Vlado Topić
| Vlado Topić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1956. |
| Mesto rođenja | Gaćani kod Prijedora, FNRJ |
| Narodnost | Srbin |
| Vojna karijera | |
| Vojska | JNA VRS (1992—2002) |
| Čin | pukovnik |
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj Rat u Bosni i Hercegovini |
Vlado Topić, (Gaćani kod Prijedora, 1956) je penzinisani pukovnik Vojske Republike Srpske. Nekadašnji ratni komandant 16. krajiške motorizovane brigade.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Djetinjstvo je proveo sa još dva brata i sestrom u selu Gaćani u siromašnoj seoskoj porodici. Osnovnu i srednju školu je pohađao u Prijedoru. Vojnu akademiju Kopnene vojske JNA, smjer Oklopno-mehanizovane jedinice je upisao u Beogradu 1974. godine i istu završio 1978. godine. Generalštabnu akademiju u Beogradu je upisao 1991. godine, a istu završio 1997. godine. Magistrirano je na fakultetu poslovne ekonomije u Banjoj Luci 2009. godine. Oženjen je i ima dva sina.[1]
U JNA obavljao je sljedeće dužnosti: komandir voda od 1978. do 1980, zamjenik komandira čete od 1979. do 1980, komandir čete od 1980. do 1982, zamjenik komandanta bataljona tokom 1982, načelnik klase u Vojnoj akademiji smjer OMJ od 1982. do 1983, komandant mehanizovanog bataljona od 1983. do 1985, načelnik škole rezervnih oficira od 1988. do 1990. Bio je više puta angažovan u obuci studentske omladine u sticanju vojnih znanja i vještina. Izbijanjem ratnih sukoba na tlu SFRJ kao pripadnik JNA vršio je dužnost komandanta oklopnog bataljona na Kupresu 1991, komandant oklopnog bataljona u Valjevskoj brigadi 1991. i komandant poligona Manjača 1992.
U Vojsci Republike Srpske obavljao je dužnosti: pomoćnik načelnika štaba za operativno-štabne poslove u Taktičkoj grupi (TG) 3 1992. (oslobađanje Dervente i Broda), načelnik štaba u 16. krajiškoj brigadi 1993, komandant 16.kmtbr 1993. do 1995, komandant specijalne brigade na Vlašiću 1995, komandant Taktičke grupe - 2 (Novi Grad, Prijedor) 1995, komandant Taktičke grupe Rudnik (Banja Luka, Sanski Most) 1995. i komandant Operativne grupe 1 Banjaluka (divizija) 1995. Nakon rata bio je pomoćnik načelnika štaba za operativno-štabne poslove u 1. Krajiškom korpusu 1997. (ujedno vršilac dužnosti načelnika štaba) i načelnik Doma vojske Republike Srpske 1998. Borac je prve kategorije i ratni vojni invalidpete kategorije (tri puta je ranjavan u ratu). Nakon vojske obavljao je dužnosti pomoćnik ministara odbrane za civilnu zaštitu od 1998. do 2000, pomoćnik ministra odbrane za moral i politiku odbrane od 2000. do 2002, šef vojnog kabineta Predsjednika Republike Srpske od 2002 do 2004. i savjetnik Predsjednika Republike Srpske od 2004. do 2006. Penzionisan je dekretom 2002. godine u 46. godini života u činu pukovnika, ali nastavlja da radi do 2014.godine (u državnom i privatnom sektoru). Obavljao je funkciju člana i predsjednika upravnih i nadzornih odbora u više preduzeća različitih oblika vlasništva i organizovanja.[1] Živi u Banjaluci.[2]
Autor je knjiga:
- Starešina, autoritet, zapovedanje, Banja Luka, 1998.[3]
- Ratovao sam..., Banja Luka, 2019.
Odlikovanja i priznanja[uredi | uredi izvor]
Odlikovan u JNA:
Odlikovan u VRS:
- Orden Karađorđeve zvijezde drugog reda.
- Orden Karađorđeve zvijezde trećeg reda.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Topić, Vlado (2019). Ratovao sam... Banja Luka: Primaprom. str. 257—258. ISBN 978-99976-29-24-1.
- ^ „SrpskaCafe istražuje: Gdje su i šta rade ratni komandanti Vojske RS?! (II)”. Srpska Cafe. 3. 11. 2017. Pristupljeno 26. 11. 2019.
- ^ „Starešina - autoritet - zapovedanje”. COBISS. Arhivirano iz originala 28. 11. 2019. g. Pristupljeno 28. 11. 2019.
