Afi Ekong
| Afi Ekong | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Puno ime | Konstans Afiong Ekong |
| Nadimak | Afi |
| Datum rođenja | 26. jun 1930. |
| Mesto rođenja | Kalabar, .svg){kind=small} Kolonijalna Nigerija |
| Datum smrti | 24. februar 2009. (78 god.) |
| Mesto smrti | Kalabar,  Nigerija |
| Zanimanje | umetnica |
Konstans Afiong „Afi“ Ekong (engl. Constance Afiong „Afi“ Ekong; Kalabar, 26. jun 1930 – Kalabar, 24. februar 2009) bila je istaknuta nigerijska umetnica i promoterka umetnosti.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Mladost[uredi | uredi izvor]
Afi Ekong je rođena 26. juna 1930. godine kao član kraljevske porodice Edidema Baseja Ejo Efraima Adama III u gradu Kalabaru u Nigeriji. Njeni roditelji su etnički Efici. Odlazi u školu „Akva Akpa“ pa u školu „Crkve Hrista“ u Kalabaru.[1] Obučava se kao umetnik studirajući modni dizajn u Engleskoj, na „Oksfordskom koledžu za umetnost i tehnologiju“, školu umetnosti „Sent Martin“ i „Centralnu školu za umetnost i dizajn“.[2]
Karijera[uredi | uredi izvor]
Nakon studija u Londonu Afi se vraća u Lagos 1957. godine. Godine 1958. postaje prva solo umetnica koja pravi izložbu u Lagosu.[3] 1961. godine je imala samostalnu izložbu u „Galeriji Galatea“ u Buenos Ajresu.[1] Posedovala je i upravljala „Bronzanom galerijom“ u različitim mestima, u Lagosu i na imovini Fiekong u Kalabaru. Bila je menadžerka „Umetničkog saveta Lagos“, član osnivač „Društva nigerijskih umetnika“, kustos „Galerije Labak“ 1961. godine i predsednica „Federalnog Umetničkog saveza za umetnost Nigerije“ od 1961. do 1967. godine. Redovno se pojavljivala u nigerijskom televizijskom programu „Kulturno nasleđe“ kako bi promovisala umetnost. Godine 1963. učestvuje u Njujork tajmsovoj foto sesiji kao primer „nove afričke žene“ nakon sticanja nezavisnosti Nigerije.[4] Bila je na čelu UNESKO-ve komisije 1970-ih godina i „Nacionalnog saveta ženskih društava Komiteta za umetnost i zanatstvo“.[2]
Rad Afi Ekong na promociji umetnosti i obrazovanja žena zapadne Afrike biva priznat 1962. godine od strane tadašnjeg liberijskog predsednika Vilijama Tabmana.[5] Takođe je bila rukopoložena od strane starešine Prezveterijanske crkve.[2]
Privatni život[uredi | uredi izvor]
Afi Ekong se udala 1949. godine za vladinog zvaničnika Abdula Aziza Atu, sina Ate od Igbira. Umrla je u rodnom Kalabaru 24. februara 2009. godine. Njena „Bronzana galerija“ u Kalabaru ostaje u funkciji i nakon njene smrti.[6] Radovi Afi Ekong se danas nalaze u biblioteci Univerziteta u Lagosu.[7]
Jedna ulica u Gradu Beogradu, opština Čukarica nosi njeno ime.[8]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Ngozi Akande, "Nigeria: Afi Ekong, the Amazon of Local Arts, Takes a Bow" Vanguard (29 March 2009).
- ^ a b v Victor E. Ecoma, "Chief Lady Afi Ekong in the Art Historical Account of Modern Nigerian Art" Research on Humanities and Social Sciences 3(6)(2013): 42-47.
- ^ Smithsonian Libraries, Monographs on African Artists: An Annotated Bibliography.
- ^ Marc & Evelyne Burnheim, "A New Kind of African Woman" New York Times (7 July 1963): SM8.
- ^ Bernice M. Kelly and Janet L. Stanley, ed., Nigerian Artists: A Who's Who and Bibliography . . Hans Zell Publishers. 1993. pp. 186–188. ISBN 978-0-905450-82-7.
- ^ The Bronze Gallery Arhivirano na sajtu Wayback Machine (8. januar 2018), The collection of Afi Ekong.
- ^ Okeke-Agulu, Chika (6. 4. 2015). Postcolonial Modernism: Art and Decolonization in Twentieth-Century Nigeria. Duke University Press. ISBN 9780822376309.
- ^ „Odluku o izmeni i dopuni odluke o utvrđivanju naziva ulica i drugih delova naseljenih mesta na teritoriji gradske opštine Čukarica”. Službeni list Grada Beograda. 56: 13. 25. 6. 2019.
