Портал:Biografija/Izabrana biografija februar 2018.
Vukašin Mrnjavčević (poginuo 26. septembra 1371) je bio srpski srednjovekovni velikaš i kralj od 1365. do 1371. godine.
Kao jedan od najmoćnijih velmoža u nejedinstvenom Srpskom carstvu, Vukašin je krunisan za kralja 1365. kako bi delovao kao savladar cara Stefana Uroša V. Vukašin se 1369. politički razišao sa sve nemoćnijim carem, a već 1371. je zajedno sa svojim bratom, despotom Jovanom Uglješom, poginuo u Maričkoj bici u pohodu preduzetom protiv Osmanlija.
U narodnoj tradiciji Vukašin je netačno osuđen kao uzurpator i ubica cara Uroša, naziva se „žura Vukašin“.
O poreklu kralja Vukašina, kao i njegove porodice ne zna se mnogo. Dubrovački istoričar Mavro Orbin (1563 — 1610) je zapisao da je kralj Vukašin bio sin siromašnog vlastelina Mrnjave iz Livna u današnjoj Bosni. Iz Livna se Mrnjava preselio u Hercegovinu, u Blagaj na Buni, pritoci Neretve, a odatle ga je Stefan Uroš IV Dušan pozvao na svoj dvor. Na vladarskom dvoru braća Mrnjavčevići, Vukašin i Uglješa su, prema vizantijskom istoričaru iz druge polovine 15. veka, Laoniku Halkokondilu, bili nosioci dvorskih titula peharnika i konjušara. U savremenim izvorima prvo se pominje Uglješa 1346. kao Dušanov namesnik u Trebinju, dok se Vukašin u martu 1350. nalazio na položaju župana u Prilepu. U tom periodu Vukašinova sestra Jelena je udata za Nikolu Radonju, sina sevastokratora Branka Mladenovića koji je gospodario Ohridom u ime srpskog cara. Pretpostavlja se da upravo u ovo vreme počinje vezivanje Mrnjavčevića za teritoriju današnje Republike Makedonije.