Posle teškog detinjstva i kada ga je ostavila majka oslanjao se na ujaka. Upoznao se sa doktorom Matom i zahvaljujući njemu je studirao na privatnoj školi Evgena Krona u Košicama i tu se susreo sa slikarstvom a posle je studirao privatno kod Gustava Maleho u Bratislavi. Likovne umetnosti studirao je i u Pragu i apsolvirao studijski boravak u Parizu. Dobio je ponudu od ministarstva kulture i školstva u Meksiku i odlazi kao predavač na Akademiju u grad Meksiko i tu osniva struku grafike a 1941. godine se iz zdravstvenih razloga svoje supruge preseljava u Njujork. Izlagao je u Meksiku i SAD.
Posle Drugog svetskog rata se vraća u Slovačku ali 1948. godine trajno napušta domovinu i postaje član meksičkih grafičara i živi u Arizoni. Pred kraj svog života je poklonio 48 svojih radova Slovačkoj koji su postali osnov Centra Kolomana Sokola u Liptovskom Mikulašu. Ostao je uvek skroman čovek koji traži svoju istinu iako je postigao velike uspehe. Bio je protivnik akademizma i njegove slike imaju jaki emotivni podton. Za vreme celog svog stvaranja posvetio se socijalnim pitanjima. Voleo je ljude koji su živeli u Meksiku i ovu sredinu i to je uticalo na njegov stvaralački rad ali je sa Slovačkom bio povezan tokom celoga svog života. Česti motivi u njegovom delu su bili pas, konj, mitologija, borbe bikova i međuljudski odnosi. 1976. godine mu je uginuo njegov pas po imenu „Sambo“ i on je od tada koristio ovaj pseudonim na uspomenu svoga psa kojeg je voleo a njegovi radovi su dobili još veću dubinu.
