Antun Blažić
| antun blažić | |
|---|---|
 Antun Blažić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 28. maj 1916. |
| Mesto rođenja | Globočec, kod Ludbrega, Austrougarska |
| Datum smrti | 20. septembar 1943. (27 god.) |
| Mesto smrti | Maruševec, kod Varaždina, ND Hrvatska |
| Profesija | zemljoradnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | februara 1941. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 5. jula 1951. |
Antun Blažić (Globočec, kod Ludbrega, 28. maj 1916 — Maruševec, kod Varaždina, 20. septembar 1943) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 28. maja 1916. godine u Globočcu kod Ludbrega. Pre Drugog svetskog rata bavio se zemljoradnjom. Kao levičar, za vreme Kraljevine Jugoslavije pripadao je Udruženoj opoziciji. Nešto pre rata postao je simpatizer Komunističke partije Jugoslavije (KPJ), a februara 1941. i njen član.
Nakon okupacije Jugoslavije, bio je jedan od organizatora ustanka u ludbreškom kraju i na Kalniku. Kada je u leto 1941. godine formirana prva partizanska grupa u njegovom kraju, Blažić je postao njen borac. Istakao se u napadu na posadu domobrana u mestu Veliko Trojstvo, kada je grupa likvidirala stražara i razoružala posadu. Učestvovao je i u akciji protiv ustaša u Martijancu, 1942. godine učestvuje u uništavanju Francetićeve Crne legije, a jeseni iste godine sa dva druga je napao žandarmerijsku stanicu.
Bio je pomoćnik političkog komesara odreda, a 1943. godine postao je član Okružnog komiteta Komunističke partije Hrvatske za Varaždin. Sredinom 1943. godine, kao član OK KPH za Varaždin, formirao je udarne grupe u Kuzmincu, Hrženi, Segovini, te Velikom Bukovcu u ludbreškom kraju. Nešto kasnije, sa grupom drugova prešao je Dravu i u Međimurju napao žandarmerijsku stanicu. Zatim se vratio u Zagorje i u kotaru Varaždin se uključio u organizaciju partizanskih grupa. Bio je većnik Zemaljskog antifašističkog veća narodnog oslobođenja Hrvatske (ZAVNOH).
Jednog dana u septembru 1943. godine, napale su ga ustaše u selu Maruševcu i ranile. Nakon što je potrošio municiju, ubio se poslednjim metkom da ne bi živ pao neprijatelju u ruke.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 5. jula 1951. proglašen je za narodnog heroja.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Zbornik heroja 1957, str. 65.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zbornik narodnih heroja Jugoslavije. Beograd: Omladina. 1957. COBISS.SR 50964999
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48700167
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Narodni heroji iz Međimurja i Hrvatskog Zagorja | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni na teritoriji Međimurja i Hrvatskog Zagorja, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Međimurje |  | |
| Hrvatsko Zagorje | ||
