Kuća sa prvom apotekom u Ljigu
| Kuća sa prvom apotekom u Ljigu | |
|---|---|
 Kuća sa prvom apotekom u Ljigu | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Ljig |
| Država |  Srbija |
| Vrsta spomenika | zgrada |
| Vreme nastanka | 1939. |
| Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture od velikog značaja |
| Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture |
| www | |
Kuća sa prvom apotekom u Ljigu je prva kuća u Ljigu podignuta prema arhitektonskom planu, 1939. godine. Ubraja se u spomenike kulture od velikog značaja.
Istorija[uredi | uredi izvor]
U vreme kada je farmaceut Savka Ristić otvorila prvu apoteku, 1927. godine (koja se nije nalazila u kući u ul. Vojvode Mišića br. 29 već u ulici Save Cerković u iznajmljenoj kući Desimira Sajića), Ljig je 1922. dobio status varošice, postao ekonomski centar ovog područja i dobio prvi regulacioni plan. Prema popisu iz 1925. godine varošica je brojala 269 stanovnika. U to doba Ljig je imao samo dve ulice, donju i gornju, crkvu, zanatsku zadrugu i osnovnu školu. Apoteka je u donjoj ulici radila do 1939. godine. Te godine Savka Ristić podiže zgradu sa poslovno – stambenom namenom u koju premešta apoteku. Ovu zgradu projektovao je arhitekta Milenko Savčić (1901 – 1954), sin ing. Miloša. Milenko je diplomiao na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu. U periodu između dva svetska rata on je kao ovlašćeni arhitekta projektovao i privatne i državne objekte. Bio je dugogodišnji član Upravnog odbora Promet banke u Beogradu. Kao član Upravnog odbora građevinskog preduzeća “Labor” (Rad) koje je Prometna banka osnovala 1925. godine. Zgrada sa prvom apotekom u Ljigu, pored toga što je bila prva kuća izgrađena prema projektu, bila je i prvi objekat u ovoj varošici na kome je primenjen, za ovaj kraj novi materijal, armirani beton. [1] [2]
Izgled kuće[uredi | uredi izvor]
Projektovana je kao poslovno – stambeni objekat na regulacionoj liniji ulice, sa velikim dvorištem u pozadini. U prizemlju je prostor za apoteku i manju stambenu jedinicu, a na spratu samo za stambeni deo. Poslovni deo se sastoji iz tri lokala do ulice i dve pomoćne prostorije. Sve prostorije su povezane između sebe, kao i sa stambenom jedinicom u prizemlju koja je orijentisana prema dvorištu. Kuća je kvadratne osnove, sa podrumom pod jednim delom objekta. Krov je složen, a pokrivač je biber crep. U vreme kada je podignuta beše najlepša i najsolidnija građevina u Ljigu. Uticaj moderne arhitekture ogleda se u obradi glavne – ulične fasade. Na njoj nema profilisanih ukrasa (sem na krovnom vencu), a fasadna površina “razbijena” je velikim portalima i izlozima u prizemlju i isto tako velikim prozorskim otvorima na spratu, (na objektu je originalna stolarija koju je uradio majstor Radenko Pavlović iz Ljiga). Zidna platna, prema ulici, su podeljena na manja polja, ortogonalnom šemom. Završetak fasade je u obliku stepenastog zabata koji izdužuje i proširuje površine ove fasade, na kome su na malteru izvedeni inicijali vlasnika kuće i godina njene gradnje. Iznad centralnog prizemnog portala postavljen je balkon koji je bez ograde. Pored ovog balkona zgrada ima terasu na spratu prema dvorištu. Veza između prizemlja i sprata ostvarena je vrlo lepim širokim drvenim stepeništem.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Zavod za zaštitu spomenika kulture Valjevo
- ^ „Zavod za proučavanje kulturnog razvitka”. Arhivirano iz originala 05. 11. 2013. g. Pristupljeno 02. 11. 2013.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zavod za zaštitu spomenika Valjevo: "Spomeničko nasleđe Kolubarskog i Mačvanskog Okruga" . . Ваљево. 2006. ISBN 978-86-904745-2-3. COBISS.SR 131307532
Napomena: Sadržaj ovog članka je jednim delom ili u celosti preuzet sa http://vaza.co.rs. Nosilac autorskih prava nad materijalom je dao dozvolu da se isti objavi pod slobodnom licencom. Dokaz o tome se nalazi na OTRS sistemu, a broj tiketa sa konkretnom dozvolom je 2013110510010149.
