Drobnjak (oblast)

Drobnjak je oblast u Crnoj Gori (nekada Stara Hercegovina). U ovoj oblasti je 1927. godine bilo oko 2.000 kuća. Granice su mu na istoku Šaranci i Gornja Morača, na jugu Nikšićko polje i Župa, na zapadu Piva i na sjeveru rijeka Tara. Planina Ivica dijeli Drobnjak na dva morfološki različita dijela: Drobnjačko korito i visoravan Jezera.

Geografija[uredi | uredi izvor]

Drobnjačko korito[uredi | uredi izvor]

Drobnjačko korito je velika uvala ispresijecana kosama i koritima nekoliko rijeka, koje se slivaju u Bukovicu, a ova pritiče Pivi. Od Nikšićkog polja ga odvaja planina Vojnik i visoravan Krnovo, a od Morače planine Javorje i Lola. U ovoj oblasti nalazi se grad Šavnik, a od većih sela Duži, Previš, Pošćenje, Godijelja, Dobra Sela, Petnjica i Komarnica. Južno od Šavnika se nalaze četiri sela koja takođe pripadaju Drobnjaku: Mokro, Miloševići, Gornja Bijela i Donja Bijela – ova poslednja dva se oslanjaju na padine Krnovske glavice, dok se Mokro sa manjim selom Gradac nalazi na zaravni iznad Šavnika i reke Pridvorice, a ispod Vojnika.

Jezera[uredi | uredi izvor]

Jezera, zahvataju sjeveroistočni dio plemena. To je visoravan srednje visine oko 1.500 metara, ograđena planinama Durmitorom, Ivicom, Sinjajevinom i rijekom Tarom. U Jezerima je gradić Žabljak, a kraj njega, ispod Durmitora, je Crno jezero.

Uskoci[uredi | uredi izvor]

Podgrupa Drobnjaka (neki kažu i zasebno pleme) su Uskoci, koji uglavnom čine sela istočno od Šavnika u pravcu Morače, a u južnom slivu rijeke Bukovice: Boan, Timar, Bare i Krnja Jela, koju dijeli od Gornje Morače prijevoj Semolj.

Kuriozitet za ovo pleme jeste da je poslednji zvaničan slučaj krvne osvete bio zabeležen upravo ovde 1931. godine.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Prvo naseljavanje slovenskih plemena počelo je u 8. vijeku, kada su se Novljani podijelili u dve velike grupe i jedna od njih se zaustavila u predijelima koji ograničavaju današnji Drobnjak, a druga naselila banjsku visoravan. U neprestanim borbama sa plemenom Kriča, koji su navodno potomci starih Kelta, ovi doseljenici su uspeli zauzeti jezersku visoravan. Odlučujuća bitka odigrala se pod vođstvom vojvode Đurjana Kosovčića s jedne i Kričkog kralja Kaloke, pa su nakon krvave bitke Kriči zauvek proterani na desnu obalu Tare. Drobnjačko je korito bilo slabo naseljeno.

U Drobnjak se u 17. vijeku preselilo iz Nikšićkih rudina pet srodnih porodica, Vulovići, Đurđići, Srdanovići(nekad Kosorići), Tomići i Cerovići, čija je po predaji dalja starina iz Travnika. Od njihovog preseljenja počinje osnivanje ovog plemena. Njihovim unmožavanjem i naseljavanjem u Drobnjak i drugih jakih bratstava, kao Karadžića, Jakšića i Abazovića pleme je ojačalo, pa je nastala oskudica u zemlji i paši.

Privredni razvoj[uredi | uredi izvor]

Drobnjak je oduvek bio buntovno područje za vreme Turske okupacije, i biva popaljen nekoliko puta od Hercegovačkih aga i begova. Do 1863. g. tamo su samo izgonili stoku, a otada su počeli u Jezerima obrađivati i zemlju i stalno se naseljavati. Visoravni i planine su omogućile da se u prvom redu razvilo stočarstvo, a osim njega i zemljoradnja. Ostale aktivnosti su uključivale pčelarstvo i malo voćarstva.

Kroz Drobnjak je vodio put u srednjem vijeku, koji je povezivao Kotor preko Onogošta, Lever-Tare sa Požegom i dalje.

Na visoravni Krnovo je u proleće 2017. godine počeo sa radom prvi vetropark u Crnoj Gori. Vetropark Krnovo je vetropark izgrađen na najvećoj nadmorskoj visini do tada u Evropi. Predstavlja prvi veliki proizvodni objekat u oblasti elektroenergetike od izgradnje pljevaljske Termoelektrane 1982. godine.^[1]