Bakur Bakuradze
Bakur Bakuradze | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 16. mart 1969. |
| Mesto rođenja | Tbilisi, SSSR |
Bakur Lerijevič Bakuradze (rus. Бакур Лериевич Бакурадзе, gruz. ბაკურ ლერის ძე ბაკურაძე; 16. mart 1969, Tbilisi) ruski je filmski reditelj, scenarista i producent gruzijskog porekla.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Bakur Bakuradze je rođen 16. marta 1969. godine u Tbilisiju.
Godine 1986. završio je srednju školu i upisao se na Moskovski državni tehnički univerzitet za automobile i puteve. Od 1987. do 1989. služio je u Sovjetskoj armiji. [1] Godine 1993. diplomirao je na smeru izgradnje mostova i tunela.
Godine 1998. diplomirao je na režijskom odseku Dramskog fakulteta u Moskvi. Od 2005. vodi Lemon Films Studio [2] za produkciju dokumentarnih i televizijskih filmova.
Godine 2007. režirao je kratki film „Moskva“, koji je osvojio nagrade na filmskim festivalima u Rusiji. [3] Režiserov celovečernji prvenac „Šulьtes“ izabran je za program „Dve nedelje reditelja“ Kanskog filmskog festivala, a osvojio je i glavne nagrade na festivalima Kinotavr i Molodist 2008. godine. U okviru Kanskog festivala održana je i premijera drugog dugometražnog filma „Ohotnik“. Film je dobio tri nagrade na Kinotavru, gran pri na festivalima u Splitu i Minsku. Film „Brat Dejan“ pobedio je u takmičarskom programu „Koprodukcija“ na 23. filmskom festivalu „Prozor u Evropu“ u Viborgu [4] i dobio je Gran pri na festivalu „Pacifički meridijan“ u Vladivostoku. [5]
Godine 2012. godine bio je član žirija glavnog takmičenja filmskog festivala Kinotavr. [6]
Od 2013. je predavač u Moskovskoj školi novog filma. [7]
Filmografija[uredi | uredi izvor]
Režiser[uredi | uredi izvor]
- 1998 — Bez deneg
- 2001 — Sdvinutый
- 2002 — Krugovыe dviženiя V. O. i ožidaniя O. E.
- 2006 — Bumer. Filьm vtoroй
- 2007 — Moskva
- 2008 — Šulьtes
- 2011 — Ohotnik
- 2015 — Brat Dэяn
Scenarista[uredi | uredi izvor]
- 2002 — Krugovыe dviženiя V. O. i ožidaniя O. E.
- 2007 — Moskva
- 2008 — Šulьtes
- 2011 — Ohotnik
- 2015 — Brat Dэяn
- 2017 — Salюt-7
- 2022 — Vыzov
Producent[uredi | uredi izvor]
- 2013 — Intimnыe mesta
- 2017 — Salюt-7
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Režissёr Bakur Bakuradze” (na jeziku: ruski). Oficialьnый saйt filьma «Šulьtes». Arhivirano iz originala 2011-04-04. g. Pristupljeno 2012-04-06.
- ^ Bakur Bakuradze. (maj 2009). „Režissёr predstavlяet proekt” (na jeziku: ruski). Žurnal «Seans» № 37/38. Istočniki nevozmožnogo. Arhivirano iz originala 2012-03-19. g. Pristupljeno 2011-04-15.
- ^ Stenogramma intervью Arhivirano 2008-10-15 na sajtu Wikiwix|Wikiwix Bakura Bakuradze Fёdoru Bondarčuku
- ^ „Glavnый priz kinofestivalя «Okno v Evropu» polučila aktrisa Irina Kupčenko” (na jeziku: ruski). TASS. 2015-08-13. Arhivirano iz originala 2015-08-15. g. Pristupljeno 2015-08-13.
- ^ „Vo Vladivostoke podveli itogi XIII meždunarodnogo kinofestivalя «Meridianы Tihogo»”. Tihookeanskaя Rossiя. 2015-09-20. Arhivirano iz originala 2015-09-25. g. Pristupljeno 2015-09-25.
- ^ „Žюri "Kinotavra" otmetilo Ruminova, Sigareva, Mizgireva i Segala”. RIA Novosti. 2012-06-10. Arhivirano iz originala 2016-03-05. g. Pristupljeno 2015-08-21.
- ^ „Laboratoriя polnogo metra Bakura Bakuradze”. Arhivirano iz originala 2015-11-17. g.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Bakur Bakuradze na portale Čapaev Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. januar 2023)
- Bakur Bakuradze na saйte žurnala Seans
- Bakur Bakuradze. Tretьe izmerenie. Master-klass po režissure na saйte žurnala Iskusstvo kino
- Bakur Bakuradze i Nailя Malahova o kinoobrazovanii
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
