Episkop timočki Milutin
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Milutin (Stojadinović) | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija timočka |
| Čin | episkop |
| Titula | episkop timočki |
| Sedište | Zaječar |
| Godine službe | od 1977. do 1992. |
| Prethodnik | Metodije (Muždeka) |
| Naslednik | Justin (Stefanović) |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Marko Stojadinović |
| Datum rođenja | 23. jul 1918. |
| Mesto rođenja | Gornji Kovilj, kod Novog Sada, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 20. septembar 1992. (74 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Suvodol, Selačka, SR Jugoslavija |
Milutin (svetovno Marko Stojadinović, Gornji Kovilj, 23. jul 1918 — Manastir Suvodol, 20. septembar 1992) bio je episkop Srpske pravoslavne crkve.
Svetovni život[uredi | uredi izvor]
Episkop Milutin (svetovno Marko Stojadinović), rođen je u Gornjem Kovilju 23. jula 1918. godine. Završio je Bogosloviju Svetoga Save u manastiru Rakovici, a Bogoslovski fakultet u Beogradu.
Monaški život[uredi | uredi izvor]
Zamonašen je po činu male shime u manastiru Grgetegu 10. avgusta 1939. godine. U čin đakona rukopoložio ga je 27. septembra 1940. episkop niški Jovan, a u čin prezvitera na Preobraženje Gospodnje 1945. godine episkop budimljanski Valerijan. Pre izbora za episkopa bio je namesnik manastira Grgetega, ekonom patrijaršijskog dvora u Sremskim Karlovcima, veroučitelj, starešina manastira Krušedola, pomoćnik upravnika patrijaršijskog dvora u Beogradu, činovnik Eparhije sremske, profesor bogoslovija u Prizrenu, Beogradu i Sremskim Karlovcima, gde je postao i prvim posleratnim rektorom. Odlikovan je dostojanstvom sinđela, činom protosinđela i arhimandrita.
Po preporuci Svetog arhijerejskog sinoda dobio je stipendiju Ekumenskog saveta crkava i bio je na postdiplomskim studijama na Starokatoličkom fakultetu u Bernu akademijske 1960/61. godine.
Izabran je za episkopa timočkog 1977. godine i hirotonisan u Sabornoj beogradskoj crkvi 10. jula iste godine.
Episkop Milutin preminuo je 20. septembra 1992. godine i sahranjen u manastiru Suvodolu.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Radomir D. Aćimović, paroh londonski: Zbornik pristupnih beseda novohiritonisnih episkopa Srpske pravoslavne crkve od 1946. do 2007. godine, Štamparija Srpske patrijaršije Beograd, Beograd - London, 2008. (strane 223-233).
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
