Slavko Domazet
Slavko Domazet | |
|---|---|
| Puno ime | Slavko V. Domazet |
| Datum rođenja | 27. januar 1933. |
| Mesto rođenja | Vlahovići,  Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 19. april 2005. (72 god.) |
| Mesto smrti | Smederevo,  Srbija i Crna Gora |
| Državljanstvo | srpsko |
| Obrazovanje | Univerzitet u Beogradu Univerzitet u Nišu Univerzitet u Kragujevcu |
| Zanimanje | Novinar |
| Deca | Sanja Domazet (kći) |
Slavko V. Domazet (Vlahovići kod Ljubinja, 27. januar 1933 — Smederevo, 19. april 2005) bio je novinar, istraživač, istograf i šahovski publicista.
Obrazovanje[uredi | uredi izvor]
Slavko V. Domazet je rođen 1933. godine u Vlahovićima kod Ljubinja (Bosna i Hercegovina). Osnovnu i srednju školu završio je u Smederevu, a nakon toga je studirao na Pravnom Fakultetu u Beogradu. Nakon završenih osnovnih studija je upisao magistarske studije na Pravnom fakultetu u Nišu i brani magistarsku tezu (Neknada štet usled prouzrokovane smrti) 1959. godine. Doktorsku disertaciju (Stanarsko pravo - novo subjektivno pravo u našem sistemu) je odbranio na Pravnom fakultetu u Kragujevcu 1984. godine. Završio je i školu rezervnih oficira u Zadru 1958. godine.[1]
Karijera[uredi | uredi izvor]
Domazet je svoju karijeru pravnika započeo 1956. godine kada je radio kao pripravnik kod advokata M. Ristića u Smederevu. Nakon rada kod Ristića prelazi da bude pripravnik u Gradskom narodnom odboru u Smederevu 1958. godine i ostaje tu godinu dana. Bio je šef za imovinsko-pravne poslove Skupštine opštine Smederevo od 1959. do 1962. godine. Radio je kao opštinski javni pravobranilac Smedereva od 1962. do 1998. godine i kao honorarni nastavnik iz grupe pravnih predmeta u Školi učenika u privredi i Ekonomskoj školi u Smederevu.[2]
Šah[uredi | uredi izvor]
Domazet je voleo šah. Osim pisanja o šahu, bio je pomoćnik sekretara u Šahovskom klubu Smederevo od 1947. godine, a kasnije je bio i sekretar, predsednik i potpredsednik. Bio je i član Akcionog odbora Šah u škole Šahovskog saveza Srbije, Programskog saveta Izdavačkog preduzeća Šahovski informator, Glavnog odbora Šahovskog saveza Srbije u više saziva i Republički šahovski sudija.
Kao publicista je boravio na Šahovskoj olimpijadi u Solunu 1984. godine, na meču prvaka sveta Karpov-Korčnoj u Meranu i na meču za prvenstvo sveta u šahu u Feldenu 1982.[2]
Pisanje[uredi | uredi izvor]
Domazet je bio i plodan autor. Pisao je o istoriji šaha, zanimljivostima iz sveta šaha, istoriji Smedereva i okoline, kao i o životu i radu Branislava Nušića.[3] Bio je saradnik novina: „Naš glas“, „Politika“, „Ilustrovana politika“, „Kekec“ i „Šahovski glasnik“.
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
- Sa šahovskih meridijana (1967)
- Šahovska azbuka (1970)
- Šahovska hronika Smedereva (1971)
- Ja igram šah (1975)
- Šah i šahisti (1980)
- Zapisi o starom Smederevu (1982)
- Priče sa crno-belih polja (1984)
- Šah od A1 do X8 (1984)
- Od onih koji su ostali (1986)
- „Ishrana“ (1987)
- Svet šaha (1987)
- Nušić i Smederevu (1989)
- Promenada starog Smedereva (1994)
- Smederevske novine (1995)
- Spomeni stare varoši (1996)
- Smederevo slikano sećanjem (2000)
- Priče iz carstva Kaise (2001)
- Smederevo između Gornje i Donje vage (2001)
- Smederevo na razmeđi vekova (2002)
- 365 (2003)
Leontije Pavlović o Domazetu[uredi | uredi izvor]
Dr Leontije Pavlović, naučni savetnik, o radu Slavka Domazeta kaže : „Način rada Domazeta je terenski i treba poslužiti kao putokaz mladim naraštajima istraživača i pisaca o Smederevu. Autor voli Smederevo, živi sa njim deleći svoj život između profesije pravnika, novinara i radnog mesta i pisca“.[4]
O knjizi "Smederevo i Smederevci"[uredi | uredi izvor]
U knjizi „Smederevo i Smederevci“, Domazet na zanimljiv način objašnjava istoriju pojma Smederevo. Upoznaje čitaoca sa pojmovima koji u svom nazivu sadrže pojam Smederevo. Smederevci i Smederevke su stanovnici Smedereva. Smederevka kao žensko ime je postojalo u Smederevu, a prezime se prvi put pojavilo u Beogradu, Pančevu.
Smederevo je u srednjem veku bila prestonica Srbije, a despot Đurađ Branković je nosio nadimak Smederevac. U 15. veku je na dvoru despota živeo Kir Stefan Domestik - Smederevac, koji je bio prvi srpski kompozitor. Današnji hor Muzičke škole nosi njegovo ime Kir Stefan.
U 19. veku, tačnije 1894. godine, izašao je list pod nazivom Smederevac, čiji je urednik bio Petar. Đ. Rančić. A 1994. godine je pod istim imenom izašao nedeljni informativni list, čiji je vlasnik bio Slavko Jovanović. U 20. veku je postojao Fudbalski klub “Đurađ Smederevac“. Vuk Karadžić je posetio Smederevo i to ime je uneo u svoj Srpski rječnik. Gde je objasnio pojam Smederevo. Naveo je da se Smederevo piše i izgovara kao Semendra.
Smatralo se da je Smederevo dobilo ime po srednjovekovnom srpskom imenu Smender. Slavu Smedereva pronelo je čuveno belo grožđe- Smederevka, koje je stizalo i na trpeze stanovnika zapadne Evrope, kao i belo vino. Čuveni je šporet Smederevac, napravljen u fabrici „Milan Blagojević“ u Smederevu.[5]
Lični život[uredi | uredi izvor]
Njegova ćerka je Sanja Domazet. Domazet se penzionisao 1998. godine, ali je nastavio da piše. Preminuo je 19. aprila 2005. godine i sahranjen je na Starom groblju u Smederevu.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Vuletić, Bojka (2007). Leksikon smederevskih autora. Smederevo. str. 120—121. ISBN 978-86-910227-0-9.
- ^ a b v Vuletić, Bojka (2007). Leksikon smederevskih autora. Smederevo. str. 121. ISBN 978-86-910227-0-9.
- ^ Domazet. S, Zapisi o starom Smederevu. str. 174, Smederevo,1982. god.
- ^ Domazet. S, Zapisi o starom Smederevu. str. 3, Smederevo,1982. god.
- ^ M. Bulatović... Smederevo i Smederevci. str. 33, Smederevo, 2004. god.
