Abdulah Škaljić
Abdulah Škaljić | |
---|---|
Datum rođenja | 6. septembar 1904. |
Mesto rođenja | Rogatica, Austrougarska |
Datum smrti | 14. novembar 1967.63 god.) ( |
Mesto smrti | Sarajevo |
Abdulah Škaljić (Rogatica, 6. septembar 1904 — Sarajevo , 14. novembar 1967) bio je poznati bosanski pravnik i autor značajnog rečnika "Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku".
Biografija
[uredi | uredi izvor]Škaljić je rođen 6. septembra 1904. godine u Rogatici, gde je završio mekteb i osnovnu školu. Okružnu medresu pohađao je u Sarajevu. Iz nje je prešao u Šerijatsku sudačku školu, koju je završio 1925. godine. Prva služba mu je bila u muftijskom uredu okruga Kosovskog u Prištini (1927-1930). Godine 1929. položio je šerijatsko-sudački ispit u Ministarstvu pravde u Beogradu. Služio je kao šerijatsko-sudski pripravnik u šerijatskom sudu u Prištini (19.2.1930 – 31. 8.1930, a onda kao šerijatski sudac u Đakovci (1. 4.1930 – 28. 2.1932), Skoplju (1.3.1932 – 30. 4.1935), Trebinju (1.5.1935 – 15. 8.1940) i Travniku (16. 8.1940 – 30. 4.944). 1. maja 1944. godine premješten je u Sarajevo i postavljen za vrhovnog šerijatskog suca na Vrhovnom šerijatskom sudu.[1]
Objavljena dela
[uredi | uredi izvor]Škaljić spada i među istaknute šerijatsko-pravne pisce. Sve što je on iz ovog područja napisao i objavio, odlikuje se solidnošću i temeljitošću. Još kao mlad šerijatski sudac izdao je brošuru Praktični priručnik za primenu zakona, tarifa i pravilnika o sudskim taksama (Kosovska Mitrovica, 1931). Njegovo Šerijatsko nasljedno pravo, koje je izlazilo prvo u nastavcima u Glasniku Islamske verske zajednice tokom 1940. i 1941. godine, a kasnije izdato i u posebnoj knjizi (Sarajevo, 1941, str. 115) najbolje je i najpreglednije, što je kod nas napisano iz područja šerijatskog naslednog prava (feraiz).
U Institutu za proučavanje folklora[2] začet je i Škaljićev rad na turcizmima u narodnoj književnosti Bosne i Hercegovine. Abdulah Škaljić je na ovom mukotrpnom poslu proveo niz godina. Institut je izdao u svojoj nakladi, istina u ravnoj štampi, 1957. godine ovaj rečnik pod naslovom "Turcizmi u narodnoj književnosti" u dva sveska, prvi svezak od slova A-J, a drugi od slova K-Ž, ukupno 810 stranica). Pojava ovog rečnika bila je veliki događaj u našoj naučnoj i kulturnoj javnosti.
Rečnik Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku
[uredi | uredi izvor]Najobimniji rečnik turcizamau srpskohrvatskom jeziku je upravo rečnik koji je napisao Abdulah Škaljić. Prema izdanju iz 1985. godine, rečnik obuhvata 8742 reči i 6878 pojmova. Prvo izdanje objavljeno je 1957. godine pod naslovom „Turcizmi u narodnom govoru i narodnoj književnosti Bosne i Hercegovine”. Pojava ove publikacije izazvala je veliko interesovanje među naučnicima, na području Balkana i šire. Podstaknut uspehom, ali i kritikama koje je dobio, Škaljić se iste godine odlučuje da proširi svoje istraživanje i na književni jezik i na celo srpskohrvatsko jezičko područje.
Škaljić je svoj rad proširio, ispravio i dopunio. A kako je potražnja za rečnikom bila veoma velika, kako u našoj zemlji, tako i u inostranstvu (prvo izdanje bilo je za kratko vreme po pojavljivanju rasprodato), Izdavačko preduzeće „Svjetlost[3]“ u Sarajevu odlučilo je izdati ovaj rječnik u svojoj biblioteci „Kulturno nasleđe“. I 1965. godine pojavio se ovaj Škaljićev rad pod naslovom Turcizmi u srpsko-hrvatskom jeziku (662 str.). Kako je i dalja potražnja za ovim rečnikom bila velika, „Svjetlost“ ga je još u dva navrata 1966. i 1973. ponovo štampala.
O Škaljićevom radu
[uredi | uredi izvor]I stručna kritika se veoma pohvalno izrazila o ovom Škaljićevom radu. Svi koji su recenzirali i prikazivali ovaj rečnik, istakli su njegovu vrednost, ukazali na propuste autora i neke greške, koje su se u radu potkrale. Jednodušni su svi bili u jednom – oblik i tehnika u kojoj je rečnik izdat, ne odgovara jednom ovako vrednom delu. Prof. dr. Fehim Bajraktarević svoju je drugu ocenu ovog rečnika završio konstatacijom da je to „sada naš najbolji rad ove vrste“.[4]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Abdulah Škaljić (1904-1967)
- ^ „Današnji Historijski muzej u Sarajevu”.
- ^ „Izdavačka kuća Svjetlost Sarajevo”.
- ^ Istaknuti bošnjaci. Sarajevo: El Kalem. 1998. str. 322—327.