Živorad Žika Lazić
| Živorad Lazić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 28. decembar 1933. |
| Mesto rođenja | Lugavčina, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 2009. (75/76 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Književni rad | |
| Najvažnija dela | Muzikanti, Građani sela Luga, Doktorka na selu, Poslednja audijencija |
| Nagrade | Nagrada Radoje Domanović |
Živorad Žika Lazić (Lugavčina, 28. decembar 1933 – Beograd, 2009) bio je srpski i jugoslovenski scenarista, novinar i književnik. Autor je scenarija nekih od najpoznatijih jugoslovenskih serija, kao što su Muzikanti, Građani sela Luga, Doktorka na selu, ali i serije Poslednja audijencija iz 2008. godine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Obrazovanje i rana karijera[uredi | uredi izvor]
Rođen je 28. decembra 1933. godine u smederevskom selu Lugavčina, kao sin Vlajka i Milice. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, a potom odlazi u Beograd gde završava gimnaziju i počinje studije psihologije na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Na studijama je uređivao časopis Mlada kultura za književno stvaralaštvo mladih.
Kao novinar, radio je u listovima Večernje novosti, Ilustrovana Politika, NIN i Duga. Uspeo je da intervjuiše Ivu Andrića nakon dobijanja Nobelove nagrade 1961. i njegov intervju objavi u Ilustrovanoj Politici.[1]
Politički angažman[uredi | uredi izvor]
Učestvovao je na radnoj akciji sa 15 godina i septembra 1948. je primljen u Savez komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). U to vreme je njegov otac Vlajko Lazić bio predsednik Narodnog odbora u sela. Kasnije je primljen i za člana Saveza komunista Jugoslavije (SKJ). Međutim, postepeno je postajao antikomunista, što se uočava već u njegovom egzistencijalističkom romanu David lutakica iz 1960. godine.
Zbog scenarija za seriju Građani sela Luga, u kojoj je na podrugljiv način govorio o delovanju komunista u njegovom rodnom selu nakon rata, napadnut je od strane Saveza boraca Smedereva. Navodno je čitav slučaj došao do samog Josipa Broza Tita, koji je odbacio primedbe da je reč o političkoj kritici, zbog činjenice da lik Bulidže u seriji tumači Velimir Bata Živojinović, sa kojim je bio blizak i čiji je rad voleo.[1]
Bio je kandidat Stranke srpskog jedinstva za narodnog poslanika na parlamentarnim izborima 1993. godine, ali nije izabran.[2]
Scenarija[uredi | uredi izvor]
Serije[uredi | uredi izvor]
- Muzikanti, 1969;
- Građani sela Luga (serija), 1972;
- Život je lep, 1975;
- Doktorka na selu, 1982;
- Neuništivi, 1990;
- Seljaci, 2006;
- Poslednja audijencija, 2008.
Filmovi[uredi | uredi izvor]
- Kako su se voleli Romeo i Julija?, 1966;
- Divlje seme, 1967;
- Burduš, 1970;
- Burduš kondukter, 1972;
- Naivko, 1975;
- Ortaci, 1988;
- Šaran, 1991;
- Sve je za ljude, 2001.
Knjige[uredi | uredi izvor]
Zbirke pripovedaka[uredi | uredi izvor]
- Putem pored reke, 1957;
- Mesečev znak;
- Vašar;
- Čovek iz voza;
- Priča se u Maderi;
- Maršalova deca;
- Skaske o Voždu;
Romani[uredi | uredi izvor]
- David lutakica, 1960;
- Aleksandar Popovski;
- Burduš;
- Građani sela Luga;
- Glumac;
- Ubiše knjaza;
- Knjažev sekretar;
- Ni knjaz ni kralj;
- Povest o Pašiću;
- Tuđa žena;
- Karađorđe koje kude;
- Drumski raj;
- Vitez smrti;
- Ljubav kolibaša;
- Pašić i četiri kralja;
- Knjiga o vojvodi;
- Ako me sretnete;
- Divlje seme;
Monodrame[uredi | uredi izvor]
- Đeneral Draža - noć uoči streljanja;
- Čučuk-Stana.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Svetosavska povelja Grada Smedereva (2005);
- Gračanička povelja;
- Nagrada Radoje Domanović .
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Petrović, Dragoljub (2014). Hronika Lugavčine. Smederevo: Mesna zajednica Lugavčina. str. 130—132. ISBN 978-86-91-78530-7.
- ^ „Izborna lista Stranke srpskog jedinstva”. Republička izborna komisija. Arhivirano iz originala 10. 05. 2021. g. Pristupljeno 15. 06. 2021.
