Bojan Neziri
| Bojan Neziri | |||
|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 26. februar 1982. | ||
| Mesto rođenja | Šabac, SFR Jugoslavija | ||
| Visina | 1,80 m | ||
| Pozicija | odbrana | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1997–1998 1998–2000 2000–2003 2003–2009 2003 2005–2006 2008 2009–2010 2011 |
Radnički Zorka Mačva Šabac Vojvodina Metalurg Donjeck →Šahtar →Volfsburg →Brisel Đer ETO Inđija |
12 31 59 51 9 20 14 2 4 |
(1) (11) (0) (1) (0) (0) (1) (0) (0) |
| Reprezentativna karijera | |||
| 2004–2005 2004–2005 |
Srbija i Crna Gora do 21 Srbija i Crna Gora |
3 |
(0) |
Bojan Neziri (Šabac, 26. februar 1982) srpski je fudbaler.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 26. februara 1982. u Šapcu. Prve fudbalske korake načinio u šabačkoj ekipi FK Radnički Zorka (1997-98). Nastavio je karijeru u Mačvi iz Šapca (1998-2000). Na veliku fudbalsku scenu je kročio u dresu novosadske Vojvodine (2000-03), u koju je stigao kao napadač i prvi strelac ekipe. Međutim, tadašnji trener novosadske ekipe Dragoljub Bekvalac bio je mišljenja da je mnogo korisniji po boku, a ne u špicu.[1] Bio je standardan u timu Vojvodine. Potom je zaigrao za mladu reprezentaciju,[2] osvojio srebro u Nemačkoj pod Pižonovim vođstvom.[3] Za seniorsku reprezentaciju Srbije i Crne Gore odigrao tri meča.[4] Učestvovao je na Olimpijadi 2004. godine u Atini.[5]
U julu 2003. prelazi u Metalurg iz Donjecka.[6] Prosleđen je tokom avgusta 2003. godine u Šahtar Donjeck.[7] Godinu dana je bio na pozajmici u bundesligašu Volfsburgu (2005-06).[8][9][10] Klub iz Nemačke je želeo da nastave saradnju, ali Ukrajinci nisu hteli da popuste. Imao je još jednu godinu ugovora sa Metalurgom, ali pristaje na novu četvorogodišnju vernost jer je dobio bolji ugovor. Ipak, posle samo dve godine su se rastali sporazumno.
Nakon raskida ugovora sa Metalurgom, prolećnu sezonu 2007/08. odigrao je u Belgiji, kao član Brisela koji se na kraju sezone preselio u niži rang.
U januaru 2009. godine potpisao je ugovor sa mađarskim Đerom,[11] ali nije imao veliku minutažu u prvenstvu Mađarske.
U februaru 2011. godine se vraća u Srbiju, nakon što je potpisao šestomesečni ugovor sa Inđijom.[12]
Uspesi[uredi | uredi izvor]
- Reprezentacija
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Reprezentativci: Bojan Neziri”. reprezentacija.rs. 3. 4. 2020. Pristupljeno 3. 4. 2020.
- ^ „"Plavi" otputovali na EP”. b92.net. 25. 5. 2004. Pristupljeno 3. 4. 2020.
- ^ „I srebro za ponos!”. Večernje novosti. 9. 6. 2004. Pristupljeno 3. 4. 2020.
- ^ Bojan Neziri na sajtu National Football Teams (jezik: engleski)
- ^ „Bojan Neziri - Serbia & Montenegro”. sporting-heroes.net. 3. 4. 2020. Pristupljeno 3. 4. 2020.
- ^ UA-Futbol. Boяn Neziri. Futbolьnaя dinastiя
- ^ „Još jedan fudbaler iz SCG u Šahtjoru”. b92.net. 11. 8. 2003. Pristupljeno 3. 4. 2020.
- ^ „«Volьfsburg» probuet Neziri”. Arhivirano iz originala 2012-12-03. g. Pristupljeno 2016-06-26.
- ^ „Neziri vozvraщaetsя v «Metallurg»”. Arhivirano iz originala 2012-12-03. g. Pristupljeno 2016-06-26.
- ^ „Bojan Neziri u Volfzburgu”. b92.net. 23. 8. 2005. Pristupljeno 3. 4. 2020.
- ^ „Neziri potpisao za Đer”. mondo.rs. 9. 1. 2009. Pristupljeno 3. 4. 2020.
- ^ „Neziri Bojan: Jelen Super Liga 2010/2011.”. utakmica.rs. 3. 4. 2020. Arhivirano iz originala 29. 09. 2020. g. Pristupljeno 3. 4. 2020.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Bojan Neziri na sajtu worldfootball.net
|
- Rođeni 1982.
- Sportisti iz Šapca
- Srpski fudbaleri
- Fudbaleri Mačve
- Fudbaleri Vojvodine
- Fudbaleri Metalurga (Donjeck)
- Fudbaleri Šahtjora (Donjeck)
- Fudbaleri Volfsburga
- Fudbaleri Inđije
- Odbrambeni igrači u fudbalu
- Fudbaleri na Letnjim olimpijskim igrama 2004.
- Olimpijci Srbije i Crne Gore na Letnjim olimpijskim igrama 2004.