Ante Marinović
| Ante Marinović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1947. |
| Mesto rođenja | Vela Luka, FNR Jugoslavija |
| Umetnički rad | |
| Regija | Vajarstvo |
Ante Marinović (rođen 1947) je srpski vajar.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1947. godine u Vela Luci.[1] Završio je školu za primenjene umetnosti u Splitu i diplomirao je na Fakultetu likovnih umetnosti Univerziteta umetnosti u Beogradu.[2] U školi „Asmave” u Veroni je stekao zvanje majstor kamena.[3] Tokom studija je putovao u Francusku i Holandiju.[2] Samostalno je izlagao u Vela Luci 1965, 1966. i 1967, Korčulu 1969. i Beogradu 1973. i 1976. godine.[4] Učestvovao je na Međunarodnim susretima umetnika u Vela Luci 1968, 1970. i 1972, grupnoj izložbi likovnih ostvarenja Vela Luke, izložbi studenata Univerziteta u Beogradu i izložbi izabranih i nagrađenih radova na konkursu SKSOS u Beogradu 1968, izložbi crteža i slika sa Oreb Izvorom i izložbi mladih Korčulana u Somboru 1969, izložbi projekata Međunarodnog susreta umetnika u Vela Luci 1971, Jesenjoj izložbi ULUS-a 1972, izložbi članova ULUS-a u Mariboru, izložbi novoprimljenih članova ULUS-a 1972,[4] izložbi ULUS-a 1972, 1973, 1975. i 1976,[4] Majskoj izložbi u Novom Beogradu, Bijenalu mladih u Rijeci 1973. i 1975, Oktobarskom salonu 1973—1977, izložbi Umetničke kolonije Ečke 1973,[2] Majskom salonu u Parizu 1974, 1975. i 1976, izložbama „Prostor” 1974, 1975. i 1976, izložbama „Crtež i mala plastika” 1974. i 1976, Jesenjem i internacionalnom salonu u Banja Luci i Simpozijumu Beli Venčac 1975. i izložbama „Mlada jugoslovenska umetnost” u Tunisu i Maroku 1977. godine.[4] Autor je preko četrdeset skulptura u javnom prostoru, izrađuje ih od granita i mermera.[3] Njegova fontana se nalazi u dvorištu banje „Kalos” u Vela Luci.[2] Dobitnik je mnogobrojnih međunarodnih priznanja za svoje skulpture,[3] prve nagrade za skulpturu na konkursu CKSOS, prve nagrade za skulpturu na izložbi „Vojnici likovni umetnici” 1974, druge nagrade za crtež na izložbi „Svet u kome živimo” i premije za nefiguraciju na Jesenjem i internacionalnom salonu u Banja Luci 1975, Zlatnog dleta ULUS-a, nagrade za skulpturu na Oktobarskom salonu i nagrade za realizaciju skulpture na izložbi „Prostor” 1976. godine.[4] Njegovi radovi se nalaze u zbirkama mnogih priznatih muzeja i galerija u celom svetu,[3] među kojima su Muzej savremene umetnosti u Beogradu i muzej Kragujevca.[2] Član je Upravnog odbora direktora Međunarodnog udruženja vajara monumentalnih skulptura.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Ante Marinović”. Hronologija izlaganja skulpture u Srbiji (na jeziku: srpski). 2021-11-02. Pristupljeno 2023-10-20.
- ^ a b v g d Prostor '74. Beograd: Udruženje likovnih umetnika Srbije. 1974.
- ^ a b v g d „Ante Marinović”. Terra. Pristupljeno 2023-10-20.
- ^ a b v g d Mladi 1976—1977. Beograd: Udruženje likovnih umetnika Srbije. 1978.
