Episkop bački Vasilijan
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Vasilijan (Petrović) | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 14. januar 1820. |
| Mesto rođenja | Temišvar, Habzburška monarhija |
| Datum smrti | 18. januar 1891. (71 god.) |
| Mesto smrti | Novi Sad, Austrougarska |
Vasilijan (svetovno Vasilije Petrović, Temišvar, 1/14. januar 1820 — Novi Sad, 5/18. januar 1891) je bio episkop Srpske pravoslavne crkve.
Svetovni život[uredi | uredi izvor]
Vasilijan (svetovno Vasilije Petrović), rođen je na praznik Sv. Vasilija 1/14. januara 1820. godine u Temišvaru. Gimnaziju je završio u rodnom mestu, a potom dve godine slušao filozofiju i prava u Budimpešti, a 1842. godine upisao bogosloviju u Sremskim Karlovcima. Kao odličan đak uživao je stipendiju iz Zaklade Save Tekelije.[1]
Monaški život[uredi | uredi izvor]
Posle prijema monaškog čina kada je postao Vasilijan, postavljen je za pridvornog monaha i konzistorijalnog beležnika u Temišvaru. Dugo godina je proveo u Temišvaru kao protosinđel. Pošto je 1866. godine proizveden u čin arhimandrita, postavljen je za starešinu manastira Hopova, a kasnije za nastojatelja manastira Beočina.
Kada je episkop bački German (Anđelić) imenovan za arhiepiskopa karlovačkog i patrijarha srpskog, arhimandrit Vasilijan je postao prvo administrator, a potom, 12. jula 1882. godine i episkop bački. Posle smrti patrijarha Germana, kao najbliži episkop Sremskim Karlovcima, postavljen je za administratora Srpske patrijaršije u Sremskim Karlovcima. Na ovom položaju se zadržao sve dok nije prošla jubilarna proslava petstogodišnjice Kosovske bitke. Proslavu je zabranila austrougarska vlast na području cele države. Ne želeći da se zameri vlastima, tim pre što je predstojao izborni sabor, episkop Vasilijan, kao administrator Mitropolije, nije uzeo učešća u ovoj proslavi, koja je, i pored zabrane, održana u manastiru Vrdniku (Ravanici), te je zbog toga napadan i osuđivan.
Srpski kralj Milan Obrenović odlikovao je komanderskim Ordenom Sv. Save. Od 1882. godine je nakon uplate članarine od 100 f. postao član Matice srpske u Novom Sadu.[2]
Umro je u 71. godinu u Novom Sadu između 17. i 18. januara 1891. godine.
Reference[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Sava Vuković: Srpski jerarsi Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. decembar 2013)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
