Bojan Đokić
 | Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. Problem: Nedostaju kategorije ili unutrašnje veze, prisutne su pravopisne i gramatičke greške, tekst nije razlomljen na odeljke i slično. |
Bojan Đokić (rođen 12. maja 1983. godine u Prištini), srpski je istoričar.
Biografija[uredi | uredi izvor]
U Beogradu je završio XI gimnaziju i studije istorije na Filozofskom fakultetu. Doktorske studije istorije upisao je 2015. godine na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu, a doktorsku disertaciju odbranio je 2019. Tema: Srpska javnost o međunacionalnim odnosima u SAP Kosovo 1981-1989. U periodu od 2007. do 2013. godine radio je u više beogradskih osnovnih škola i gimnazija kao nastavnik/profesor istorije na zameni. Od 1. novembra 2013. godine do 1. novembra 2017. godine radio je u Muzeju žrtava genocida u Beogradu kao stručni saradnik. Bio je angažovan na projektima „Zločini na Kosovu i Metohiji u XX i XXI veku“, „Zločini na prostoru bivše Jugoslavije u XX i XXI veku“ i „Žrtve rata 1941 – 1945.“. Istraživao je u Arhivu Srbije, Arhivu Jugoslavije, Istorijskom arhivu Beograda, Diplomatskom arhivu Ministarstva inostranih poslova Srbije, Arhivu Muzeja žrtava genocida, itd.
Od 2018. radi u Fondu za humanitarno pravo kao istraživač i analitičar na projektu "Kosovska knjiga pamćenja". Objavio je 33 rada u naučnim časopisima i zbornicima radova u zemlji i inostranstvu. Učestvovao je na 17 naučnih konferencija u zemlji i inostranstvu. Autor je jedne izložbe sa recenzijom. Oblast interesovanja: život i delo Mitre Mitrović, modernizacijski procesi u posleratnoj Jugoslaviji, Holokaust, genocid i zločini na prostorima bivše Jugoslavije, pravo i kriminologija, stradanje srpskog i drugog manjinskog stanovništva na Kosovu i Metohiji 1941 – 2004. godine, ljudska prava, javnost, međuetnički odnosi na Kosovu i Metohiji, uništavanje duhovno-kulturne baštine na Kosovu i Metohiji, kultura sećanja i memorijalizacija, metodika nastave. Kako mu je u središtu interesovanja manjinsko stanovništvo, njegov rad fokusiran je na unapređenju žrtava i razvoju nekonfliktnog i sveobuhvatnog pristupa bavljenju posledicama Drugog svetskog rata i ratova tokom 90-ih godina XX veka na prostoru bivše Jugoslavije kao i izgradnji beskonfliktnog društva u Republici Srbiji i regionu. Sarađuje sa brojnim udruženjima koji u središtu interesovanja imaju žrtve i njihova prava: Udruženje logoraša i potomaka logora Nezavisne države Hrvatske „Jasenovac“, Udruženje „Mauthauzen“, Udruženje porodica kidnapovanih i ubijenih na Kosovu i Metohiji, itd.
U poslednjih nekoliko godina redovno je prisustvovao pomenima i parastosima koji se održavaju za žrtve Drugog svetskog rata i ratova tokom 90-ih godina XX veka: Jasenovac, Donja Gradina, Sisak, groblje Mirogoj, Jastrebarsko, Kragujevac, Staro sajmište, Jajinci, itd. Učesnik je brojnih tribina, javnih časova i promocija knjiga o žrtvama Drugog svetskog rata i ratova tokom devedesetih godina XX veka na prostorima bivše Jugoslavije, a u javnosti je prisutan i objavljivanjem tekstova u novinama i internet portalima. Govori engleski, služi se ruskim.
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
Za posebno kvalitetan naučno-istraživački rad iz oblasti viktimologije, a koji je fokusiran na žrtve Holokausta i ratova iz 90-ih godina XX veka u Jugoslaviji, dobitnik je nagrade Viktimološkog društva Srbije za 2017. godinu.[1]