se poljskom pokretu otpora tokom Varšavskog ustanka u kome ima značajne zasluge. Nakon sloma ustanka zarobljava ga Crvena armija koja ga kao osobu od visokog značaja sprovodi u zloglasni zatvor Lubljanku u Moskvu a potom su ga isporučili FNR Jugoslaviji u kojoj je na vlast došla KPJ na čelu sa J. B. Titom. Osuđen je na kaznu smrti i pogubljen je u Sarajevu 1947.