Huan Ajuso

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Huan Ajuso
Ajuso na Vuelta a Espanji 2023.
Lični podaci
Puno imeHuan Ajuso Peskvera
Datum rođenja(2002-09-16)16. septembar 2002. (21 god.)
Mjesto rođenjaBarselona, Katalonija, Španija
DržavljanstvoŠpanija
Visina1,83 m[1]
Masa65 kg[1]
Timske informacije
Trenutni tim
UAE tim emirejts
Disciplinadrumski
Ulogavozač
Tip vozačaol araund
Juniorska karijera
2019—2020Batko
Profesionalna karijera
2021Kolpak—balan[2]
2021—UAE tim emirejts[3]
Uspjesi
Vuelta a Espanja
Najbolji mladi vozač1 (2023)
Glavne etapne trke
Vuelta al Pais Basko1 (2024)
Ažurirano: 6. april 2024.

Huan Ajuso Peskvera (šp. Juan Ayuso Pesquera; 16. septembar 2002) španski je profesionalni biciklista koji trenutno vozi za UCI vorld tur tim — UAE tim emirejts.[4] Jedanput je završio Vuelta a Espanju na trećem mjestu, gdje je takođe jednom osvojio klasifikaciju za najboljeg mladog vozača i jednom je osvojio Vuelta al Pais Basko trku.

Kao junior, osvojio je dva puta prvenstvo Španije u drumskoj vožnji i jednom u vožnji na hronometar, dok je takođe osvojio Bejbi Điro, na kojem je osvojio sve klasifikacije, uz tri etapne pobjede. Profesionalnu karijeru počeo je 2021. u timu UAE tim emirejts, ali je vozio trke za vozače do 23 godine. Godine 2022. završio je Tur de Romandi na četvrtom i Vuelta a Katalunju na petom mjestu, dok je u finišu sezone vozio prvu grand tur trku — Vuelta a Espanju, koju je završio na trećem mjestu, postavši najmlađi vozač ikada koji je završio Vueltu na podijumu i drugi najmlađi vozač u istoriji koji je neku grand tur trku završio na podijumu, nakon Anrija Kornea. Godine 2023. završio je Tur de Svis na drugom mjestu, iza Matijasa Skjelmosea, uz dvije etapne pobjede, dok je u finišu sezone završio Vuelta a Espanju na četvrtom mjestu, uz osvojenu klasifikaciju za najboljeg mladog vozača.[5] Godine 2024. osvojio je Vueltu al Pais Basko i završio je Tireno—Adrijatiko na drugom mjestu.

Juniorska karijera[uredi | uredi izvor]

Ajuso je rođen u Barseloni, a nedugo nakon njegovog rođenja, porodica se preselila u Atlantu,[6] gdje je počeo da se bavi biciklizmom sa sedam godina.[7] Kada je napunio osam godina, porodica se vratila u Španiju, u grad Havea, u pokrajini Alikante, gdje je nastavio da vozi bicikl.[6] U mlađim kategorijama, na trkama bi napadao na 60 km do cilja i ostvarivao bi solo pobjedu.[6] Njegov trener je od juniorskog doba Injigo san Milan, koji je takođe i trener Tadeja Pogačara, a rekao je da je Ajuso najveći profesionalac koga je ikada sreo i da je potrebno da ga neko zaustavi jer on sam neće da stane, izjavivši: „ako mu kažete da radi četiri sata, uradiće četiri sata i jedan minut u slučaju da je morao da koči na semaforu.“[6]

Ajuso na juniorskom Pariz—Rubeu 2019.

Godine 2017. sa 15. godina, osvojio je prvenstvo Španije za novajlije i u drumskoj[8] i u vožnji na hronometar, gdje je pobijedio ispred Karlosa Rodrigeza,[9] a zatim je 2018. osvojio prvenstvo u vožnji na hronometar.[10] Godine 2019. osvojio je prvenstvo Španije u drumskoj vožnji za juniore,[11] dok je u vožnji na hronometar završio na trećem mjestu, a prvenstvo je osvojio Rodrigez.[12] Krajem godine, učestvovao je u trening kampu UAE tim emirejtsa, gdje su mu dali njihov kolnago bicikl da vozi tokom sezone 2020.[13] Početkom 2020. osvojio je prvenstvo Španije za juniore u drumskoj vožnji po drugi put,[14] dok je po prvi put osvojio prvenstvo u vožnji na hronometar.[15] Ostvario je šest pobjeda, nakon čega je u aprilu potpisao petogodišnji ugovor sa timom UAE tim emirejts i proslijeđen je u razvojni tim Kolpak za sezonu 2021.[13]

Sezonu 2021. počeo je na Setimana di Kopi e Bartali, trci za profesionalce, gdje je četvrtu etapu završio na šestom mjestu u sprintu male grupe, sa istim vremenom kao i pobjednik — Jonas Vingegor.[16] Poslednju, petu etapu, završio je na petom mjestu, 19 sekundi iza Mikela Onorea i trku je završio na 17 mjestu u generalnom plasmanu, dva i po minuta iza Vingegora.[17] U aprilu, osvojio je Trofeo Piva,[18] kao i Điro del Belvedere ispred Viktora Potockog,[19] nakon čega je, krajem aprila, osvojio trku Điro di Romanja per Dante Aligijeri, koja je posvećena pjesniku Danteu Aligijeriju, uz dvije etapne pobjede i osvojenu brdsku i klasifikaciju za najboljeg mladog vozača.[20] U junu, vozio je Điro čiklistiko d’Italija trku, poznatu kao Bejbi Điro ili Điro d’Italija za vozače do 23 godine.[21] Na drugoj etapi, Ajuso je napao na usponu Galisterna, na spustu su ga dostigli Alesandro Vere i Henok Mulubran, ali je pobijedio u sprintu i preuzeo lidersku majicu.[22] Hronometar na četvrtoj etapi završio je na osmom mjestu, 30 sekundi iza suvozača — Filipa Barončinija i pao je na četvrto mjesto u generalnom plasmanu.[23] Na petoj etapi, bjegunci su dostignuti na poslednjem usponu, gdje su se odvojili Ben Hili, Ben Tarner, Tom Glog, Harison Vud, Henri Vandenabele, Tobijas Haland Johanesen i Ajuso.[24] Hili je napao nakon dostizanja bjegunaca, ali su ga pratili Vandenabele, Johanesen i Ajuso, nakon čega je Ajuso napao i ostvario solo pobjedu, minut ispred Johanesena i Hilija i ponovo je preuzeo lidersku majicu.[24] Na sedmoj etapi, Johanesen, Vandenabele, Glog, Hesus Penja i Ajuso su se odvojili iz glavne grupe, nakon čega su dostigli bjegunce na poslednjem usponu.[25] Ajuso je izašao na čelo grupe, vozio je na tempo, zbog čega su otpali svi osim Penje, a nakon što je napao, otpao je i Penja. Ajuso je nastavio da vozi na tempo do cilja i ostvario je treću etapnu pobjedu, 52 sekunde ispred Penje i povećao je prednost u generalnom plasmanu na skoro tri minuta ispred Johanesena.[25] Na poslednjoj brdskoj, devetoj etapi, Glog i Ajuso su pali u prvom dijelu etape, na kaldrmisanom putu, ali su se vratili u glavnu grupu prije poslednjih uspona.[26] Na prvom prelazu preko uspona Nevegal, tim Triniti rejsing je radio na čelu grupe i u glavnoj grupi je ostalo oko 20 vozača. Nakon što su dostigli bjegunce, u poslednjih šest kilometara su napadali Glog, Asbjern Helemose i Anders Haland Johanesen, ali nisu mogli da se odvoje. U finišu, Anders Voizar je napao i ostvario pobjedu, dok je Ajuso završio na drugom mjestu, dvije sekunde iza.[26] Poslednja, deseta etapa, bila je ravna i Ajuso je osvojio trku dva minuta i 55 sekundi ispred Tobijasa Johanesena,[27] postavši prvi španski pobjednik i najmlađi pobjednik trke u istoriji.[28] Takođe, osvojio je i sve ostale klasifikacije na trci: klasifikaciju po poenima, brdsku i klasifikaciju za najboljeg mladog vozača.[27] Iako je trebalo da se pridruži timu UAE tim emirejts od 1. avgusta, nakon osvajanja Bejbi Đira, odmah je prešao u tim,[6] a krajem jula vozio je svoju prvu vorld tur trku u karijeri — Klasik San Sebastijan, koji je završio na 18 mjestu, minut i po iza Nilsona Paulesa.[29] U septembru, vozio je drumsku trku za vozače do 23 godine na Evropskom prvenstvu, gdje je bio lider Španije, za koju su vozili još Raul Garsija, Igor Arijeta, Mark Brustenja, Pau Mikel i Ksavijer Asparen.[30] Trka je bila duga 133 km, a voženo je deset krugova.[31] U poslednjem krugu, Ajuso je napao u pokušaju da stigne bjegunca — Lenerta van Etvelta, a pratilo ga je još šest vozača.[32] Filipo Cana je napao na 2 km do cilja, ali su ostali pratili; u sprintu, pobijedio je Tibo Nis ispred Filipa Barončinija, dok je Ajuso završio na trećem mjestu i osvojio bronzanu medalju.[32]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b „Juan Ayuso”. eurosport.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  2. ^ „Team Colpack Ballan”. UCI.org. Union Cycliste Internationale. Arhivirano iz originala 26. 2. 2021. g. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  3. ^ Marshall-Bell, Chris (6. 8. 2021). „There's a new wonderkid on the scene joining UAE Team Emirates and the Spanish are going mad over him”. cyclingweekly.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  4. ^ „Ayuso Pesquera Juan”. UCI. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  5. ^ Lamoureux, Lyne (17. 9. 2023). „Sepp Kuss wins 2023 Vuelta a España”. cyclingnews.com. Pristupljeno 19. 9. 2023. 
  6. ^ a b v g d Marshall-Bell, Chris (15. 6. 2021). „There's a new wonderkid on the scene joining UAE Team Emirates and the Spanish are going mad over him”. cyclingweekly.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  7. ^ Christian, Nick (7. 4. 2022). „Uae Team Emirates' Spanish Youngster, Juan Ayuso - 'Tadej Pogacar Is Helping Me Become a Better Rider'”. eurosport.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  8. ^ „National Championship, Road, Novices, Spain 2017”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  9. ^ „National Championship, Road, ITT, Novices, Spain 2017”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  10. ^ „National Championship, Road, ITT, Novices, Spain 2018”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  11. ^ „National Championship, Road, Juniors, Spain 2019”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  12. ^ „National Championship, Road, ITT, Juniors, Spain 2019”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  13. ^ a b Ballinger, Alex (30. 4. 2020). „17-year-old junior rider signs five-year deal with UAE Team Emirates”. cyclingweekly.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  14. ^ „National Championship, Road, Juniors, Spain”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  15. ^ „National Championship, Road, ITT, Juniors, Spain”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  16. ^ Tyson, Jackie (26. 3. 2021). „Settimana Internazionale Coppi e Bartali: Vingegaard wins stage 4”. cyclingnews.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  17. ^ „Classifiche Finali” (pdf) (na jeziku: italijanski). gsemilia.it. 27. 3. 2021. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  18. ^ „Vincenza, U23 2021 Trofeo Piva Banca Popolare de Vincenza”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  19. ^ „Villa di Villa 2021 Giro del Belvedere”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  20. ^ „Lo spagnolo Juan Ayuso vince il Giro di Romagna per Dante Alighieri”. ravennatoday.it (na jeziku: italijanski). 25. 4. 2021. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  21. ^ Johnson, Greg (11. 6. 2010). „Baby Giro: Where future stars are recruited”. cyclingnews.com. Arhivirano iz originala 16. 6. 2012. g. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  22. ^ „2021 Baby Giro Diaries: Stage 2”. thebritishcontinental.co.uk. 4. 6. 2021. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  23. ^ Stokes, Shane (6. 6. 2021). „Ireland’s Ben Healy pipped for time trial win at Baby Giro”. irishtimes.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  24. ^ a b „2021 Baby Giro Diaries: Stage 5”. thebritishcontinental.co.uk. 7. 6. 2021. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  25. ^ a b „2021 Baby Giro Diaries: Stage 7”. thebritishcontinental.co.uk. 10. 6. 2021. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  26. ^ a b „2021 Baby Giro Diaries: Stage 9”. thebritishcontinental.co.uk. 11. 6. 2021. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  27. ^ a b „2021 Baby Giro Diaries: Stage 10”. thebritishcontinental.co.uk. 12. 6. 2021. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  28. ^ „VN news ticker: Juan Ayuso wins ‘Baby Giro’ ahead of joining UAE Emirates”. swisscycles.com. 13. 6. 2021. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  29. ^ Smith, Mike (31. 7. 2021). „Juan Ayuso finished in the top twenty in San Sebastian Classic”. javeamigos.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  30. ^ Smith, Mike (31. 8. 2021). „Ayuso and Sara Martín will lead Spain's under-23 teams in the European Championship”. lalasport.com. Arhivirano iz originala 20. 09. 2022. g. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  31. ^ Farrand, Stephen (7. 9. 2021). „Pogacar and Van Vleuten headline European Championships - Preview”. cyclingnews.com. Pristupljeno 16. 9. 2022. 
  32. ^ a b „Nys sprints for Under 23 gold in Trento”. cyclingnews.com. 11. 9. 2021. Pristupljeno 16. 9. 2022. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

  • Profil na sajtu procyclingstats.com
  • Profil na sajtu cyclingarchives.com
  • Profil na sajtu cqranking.com
  • Profil na sajtu cyclebase.nl
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Хуан_Ајусо&oldid=27545661”