Crkva Svetog Ilije u Mesarima
| Crkva svetog Ilije u Mesarima | |
|---|---|
| Crkva svetog Ilije u Mesarima | |
 | |
| Osnovni podaci | |
| Tip | crkva |
| Jurisdikcija | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska |
| Posvećen | Ilija (prorok) |
| Lokacija | |
| Mesto | Mesari, Trebinje |
| Država |  Republika Srpska |
Crkva svetog Ilije u Mesarima je crkva Srpske pravoslavne crkve koji se nalazi u mjestu Mesari, kod Trebinja u Republici Srpskoj u Bosni i Hercegovini. Crkva pripada eparhiji zahumsko-hercegovačkoj i primorskoj.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Crkva je smještena u blizini grobnog mjesta u Mesarima, na mjestima srednjovjekovnih nekropola i stećaka, na lokalitetu Ilijino brdo (Ilijina glavica), dvadeset kilometara zapadno od Trebinja.
U samoj unutrašnjosti crkve, u zapadnom dijelu, nalazi se praistorijska grobna gomila - tumulus, dok se na njoj nalazi i manja nekropola sa stećcima, među kojima se posebno ističe stećak ukrašen motivom razapetog Hrista na krstu. U okolini crkve, nedaleko na platou, je smješten kameni krst sa urezanim natpsioma i godinom (1702. godina), dok je na zapadnom dijelu istog platoa je nadgrobni krst sa natpisom: „Marija, kći Vukosava Ostojića, supruga Mihaila Malićevića, Bog da prosti, 1706.” [1]
Arhitektura[uredi | uredi izvor]
Crkva ima osnovu trolista, brod crkve pokriven poluobličastim svodom, dok je oltarska i bočna apsida polukalotna. Na zapadnom dijelu je zvonik, postavljen na preslicu. Na scakoj apsidi se nalazi po jedan uski prozor, dok su na zapadnoj strani postavljena i vrata, pravougaonog oblika, bez ukrasa. Iuznad vrata je postavljena šestolisna rozeta. Oko rozete su postavvljene dvije pravougaone ploče, sa urađenom reljefnom slikom afrontiranih zmija i zmajeva. Po tipologiji i sličnosti, najsrodniji je crkvi Svetih apostola Petra i Pavla u selu Ošanići kod Stoca.
Crkva je građena od pravilnih kamenih kvadara, pokrivena sa kamenim pločama. Duga je nešto više od devet metara. U unutrašnjosti, u oltarskom prostoru je ugrađena kamena časna trpeza, dok su na sjevernom zidu postavljene dvije niše. Na nadvratniku crkve uklesan je i natpis prema kome je ova crkva obnovljena 1897. godine, i pretpostvalja se da je tom prilikom obnovljena zapadna fasada i postavljen zvonik na preslici.[2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ševo, Ljiljana (2002). Pravoslavne crkve i manastiri u Bosni i Hercegovini do 1878. godine. Banjaluka.
