Humka Pap
 Humka Pap
|
|
 | |
  |
|
| Naziv humke ili grupe: | Humka Pap |
|---|---|
| Kodni naziv: | BAC394 |
| Tip: | Tumul, kurgan |
| Lokacija (opština): | |
| Tradicionalni naziv: | mađ. Pаphalom |
| Poreklo naziva: | Nepoznato |
| Istorijski period: | III-I.vek p. n. e.—III.vek |
| Epoha: | Nepoznato |
| Poreklo (kultura): | Skiti ili drugi kurganski narodi |
| Dimenzije (približno): | 70×50 m |
| Visina (približno): | 4 m |
| Materijal: | Zemlja |
| Stanje: | Dobro |
| Arheološki istraženo: | Okolina? |
Velika humka Pap (u prevodu Popova ili popovska humka) koja stoji na obodu lesnog platoa nedaleko Gornjeg Brega i gleda prema Tisi, spada među bolje sačuvane kurgane iz praistorije. Nalazi se na granici opštine Kanjiža sa opštinom Senta. Po veličini, moguće da je kao grobnica pripadala nekom imućijem ili uticajnijem ratniku-poglavaru.
Opis i značaj[uredi | uredi izvor]
Kurgan je verovatno poreklom iz eneolita, iz vremena prodora kurganskih naroda na zapad. Pripada kompleksu humki koje se prema jasnom ciklusu nižu uz levu i desnu stranu Tise, obrazujući nekakav drevni sistem komunikacije radi odbrane – u ravnici sa jednog kurgana videlo se na drugi i postojala je mogućnost javljanja dolaska neprijatelja, bilo sa reke bilo sa kopna. Mile Đukanov o tome ovako piše:[1] "Praistorijski narodi su izbegavali blizinu reka, kojima se neprijatelj kretao, te su svoje naseobine gradili u skrovitim baruštinama, nasutim uzvišicama, ili pak podizali veštačke humke u pravcu iz kojeg je neprijatelj mogao da napadne."
Na humci se nalazi veoma stara kota od kamena koja reprezentuje visinu od 104,6 m nad morem.
Stanje i perspektive[uredi | uredi izvor]
Humka je zbog položaja – na visokom rubu nekadašnjeg meandra – u relativno dobrom stanju, iako se njegova površina preorava. Još jedno vreme postoji nada za njen opstanak.
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Humka gledana iz voza za Sentu -
I danas dostojanstvena -
Pogled iz pravca gradnje -
Obod lesnog platoa, koji je nekad bio obala Tise -
Prilaz iz pravca Gornjeg Brega -
U punom sjaju -
Humka na mapi iz 1850
,_distant_view.jpg)
.jpg)
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Mile Đukanov: Modoš – Jaša Tomić – monografija (odeljak "Od praistorije do srednjeg veka") – Jasatomic.org Internet portal opštine Sečanj i regiona Vojvodine (materijal je prenet iz istoimene štampane monografije objavljene 1980. godine, povodom snimanja emisije “Znanje imanje„)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Nikola Tasić (1983): Jugoslovensko Podunavlje od indoevropske seobe do prodora Skita - Posebna izdanja Balkanološkog instituta (Srpska akademija nauka i umetnosti) knj. 17.; Matica srpska, Odeljenje društvenih nauka, Novi Sad – Balkanološki institut SANU, Beograd
- Bogdan Brukner, Borislav Jovanović, Nikola Tasić (1974): Praistorija Vojvodine – Monumenta archaeologica Vol. I (knjiga 3 Monografije Instituta); Institut za izučavanje istorije Vojvodine - Savez Arheoloških Društava Jugoslavije. Novi Sad (English summary/text at pages 425-484)
