Kamov Ka-25
| Kamov Ka 25 | ||
|---|---|---|
|
| ||
| Opšti podaci | ||
| Namena | mornarički-višenamenski | |
| Posada | 2 | |
| Broj putnika | 12 | |
| Poreklo |  Sovjetski Savez
| |
| Proizvođač | Kamov | |
| Probni let | 26.04.1963. | |
| Uveden u upotrebu | 1972. | |
| Status | neaktivan | |
| Broj primeraka | 450 | |
| Dimenzije | ||
| Prečnik nosećeg rotora | 15,74 m | |
| Dužina | 9,75 m | |
| Širina | 3,76 m | |
| Visina | 5,37 m | |
| Masa | ||
| Masa praznog | 4.765 kg | |
| Maksimalna masa | 7.500 kg | |
| Količina goriva | 1.460 lit | |
| Performanse | ||
| Maksimalna brzina | 209 km/h | |
| Krstareća brzina | 193 km/h | |
| Vrhunac lebdenja | 600 m | |
| Vrhunac leta | 4.000 m | |
| Dolet | 400 m | |
| Pogon | ||
| Motori | Glušenkov GTD-3F | |
| Vrsta motora | turbomlazni | |
| Broj motora | 2 | |
| Snaga poletanja | 661 kW | |
 Portal Vazduhoplovstvo
| ||
Kamov Ka 25 (NATO klasifikacija Hormone) je sovjetski mornarički protiv podmornički helikopter.
Projektovanje i razvoj[uredi | uredi izvor]
Kamov Ka 25 je nastao kao rezultat specifikacije Sovjetske ratne mornarice za konstrukciju novog modernog protivpodmorničkog helikoptera koji bi bio baziran na njenim brodovima. Prema ovim specifikacijama konstruktorski tim Kamov kojim je rukovodio glavni projektant Nikolaj Iljiča Kamov, projektovao je helikopter Ka 20 koji je prvi put poleteo 1960. godine. Ruskoj javnosti je predstavljen na aero-mitingu održanom povodom Dana Sovjetske Avijacije na aerodromu Tušino i tom prilikom je bio opremljen dvema maketama raketa vazduh-zemlja. Ka 20 je predstavljao osnovu za proizvodnju Ka 25. Između 1966. i 1975. godine isporučeno je oko 450 komada Ka 25 koji su u operativnoj upotrebi zamenili helikoptere Mi 4.
Tehnički opis[uredi | uredi izvor]
Najistaknutija karakteristika Ka 25 su dva koaksijalna rotora koja se obrću u suprotnim smerovima. Ovo rešenje je vremenom postalo zaštitni znak projektantskog biroa Kamov. Ovakav raspored rotora učinio je repni rotor nepotrebnim (repni rotor služi za kompenzaciju reaktivnog momenta glavnog rotora i za upravljanje helikopterom po pravcu) i omogućio smanjenje dimenzija helikoptera što je veoma važno za letelice koje operišu u skučenim uslovima na ratnim brodovima.
Trup letelice je predstavljao jednu celinu, koja se sastojala od kabine i repa. Noseća konstrukcija helikoptera je bila metalna, napravljena od uzdužnih nosača i poprečnih rebara, obložena oplatom od aluminijumskog lima. Helikopter su pokretale dve gasne turbine Glušenkov koje su se nalazile u posebnim gondolama iznad kabine. Transmisija se sastojala od četvorostepenog planetarnog reduktora koji je smanjivao broj obrtaja turbine i prenosili potrebnu snagu na dva rotora.
Napadne ivice rotora su bile pokrivene gumom ispod koje su se nalazili električni grejači koji su sprečavali njeno zaleđivanje. Kako se radilo o mornaričkom helikopteru, krakovi rotora su mogli da se sklope zbog uštede prostora, a ova operacija je mogla biti obavljena ručno, ili pomoću električnog motora.
Varijante helikoptera[uredi | uredi izvor]
Ovaj uspešan helikopter je naišao na široku primenu u mornarici, tako da je napravljeno preko 20 varinati od: standardnog protipodmorničkog helikoptera, nosača dalekometnih protiv brodskih raketa, torpedni, spasilački, elektronsko izviđanje, minolovac itd. do nosača atomskih dubinskih bombi.
Operativno korišćenje[uredi | uredi izvor]
Ka 25 je opremljen pretraživačkim radarom koji je smešten ispod nosa letelice, MAD-om (detektorom magnetnih anomalija) smeštenim na trupu ili repu, potapajućim sonarom i različitim senzorima koji olakšavaju lociranje protivničkih podmornica. Kamov Ka 25 je dugo vremena bio osnovni protivpodmornički helikopter Ruske ratne mornarice. Na nosačima aviona klase Kijev bilo je smešteno po 27 letelica, na nosačima helikoptera Moskva i Lenjingrad bilo je po 18 letelica, a na ratnim brodovima klase Kirov po 5 letelica. Ne nalazi se više u operativnoj upotrebi.
Ovi helikopteri su prodati još u pet zemalja: Bugarskoj, Siriji, Indiji, Vijetnamu i Jugoslaviji. Nakon raspada SSSR-a helikopteri Kamov Ka 25 su ostai u Rusiji i Ukrajini.
Korišćenje u Jugoslaviji[uredi | uredi izvor]
Jugoslavija je početkom 1974. godine kupila 6 helikoptera Kamov KA 25 za protiv podmorničku borbu. Početkom godine grupa pilota je otišla u SSSR na obuku a posle obuke su locirani u pomorsku bazu u Divuljama. Pri kraju godine 22. novembra 1974. pristigle su letelice i formirana je protivpodmornička eskadrila. Zadatak ovih helikoptera je bio:
- protipodmornička borba,
- osmatranje akvatorija i navođenje udarnih pomorskih snaga na protivnika i
- obuka podmorničara u izbegavanju protivničkin protivpodmorničkih letelica.
Ovi helikopteri su bili u službi punih 20 godina kada su rashodovani, dok je jedan primerak sačuvan kao muzejski eksponat.
Korisnici[uredi | uredi izvor]
Sačuvani primerak[uredi | uredi izvor]
Jedan primerak helikoptera Kamov Ka 25PL se nalazi u izložbenoj postavci muzeja vazduhoplovstva na aerodromu "Nikola Tesla" u Beogradu.[1]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Gunston, Bill (1987). Military helicopters. London: Salamander Books Ltd. ISBN 0-86191-110-4.
- Pejčić, Predrag (1993). Vojni helikopteri. Beograd: Vojnoizdavački i novinski centar.
- Janić, Čedomir (2008—2009). Godišnjak srpskog vazduhoplovstva. Beograd: Aerokomunikacije.
- Janić, Čedomir; Petrović Ognjan (2011). Kratka istorija vazduhoplovstva u Srbiji (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: Aerokomunikacije. ISBN 978-86-913973-1-9.
- Dimitrijević, Bojan (2012). Jugoslovensko ratno vazduhoplovstvo 1942-1992. Beograd: Institut za savremenu istoriju. ISBN 978-86-7403-163-6.
- Komanda RV i PVO, Čuvari našeg neba, Vojnoizdavački zavod, Beograd, 1977.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- airwar:Ка-25ПЛ
- Kamov Ka-25
- Kamov Ka-25
- Paluba: Kamov Ka-25
- Ка-25ПЛ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. oktobar 2020)