Ana Karić
Ana Karić | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 13. maj 1941. |
Mesto rođenja | Perušić, NDH |
Datum smrti | 9. oktobar 2014.73 god.) ( |
Mesto smrti | Zagreb, Hrvatska |
Zanimanje | glumica |
Veza do IMDb-a |
Ana Karić (Perušić, 1941 — Zagreb, 2014) bila je hrvatska filmska, pozorišna i televizijska glumica.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođena je 13. maja 1941. godine u Perušiću.[1] U Zagrebu je srednju školu i Akademiju dramske umetnosti. Diplomirala je 1963. godine.[2]
Prvu ulogu dobila je i pre nego što je diplomirala, 1961. godine, u filmovima „Pustolov pred vratima“ i „Carevo novo odelo“. Prvenstveno je bila televizijska glumica, ali je igrala i u brojnim filmovima i pozorišnim predstavama. Glumila je u velikom broju značajnih filmova Hrvatske produkcije u režiji hrvatski režiseri Antea Babaja, Nikole Tanhofera, Zvonimira Berkovića i Krste Papića.[3]
Igrala je uloge raskošnih narodnih lepotica i likove otmenih senzualnih žena. Dobitnik je nagrade za glumačko ostvarenje u radio-drami za period 2004/05 godine. Za veliki doprinos srpskom filmu, 2010. godine dobila je nagradu „Fabijan Šovagović“.[4] Neke od najpoznatijih uloga odigrala je u filmovima „Putovanje na mesto nesreće“, „Kuća“, „Živi bili pa videli“, „Tajna Nikole Tesle“ i „Infekcija“.
U svom radnom veku odigrala 49 filmskih i 12 televizijskih uloga.
Umrla je 9. oktobra 2014. godine u Zagrebu, na isti dan kao i njen kolega Boris Buzančić, sa kojim je bila zajedno nastupala u preko 500 pozorišnih predstava, filmovima i TV-dramama. Sahranjena je zagrebačkom Krematorijumu.
Porodica
[uredi | uredi izvor]Roditelji su joj živeli u Rijeci. Rođena je u Lici, u Perušiću rodnom gradu njene majke. Otac joj je bio restaurator Muzeja za umetnost i prodaju umetničkih dela.
Detinjstvo je provela sa šest godina mlađom sestrom Vesnom koja je kasnije postala stomatolog.
Bila je jako vezana za majku. Majku je smatrala svojim osloncem i najjačom ženom u porodici. Pomagala joj je u vaspitavanju i čuvanju dece.[5] Bila je udata za advokata Ivana Tura (nem. Ivan Тhür) i sa njim je dobila dva sina, Tomu i Petra. Sa svojim suprugom zabavljala se od šesnaeste godine. Udala se sa 20 godina i provela sa njim ceo život. Smrt supruga podnela je teško. Utehu je pronašla u hobiju i talentu, da boji platno i ručno je šila torbe, za koji nije ni znala da postoji.[6]
U 68. godini života postala je baka. Dobila je unuku od mlađeg sina Petra.[7]
Karijera
[uredi | uredi izvor]Nakon završene akademije tri sezone bila je angažovana u pozorištu „Komedije“. Nakon tri godine napustila je pozorište i radila kao slobodni umetnik.
Dobijala je razne vrste uloga. Glumila je raskošne narodne ljepotice i otmene senzualne žena. Nisu joj bile strane ni uloge lakomislenih činovnica, privlačnih turistkinja, razočaranih intelektualki, gradskih žena i seljanki.
Igrala je u pozorišnim predstavama na najznačajnijim festivalima u Evropi i svetu. Zapaženu karijeru ostvarila je i na filmu.
Za drugi film koji je snimila, „Pustolov pred vratima“ dobila je nagradu kritike u Puli. Na filmskom festivalu u Bledu donila je nagradu za najbolju ulogu u filmu „Adam i Eva“.
U saradnji sa režiserom Oliverom Frljićem. U prve tri njegove predstave igrala je glavne uloge. Smatrala ga je svojim najdražim režiserom.[8] Sa italijanskim rediteljem Marijom Fanelijem sarađivala je dugi niz godina. U njegovoj režiji igrala je u danskoj drami u kojoj se pojavila na filmskom platnu u kombinizoni. Uloga u kojoj joj je kolega Božidar Boban, u jednoj od scena, stavio pepeljaru na stomak, izazvala je revolt kod mnogih gledaoca.
Poslednju pozorišnu ulogu odigrala je 2014. godine u predstavi „Rebro“, autorskom projektu Ksenije Zec i Saše Božića.
Filmografija
[uredi | uredi izvor]Televizijske uloge
[uredi | uredi izvor]- „Kroz šibe“ (1967)
- „Agent iz Vaduza“ (1968)
- „Maratonci“ (1968)
- „Pod novim krovovima“ (1969)
- „Fiškal“ (1970)
- „Na terapiji“ - psiholog Ana (2013)
- „Ljubav na bračni način“ (1970)
- „Opasni susreti“ (1973)
- „Čast mi je pozvati vas“ - Ana (1976)
- „Nikola Tesla“ - Flora Dodge (1977)
- „Punom parom“ - Cica (1978—1980.)
- „Tražim srodnu dušu“ - gospođa Marijeta (1990)
- „Crna hronika“ - Hana (2004)
- „Naša mala klinika“ - gospođa Diamante (2005)
Filmovi
[uredi | uredi izvor]- „Pustolov pred vratima“ - Agneza
- „Carevo novo odelo“ - Verginija
1963. godina
- „Radopolje“ - Jana
- „U sukobu“ - Vera
- „Posnuli ratnik“
1964. godina
- „Dolutali metak“
- „Pred svakim pragom“
1965. godina
- „Apel“
1966. godina
- „Pedeseti rođendan“
- „Nastavak sledi“
1967. godina
- „Podnevna pauza“
- „Sjećanje“
1968. godina
- „Žur u Magdelandu“
- „Rastrganim“
- „Negde na kraju“
- „Sezona poljubaca“
1969. godina
- „Neka daleka svjetlost“
- „Slučajni život“
- „Ožiljak“
- „Adam i Eva“
1970. godina
- „Bablje leto“
1971. godina
- „Putovanje na mesto nesreće“
1972. godina
- „U mreži“
1973. godina
- „Allegro con brio“
- „Seoba duša“
1975. godina
- „Kuća“ - uloga Tereze
- „Doktor Mladen“ - uloga doktorove supruge
- „U vremenu rasta“
Period od 1978-1989
- „Oko“ (1978)
- „Živi bili pa videli“ (1979)
- „Tajna Nikole Tesle“ (1980)
- „Sitne igre“ (1981)
- „Samoubica“ (1985)
- „Nežne prevare“ (1988)
- „Eksperiment profesora Hinčića“ (1988)
- „Donator“ (1989)
Period 1990-2000
- „Krhotine“ (1991)
- „Čaruga“ (1991)
- „Hronika nestajanja“ (1991)
- „Vozačka dozvola“ (1992)
- „Roktanjem intelektualnih krmača ili Evropa danas“ (1993)
- „Ruka na ramenu “ (1997)
- „Rusko meso“ (1997)
- „Pont Neuf“ (1997)
Period od 2000. godine
- „Infekcija“ (2003)
- „Ono sve što znaš o meni“ (2005)
- „Probe“ (2008)
- „Noćni brodovi“(2012)
Nagrade
[uredi | uredi izvor]Dobitnik je Zlatne arene za najbolju glumicu i najbolju glavnu ulogu u romantičnoj drami „Noćni brodovi“ režisera Igora Mirkovića, 2012. godine.
Nagrada hrvatskog glumišta za glumačko ostvarenje u radio drami 2004/05 godine.
Nagrada „Fabijan Šovagović“ 2010. godine - jedna od najprestižnijih hrvatskih nagrada koja se dodeljuje glumcima čiji je rad ostavio veliki trag u istoriji hrvatskoga filma.
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ „Ana Karic | Actress”. IMDb (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-01-26.
- ^ Akademija dramskih umetnosti
- ^ Alchetron - enciklopedija
- ^ Vesti i priče; Nagrade
- ^ Jugopapir
- ^ Rad i molitva
- ^ Večernji list
- ^ Nezavisne novine