Ilija Kolović
Ilija Kolović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 5. avgust 1852. |
| Mesto rođenja | Samaila kod Kraljeva, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 17. februar 1915. (62 god.) |
| Mesto smrti | Kragujevac, Kraljevina Srbija |
| Zanimanje | Lekar i političar |
Ilija Kolović (Samaila kod Kraljeva, 5. avgust 1852 - Kragujevac, 17. februar 1915) bio je srpski lekar, narodni poslanik i senator.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Ilija Kolović je rođen 5. avgusta 1892. godine u selu Samaila kod Kraljeva. Kolović je u Beogradu završio gimnaziju, a potom je u istom gradu studirao Filozofski fakultet na Velikoj školi. Po završetku fakulteta, kratko je radio kao nastavnik u gimnaziji. Njegovo dalje obrazovanje je prekinulo izbijanje Srpsko-turskih ratova 1876. godine. Tokom trajanja ovih ratova, sve do 1878. godine, Kolović je kao sanitetski potporučnik radio u bolnici u Badovincima na Drini. To je bio prvi od tri rata u kojima je Kolović učestvovao. Nakon završetka ratova Kolović je započeo studije medicine u Parizu, koje je završio 1882. godine. Za uspeh koji je postigao tokom studija medicine nagrađen je Zlatnom medaljom Univerziteta u Parizu.[1][2]
Nakon završetka studija i povratka u domovinu, Ilija Kolović je prvo počeo da radi u Kraljevu kao sreski lekar. Na ovom položaju je proveo 10 godina, a potom je 1892. godine počeo da radi u Kragujevcu kao fizikus Kragujevačkog okruga. Na ovom položaju je ostao sve do smrti (sa izuzetkom kraćeg perioda kada je zbog političkih razloga bio premešten u Ljuboviju). Drugi rat u kom je učestvovao bio je rat sa Bugarskom 1885. godine. Tokom osamdesetih godina 19. veka započeo je i svoju političku karijeru. Bio je član Radikalne stranke. Godine 1888. bio je postavljen za kraljevog poslanika, a naredne godine je bio prvi put izabran za narodnog poslanika. Kada je novim ustavom iz 1901. godine bio uveden Senat, Ilija Kolović je bio među izabranim senatorima.[2][3]
Majski prevrat nije okončao Kolovićevu političku karijeru. Naprotiv, on je na svim izborima posle 1903. godine bio biran za narodnog poslanika. Bio je biran za poslanika prvo za za Čačanski okrug, potom i za Kragujevački, a do 1914. i za poslanika grada Kragujevca. U dva navrata mu je bilo nuđeno i da postane državni savetnik, ali je on oba puta odbio ovu ponudu.[2] Sa druge strane, kao lekar Kolović je isticao značaj preventivne javne zdravstvene službe, zdravstvenog prosvećivanja, socijalne medicine i javne higijene. Bio je jedan od inicijatora osnivanja podružnica Srpskog lekarskog društva u unutrašnjosti, zauzimajući se za svestrano osposobljavanje lekarskog kadra. Zahvaljujući njegovoj inicijativi kragujevački lekari su 1898. godine osnovali Kragujevački lekarski klub. Kolović je bio i član upravnog odbora Kragujevačke zadruge za kredit i štednju.[3]
Treći i poslednji rat u kom je Kolović uzeo učešća bio je Prvi svetski rat. Tokom ovog rata on je obavljao dužnost upravnika Četvrte rezervne vojne bolnice, noseći čin rezervnog sanitetskog majora. Radeći u ovoj bolnici tokom epidemije pegavog tifusa, Kolović se zarazio ovom smrtonosnom bolešću. Preminuo je 17. februara 1915. godine.[3][4][5]
Ilija Kolović je bio nosilac Ordena časti, koji mu je dodelio predsednik Francuske. Bio je odlikovan i Srebrnom medaljom za zasluge u ratu protiv Bugarske 1885. godine.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Srpski biografski rečnik. Klj. 5, Kv-Mao. Novi Sad: Matica srpska. 2011. str. 183. ISBN 978-86-7946-085-1.
- ^ a b v Stanojević, Stanoje (1926). Narodna enciklopedija srpsko-hrvatsko-slovenačka. Knj. 2, I-M. Zagreb: Bibliografski zavod. str. 345.
- ^ a b v g Srpski biografski rečnik. Knj. 5, Kv-Mao. Novi Sad: Matica srpska. 2011. str. 184. ISBN 978-86-7946-085-1.
- ^ „Doktor Kolović”. Politika. 19. 2. 1915. Pristupljeno 22. 11. 2023.
- ^ „Dr Ilija Kolović”. Srpske novine. 20. 2. 1915. Pristupljeno 22. 11. 2023.
