Dragutin Kuzmić
| Dragutin Kuzmić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 13. jul 1886. |
| Mesto rođenja | Križevci,  Austrougarska |
| Datum smrti | 21. januar 1958. (71 god.) |
| Obrazovanje | Pešadijska kadetska škola |
| Vojna karijera | |
| Služba | Austrougarska Kraljevina Jugoslavija Nezavisna Država Hrvatska Vlada Kraljevine Jugoslavije u egzilu |
| Vojska | Austrougarska vojska Jugoslovenska vojska Hrvatsko domobranstvo Jugoslovenska vojska u Otadžbini |
| Rod | pešadija |
| Čin |   Pešadijski brigadni general |
| Učešće u ratovima | Prvi svetski rat Drugi svetski rat |
Dragutin Kuzmić (Križevci, 13. jul 1886 — 21. januar 1958) je bio austrougarski i jugoslovenski oficir, pešadijski brigadni general Jugoslovenske vojske, pripadnik Hrvatskog domobranstva i zatim komandant svih domobrana koji su prešli u redove Jugoslovenske vojske u Otadžbini.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Prvi svetski rat[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Križevcima 1886. godine u hrvatskoj porodici. Po završenoj kadetskoj školi, borio se u Prvom svetskom ratu kao austrougarski vojnik na Italijanskom frontu. Nakon kapitulacije Austrougarske, prešao je u oružane snage Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.
Drugi svetski rat[uredi | uredi izvor]
General Kuzmić je Aprilski rat 1941. godine dočekao na mestu pomoćnika komandanta Šumadijske divizijske oblasti sa sedištem u Kragujevcu. Iz zarobljeništva je odmah pušten kao Hrvat, nakon čega biva mobilisan u Hrvatsko domobranstvo (NDH) i raspoređen u Sarajevo. Ubrzo je stupio u kontakt sa istaknutim komandantima Jugoslovenske vojske u Otadžbini i otpočeo saradnju.
Po naređenju generala Mihailovića, general Kuzmić je oktobra 1944. godine upućen na Trebavu.[1] Po dolasku u Vrhovnu komandu, određen je za komandanta svih domobranskih jedinica koje pređu u redove Jugoslovenske vojske u Otadžbini. Njegov sin Tomislav Kuzmić je rat proveo kao pripadnik Treće kragujevačke brigade Jugoslovenske vojske u Otadžbini, pod komandom komandanta Šumadijske grupe korpusa potpukovnika Dušana Duje Smiljanića. Na području Bosne i Hercegovine, general Kuzmić je organizovao prelazak domobrana.
Smrt[uredi | uredi izvor]
Srpski biografski rečnik u izdanju Matice srpske, navodi da je general Kuzmić umro 21. januara 1958. godine.[2] S druge strane, istoriograf i publicista Miloslav Samardžić, koji se decenijama bavi proučavanjem istorije Jugoslovenske vojske u Otadžbini, tvrdi da je Kuzmić pred kraj rata zarobljen i osuđen od novih komunističkih vlasti, nakon čega mu se gubi svaki trag.[1]
Porodica[uredi | uredi izvor]
Oženio se Budimkom Janković iz Knjaževca 1920. godine, kćerkom trgovca Ljube Jankovića, dok se tamo nalazio na službi. U braku su imali troje dece: Tomislava, Zlatu i Leposavu.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Samardžić, Miloslav. „Dražini generali”. Srpska narodna odbrana.
- ^ Srpski biografski rečnik (PDF). 5. Novi Sad. str. 40.
