Вођи Француске револуције
| Vođi Francuske revolucije | |
|---|---|
 Prva strana knjige iz 1932. godine | |
| Nastanak | |
| Autor | prof. dr Slobodan Jovanović |
| Zemlja |  Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca |
| Jezik | srpski |
| Sadržaj | |
| Žanr / vrsta dela | istoriografska studija |
| Tema | Onore Mirabo, Žorž Danton, Šarl Fransoa Dimurje, Maksimilijan Robespjer |
| Izdavanje | |
| Izdavač | Izdavačka knjižarnica Geca Kon |
| Broj stranica | 422 |
| Prevod | |
| Datum izdavanja | 1932. |
Vođi Francuske revolucije jeste istoriografska studija Slobodana Jovanovića iz 1920. godine, o četvorici najznačajnijih političara iz vremena Francuske revolucije. Prvo izdanje je objavila Izdavačka knjižarnica Geca Kon iz Knez Mihailove ulice br. 1 u Beogradu.
O autoru[uredi | uredi izvor]
Slobodan Jovanović (1869−1958) je bio srpski i jugoslovenski pravnik i istoričar, doktor pravnih nauka, profesor i dekan Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu, rektor Univerziteta u Beogradu, predsednik Srpske kraljevske akademije, predsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije, osnivač i predsednik Srpskog kulturnog kluba. Smatra se najznačajnijim domaćim pravnim teoretičarem i piscem. Njegova dela su, iako fundamentalna u oblasti opšte pravne teorije i teorije države, dugo bila skrajnuta u vremenu komunističke Jugoslavije, budući da je Jovanović tokom Drugog svetskog rata bio predsednik jugoslovenske kraljevske vlade u emigraciji i da je u odsustvu osuđen na Beogradskom procesu 1946. godine.
Opis[uredi | uredi izvor]
U knjizi, Jovanović daje pregled biografija četvorice najistaknutijih političara i ličnosti Francuske revolucije. To su Onore Gabrijel Rikveti, grof Miraboa (predstavnik Trećeg staleža na Skupštini staleža 1789. godine i član Nacionalne ustavotvorne skupštine), Žorž Žak Danton (član Komiteta javnog spasa), general Šarl Fransoa Dimurje i Maksimilijan Fransoa Maria Isidor de Robespjer (član Komiteta javnog spasa i predsednik Nacionalnog konventa).
Izdanja[uredi | uredi izvor]
Knjiga je prvi put objavljena 1920. godine u izdanju Izdavačke knjižarnice Geca Kon iz Knez Mihailove ulice br. 1 u Beogradu. Zatim ju je isti izdavač objavio 1932. godine.[1]
Ponovo se pojavila tek 1990. godine u okviru prvog izdanja sabranih dela Slobodana Jovanovića u 12 tomova, koje su zajednički izdali Beogradski izdavačko-grafički zavod (BIGZ), Jugoslavija Publik i Srpska književna zadruga. Priređivač izdanja je bio istoričar dr Radovan Samardžić, redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti, direktor Balkanološkog instituta i predsednik Srpske književne zadruge.
Izdavačko preduzeće Prosveta je 2005. godine objavilo bibliofilsko izdanje sabranih dela Slobodana Jovanovića u 17 tomova.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Jovanović, Slobodan (1932). Vođi Francuske revolucije. Beograd: Izdavačko i knjižarsko preduzeće Geca Kon a.d.