Pređi na sadržaj

Cezijum-137

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Cezijum-137, 137Cs
Zapečaćeni izvor radioaktivnog Cezijuma-137
Opšte
Simbol137Cs
Imecezijum-137, Cs-137
Broj protona55
Broj neutrona82
Podaci o nuklidima
Poluraspad30,17 g. ± 0,03 g.
Roditeljski izotopi137Xe
Produkti raspada137mBa
137Ba
Masa izotopa136.907 u
Spin72+
Mod raspada
Mod raspadaEnergija raspada (MeV)
β- (Beta raspad)0.5120
γ (Gama zraci)0.6617
Izotopi cezijum
Potpuna tablea nuklida


Cezijum-137 (13755Cs) je radioaktivni izotop cezijuma sa vremenom poluraspada od oko 30,2 godine.[1] Cezijum-137 je proizvod nuklearne fisije a do njegovog oslobađanja u prirodu dolazi upotrebom nuklearnog oružja kao i u slučajevima nesreća u nuklearnim elektranama. Kao dugoživeći radionuklid, cezijum-137 ostaje u životnoj sredini decenijama nakon oslobađanja i predstavlja značajan rizik za ljude i životinje. Rastvorljiv je u vodi i toksičan u malim količinama.

Uticaj na živi svet

[uredi | uredi izvor]

Biljke usvajaju ovaj izotop iz zemlje i vazduha. Kao pouzdani indikatori kontaminacije cezijumom naročito su se pokazali lišajevi, mahovine i gljive. Četiri godine nakon černobiljske katastrofe, oko 80% oslobođenog radioaktivnog cezijuma i dalje se nalazilo u površinskim slojevima zemljišta prekrivenim mahovinom.[2]

Ljudi unose cezijum-137 u organizam udisanjem ili preko hrane. Njegov jon je analogan jonu kalijuma, rastvara se u telesnim tečnostima i ravnomerno se raspoređuje u organizmu. Iz tela se uglavnom izbacuje preko urina. Biološko vreme poluizlučivanja je 110 dana za muškarce, 80 dana za žene i 60 dana za decu.[3]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Prostorna varijabilnost 137Cs u zemljištu Beograda (Srbija)” (PDF). Hemijska industrija. 68 (4): 449—455. doi:10.2298/HEMIND130124069J. 
  2. ^ Popović, Dragana; Spasić-Jokić, Vesna. „Posledice nuklearne nesreće u Černobilju na teritoriji Republike Srbije” (PDF). Vojnosanitetski pregled. 63 (5): 481—487. 
  3. ^ Dobrić, Silva; Kljajić, Ranko. „Radioaktivne kontaminacije životne sredine i mere zaštite” (PDF). [mrtva veza]