Istorija Namibije
Istorija Namibije seže u davna vremena. Prema arheološkim istraživanjima, smatra se da je teritorija današnje Namibije bila naseljena od najranijih vremena.
U davna vremena u ovoj regiji živela su plemena Bušmana. Kasnije su se naselile i druge etničke grupe: Nama, Damara, Herero, Ovambo, Kavango te Basteri (potomci Bura i afričkih žena).
Prvi belac, koji je stupio na tlo Namibije, bio je portugalski moreplovac Diogo Kao 1485. godine, koji se samo kratko zadržao napravivši miljokaz u obliku krsta na Obali kostura. Obala Namibije vrlo je negostoljubiva pa se ovde niko nije dugo zadržavao od belaca, koji su se tu zatekli, niti su odlazili daleko u unutrašnjost. Među onima koji su pokazali veći interes za Namibiju bili su misionari, prvo engleski anglikanci pa nemački protestanti.
Prva država koja je pokazala konkretno zanimanje za vlasništvo nad teritorijem Namibije bila je Velika Britanija, koja je 1878. proglasio protektorat nad područjem oko Valvis Beja.
Godine 1883, Nemac Adolf Lideritc kupio je područje Angra Pekena u današnjoj Namibiji. Nakon pregovora između Nemačke i Velike Britanije, odlučeno je da Namibija pripadne Nijemcima, sem Valvis Beja. Ova teritorija bilao je poznata kao Nemačka jugozapadna Afrika[1] i bio je veći od teritorije tadašnje Nemačke.
Prvi značajan ustanak dogodio se 1903, pod vođstvom Samuela Maharera. U početku su starosedeoci imali dobre rezultate, ali nakon slanja mnogobrojne nemačke vojske, starosedeoci su pretrpeli teške gubitke, a mnogi su ili ubijeni ili proterani u današnju Bocvanu. Nemiri su se nastavili do 1907, kada je postignut mir. Procenjuje se da je u tom sukobu ubijeno oko 40-000 ljudi.
Posle Prvog svetskog rata, Namibija je potpala pod Južnoafričku Uniju. S vremenom je to postala vojna okupacija s aparthejdom. Godine 1966, počela je borba za nezavisnost. Od tog razdoblja, počinje se koristiti naziv „Namibija“. Nakon duge borbe u Namibijskom ratu za nezavisnost, u kojem je na čelu bila militatna organizacija SVAPO, međunarodna zajednica s vremenom više nije priznavala pravo Južnoafričke Republike, da kontroliše područje Namibije. Dana, 21. marta 1990, u prisustvu generalnog sekretara Ujedinjenih nacija proglašena je nezavisnost Namibije. Prvi predsednik je bio Sem Nujoma iz reda SVAPO-a koji je postao glavna politička partija. Nujoma je promenio ustav, kako bi mogao da se ponovo kandiduje 1999. na predsedničkim izborima, na kojima je i pobedio. Godine 2004, za predsednika je izabran pripadnik SVAPO-a Hifikepunje Pohamba.
