Пређи на садржај

Slobodan Tomović

Додај везе
С Википедије, слободне енциклопедије
Slobodan Tomović
Датум рођења(1929-05-20)20. мај 1929.
Место рођењаМатешево
Датум смрти25. август 2016.(2016-08-25) (87 год.)

Slobodan Tomović (Mateševo, 20. maj 1929 — 25. avgust 2016)[1] bio je univerzitetski profesor, političar, filozof, književnik.

Biografija

[уреди | уреди извор]

Rođen je u Mateševu, kod Kolašina 1929. godine. Osnovnu školu učio je u Mateševu. Gimnaziju u Kolašinu, Beranama i Nikšiću. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu, grupa Čista filozofija. Studirao je i bogosloviju. Doktorsku disertaciju odbranio je na Beogradskom univerzitetu temom Njegoševa filozofija 1973. godine.

Periša Radonjin Tomovic (djed Slobodana Tomovica) Oficir crnogorske narodna vojske.
Velimir Perisin Tomović (otac Slobodana Tomovića) profesor književnosti istorije
Olga Vukovic (majka Slobodanova) svršeni maturant beranske gimnazije
Djeca Slobodana Tomovića u djetinjstvu

Više puta je prekidao redovno školovanje zbog ratnih prilika i poslijeratnog hapšenja. Poslije Drugog svetskog rata hapšen je više puta i osuđivan od strane vojnih, redovnih i disciplinskih sudova na odgovarajuće vremenske kazne, odnosno isključenje sa univerziteta. Kažnjavan je zbog svojih antikomunističkih shvatanja i zalaganja za višepartijsku parlamentarnu demokratiju.

Radni vijek započeo je kao profesor filozofske grupe predmeta u pećkoj Gimnaziji 1957. godine, a nastavio u Smederevskoj Palanci, Beranama i Podgorici.

U zvanje redovnog profesora univerziteta izabran je 1979.godine.

Pored nastave na fakultetu, od 1977. do 1992. godine naučni je urednik 8 (za sve oblasti) Enciklopedije Jugoslavije za Crnu Goru.

Od 1982. do 1991. g. honorarno predaje na postdiplomskim studijama u Dubrovniku.

Od marta 1993. do 2000. godine ministar je vjera u vladi Republike Crne Gore.

Drame su najprije objavljene pojedinačno kao posebne knjige, ali i integralno; Kulturno-prosvetna zajednica, Podgorica 1998.

Nikada nije pripadao Komunističkoj partiji, odnosno Savezu komunista Jugoslavije. Poslije uvođenja višepartijskog sistema nije sudjelovao u političkom životu stranaka.

Učestvovao je na naučnim kongresima i skupovima u zemlji i u inostranstvu.

Uz nekoliko desetina objavljenih knjiga napisao je oko 800 posebnih studija, tekstova, predgovora i slično koji su u različitim listovima i časopisima objavljeni.

U svojim teorijskim radovima, pored originalnih prirodno-naučnih hipoteza, razvija specifičan pogled na svijet. U filozofiji je metafizičar. U društvenim pitanjima izlagao je vlastite futurističke koncepcije. Zastupao je ideje o strogo ličnoj autonomiji i u praktičnom životu uz dosljednost svojim individualističkim uvjerenjima.

Odbio je trajno predloge za kandidaturu u Crnogorsku akademiju nauka i umjetnosti. Nije prihvatio pristupnicu zagrebačkog PEN kluba.

O svom djelu je napisao:

U mojim glavnim teorijskim radovima izložio sam cjelovit filozofski pogled na probleme: PRVOG UZROKA, POSTOJANJA, ORGANSKOG I DRUŠTVENOG RAZVITKA, UMSKOG I RELIGIOZNOG ŽIVOTA LJUDI. Umjesto evolucionističkog izgradio sam integralan kreacionistički pristup svim aspektima egzistencije u okviru njihovih evidencija sa osloncem na iskustvo pozitivnih nauka. Računam da sam dao prilog istoriji ideja, možda i prolegomenu za generalni misaoni uvid.

Djela

[уреди | уреди извор]

Knjige sa originalnim filozofsko-prirodno-naučnim hipotezama

[уреди | уреди извор]
  1. Sami smo u svemiru; Beograd, Partizanska knjiga 1980.
  2. Bog je stvorio život; Nikšić, Unireks 1993.
  3. Filozofija vremena; Cetinje, Obod 1997.

Knjige esejističko-literarnog karaktera

[уреди | уреди извор]
  1. Junak apsurda; Titograd, Pobjeda 1980.
  2. Kafka – vizionar svjetskog poretka; Podgorica, Kulturno-prosvetna zajednica 1999.
  3. Likovi antihrista u literaturi Dostojevskog; Andrijevica, Stupovi 1997.
  4. Moguća stvarnost; Titograd, Pobjeda 1987.

Knjige filozofsko-bogoslovskog karaktera

[уреди | уреди извор]
  1. Hristos moja istina; Podgorica, Oktoih 1998.
  2. Filozofija otkrovenja; Podgorica, Pobjeda 1996.
  3. O besmrtnosti duše; Podgorica, Oktoih 2003.
  4. Filozofsko-bogoslovski spisi; Podgorica, CID 2001.

Knjige filozofsko-istorijskog karaktera

[уреди | уреди извор]
  1. Kraj istorije; Podgorica, Oktoih 1999.
  2. Novi Adam; Podgorica, Oktoih 2005.

Knjige filozofsko-etičkog karaktera

[уреди | уреди извор]
  1. Pravo i pravda; Podgorica, Kulturno-prosvetna zajednica 2000.
  2. Esej o čojstvu; Titograd, Pobjeda 1978.
  3. Moralna tradicija Crnogoraca; Podgorica, CID 2005.

Knjige teorijsko-saznajnog karaktera

[уреди | уреди извор]
  1. Osnovi teorije saznanja i logike; Nikšić, Unireks 1982.
  2. Istina o istini; Podgorica, Oktoih 2000.
  3. Imanuel Kant; Podgorica, Pobjeda 1997.
  4. Moji odgovori na hiljadu filozofskih pitanja; Podgorica, CID 2009

Posebna izdanja

[уреди | уреди извор]
  1. Slovo u vremenu; Podgorica, Oktoih 1996.
  2. Kauzalno poreklo suprotnih prava u prirodi; Beograd, Prosveta 1954.
  3. Kroz svijet ideja; Andrijevica, Komovi 2005. (2417 ličnih impresija)
  4. Moja filozofija; Podgorica, Oktoih 2006.

Knjige monografskog karaktera

[уреди | уреди извор]
  1. Vojvoda Miljan Vukov; Andrijevica, Stupovi 1999.
  2. Vojvoda Gavro Vuković; Andrijevica, Stupovi 1998.
  3. Vojvoda Marko Miljanov; Andrijevica, Stupovi 1999.

Knjige na temu njegošologije

[уреди | уреди извор]
  1. Integralni komentar Luče mikrokozma; Cetinje, Obod 1981.
  2. Integralni komentar Šćepana Malog; Beograd, Kultura 1990.
  3. Integralni komentar Gorskog vijenca; Nikšić, Unireks 1985.
  4. Njegoševa Luča; Titograd, Grafički zavod 197#(studija)
  5. Njegoševa filozofija prirode; Cetinje, Obod 1975.
  6. Vječna zublja Njegoševa; Beograd, Slovo ljubve 1973.
  7. Integralni filozofsko-bogoslovski pojmovnik Njegoševog djela;Pobjeda, Podgorica 1995.

Drame

[уреди | уреди извор]
  1. Satana protiv Boga
  2. Velika revolucija
  3. Pilatov povratak,
  4. veti Jovan Krstitelj
  5. Sudije
  6. Prethodnica Uljanova
  7. Mit o velikom bratu
  8. Josifova braća
  9. Praznina,
  10. Trauma
  11. Šćepan I
  12. Sizif
  13. Sokrat i majstor
  14. Neron – car i pjesnik
  15. Njegoševa potonja ura
  16. Kralj Nikola
  17. Protokol
  18. Drame i epigrami

Glavni i odgovorni je urednik izdanja i pisac predgovora

[уреди | уреди извор]
  1. Memoari Vojvode Gavra Vukovića
  2. Petrovići pisci, duhovnici i vladari
  3. Djela Nikole I Petrovića
  4. Enciklopedija "Njegoš"
  5. Memoari đenerala Radomira Vešovića.

Prevodi

[уреди | уреди извор]
  1. Potonja Njegoševa ura, engleski
  2. Satana protiv Boga, engleski
  3. Integralni komentar "Gorskog vijenca", engleski
  4. Integralni komentar "Luče mikrokozma", engleski
  5. Integralni komentar "Šćepana Malog", engleski
  6. Enciklopedija Njegoš. Uz druge autore enciklopedija je pretežno djelo glavnog urednika S. Tomovića., engleski
  7. Hristos moja istina, 2000, makedonski

Nova izdanja

[уреди | уреди извор]
  1. 5000 vrijednosnih sudova, Oktoih 2011.
  2. Božja kreacija jeste, evolucija nije, Pegaz, Bijelo Polje 2014.
  3. Ličnosti i događaji, Štampar Makarije, Beograd 2008.
  4. Suđenje Slobodanu Tomoviću, Komovi, Andrijevica 2000.
  5. Vrijednosni sudovi II
  6. Svjedočim, o događajima u Drugom svjetskom ratu

Reference

[уреди | уреди извор]
  1. ^ „Preminuo prof. dr Slobodan Tomović”. espona.me. Архивирано из оригинала 30. 07. 2019. г. Приступљено 30. 07. 2019. 

Literatura

[уреди | уреди извор]

Spoljašnje veze

[уреди | уреди извор]
Преузето из „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Slobodan_Tomović&oldid=29096446”