Republika Luka
| Respublica Lucensis Serenissima Repubblica Lucense Republika Luka | |||
|---|---|---|---|
 Zastava
 Grb
| |||
 Severna Italija 1796. godine | |||
| Geografija | |||
| Kontinent | Evropa | ||
| Regija | Apeninsko poluostrvo | ||
| Glavni grad | Luka | ||
| Društvo | |||
| Službeni jezik | italijanski | ||
| Religija | Katolicizam | ||
| Oblik države | oligarhijska republika | ||
| Istorija | |||
| Istorijsko doba | novi vek | ||
| — Osnivanje | 1160. | ||
| — Ukidanje | 1805. | ||
| Zemlje prethodnice i naslednice Luke | |||
| Prethodnice: | Naslednice: | ||
.svg){kind=small}
| |||
Republika Luka je bila država na Apeninskom poluostrvu. Postojala je u periodu od 1160. do 1805. godine.
Istorija[uredi | uredi izvor]
U Kraljevini Italiji, Luka je bila prebivalište markgrofova Toskane. Izvesnu autonomiju stekla je poveljom Henrika IV 1084. godine tokom njegove kampanje u Italiji protiv pape Grgura VII (Borba za investituru). Nakon smrti Matilde Toskanske, Luka se počela konstituisati u nezavisnu komunu. Nezavisnost joj je konačno priznata poveljom Markgrofa Velfa VI iz 1160. godine. Postojalo je mnoštvo manjih pokrajina u regionu između južne Ligurije i severne Toskane koja je bila deo feudalne Evrope. Godine 1273. i ponovo 1277. Luka je bila pod kontrolom Gvelfa Liheta Gatiluzija. Vladar Pize postao je 1317. godine i vladar Luke. Godine 1325. kondotjer Kastrucio Kastracini porazio je Gvelfe i od Ludviga IV Bavarskog dobio titulu vojvode Luke. Luka je kasnije prodata Đenovi, a zatim je zauzeo Jovan Češki. Potom je bila pod vlašću Verone, Firentinaca i Pize. Godine 1408. u Luki je održan sabor na kome je pokušano okončenje velikog raskola u crkvi. Luka je obnovila demokratiju, a od 1628. godine bila je uspostavljena oligarhija. Luka je do Francuske revolucije bila treća po veličini republika u Italiji. Nezavisnost republike prekinuta je u februaru 1799. godine nakon invazije Druge koalicije tokom Francuskih revolucionarnih ratova. Jakobinci su u Luki stvorili centralizovanu republiku sa demokratskim ustavom. Austrijska vojska osvojila je luku pet meseci kasnije i uspostavila privremenu vladu. Od 1800. godine Luka je ponovo u rukama Francuza koji sledeće godine donose nov ustav. Od 1805. godine upravljanje nad Lukom preuzima sam Napoleon. On ju je spojio sa Kneževinom Pjombino u Kneževinu Luku i Pjombino koju je poverio na upravu svojoj sestri Elizi.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Encyclopaedia Britannica 1911
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
